maandag 23 december 2013

22/12/2013: Belgian Legacy Cup

Ah, december. Waarlijk de beste maand van het jaar. Mijn verjaardag, Kerstmis (en minstens even belangrijk: kerstvakantie), Marsepein en chocolade...
 
En niet in het minste: de finale van de Belgian Legacy Cup!

Het is zondag, en ondanks het feit dat ik naar Antwerpen moet sporen, kan ik eens relatief lang uitslapen. Na een housewarmingfeestje op zaterdag, had ik immers de kans schoon gezien om te blijven crashen bij vrienden in Herentals. Ik tref Nico in het station van Herentals en pen op de trein nog even de decklist met de laatste veranderingen neer. Vandaag speel ik als vanouds BUG Delver, in deze configuratie:

4 Deathrite Shaman
4 Delver of Secrets
4 Tarmogoyf
3 True-name Nemesis
 
4 Brainstorm
3 Ponder
4 Force of Will
3 Daze
4 Abrupt Decay
4 Hymn to Tourach
2 Thoughtseize
1 Sylvan Library
 
4 Underground Sea
2 Tropical Island
2 Bayou
4 Polluted Delta
2 Verdant Catacombs
2 Misty Rainforest
4 Wasteland
 
-Sideboard-
3 Golgari Charm
2 Liliana of the Veil
1 Disfigure
2 Spell Pierce
1 Swan Song
1 Flusterstorm
1 Umezawa's Jitte
1 Krosan Grip
1 Life From the Loam
2 Vendilion Clique
 
De last-minute aanpassingen? Ik beschouw Elves en Death & Taxes momenteel als zeer reële decks, dus steek ik een derde Golgari Charm in de plaats van een Disfigure, die de laatst tijd weinig voor me doet. Omdat ik - naar aanleiding van het klotetoernooi dat de GPT in Waremme was - verwacht dat mensen ook effectief decks gaan spelen die het goed doen tegen Elves en D&T, met name Miracles, steek ik een extra counter in de vorm van Swan Song in plaats van de Echoing Truth, een keuze die achteraf gezien beter had gekund, maar me geen substantiële schade heeft berokkend.
 
Ronde 1: VS RUG: 2-0 (1-0)
Althans, dat denk ik toch. In game 1 zie ik weinig meer dan zijn landjes, terwijl mijn start vrij vlot verloopt. Een t1 ponder wordt gevolgd door een t2 Deathrite Shaman en Delver of Secrets. Zijn Wasteland verhindert me de True-Name Nemesis te casten die ik net geraapt heb, maar wanneer mijn Delver flipt en gezelschap krijgt van een 3/4 Tarmogoyf, slinkt zijn levenstotaal zienderogen.
1-0
 
Game 2 verloopt vooral erg moeizaam. De Hymn to Tourach die ik op mijn tweede beurt wil casten, vangt een dubbele Daze, waardoor mijn tegenstander heel wat tempo verliest. Dat maakt hij tijdens zijn volgende beurten echter ruimschoots goed, wanneer hij een landje Waste't en mijn Goyf en Deathrite Shaman met dubbele Submerge naar de top van mijn deck stuurt. Wanneer ik ze terug op het veld heb liggen, hapt de Deathrite een Lightning Bolt en wordt de Goyf overgenomen met een Mind Harness waarvan de Cumulative Upkeep een keer of twee geStifle'd wordt, waardoor ik veel langer dan nodig slaag krijg van mijn eigen beest.
 
 
Well shit...
 
 
Voor de zaken uit de hand lopen krijg ik echter een True-Name Nemesis die mijn eigen Goyf kan blocken en wanneer de vervaldatum van Mind Harness eindelijk verstreken is, kan ik mijn tegenstander een duchtig pak rammel verkopen.
2-0
 
Ronde 2: VS Pox: 2-1 (2-0)
Jakkes. Ik ken mijn tegenstander van ronde 2 en weet dat hij Pox speelt. De kerel mag dan nog zo sympathiek zijn, van zoveel landdestruction wordt een deck als het mijne niet vrolijk.

Zijn opening in game 1 is alleszins al zeker niet mis: Swamp, Dark Ritual into Thoughtseize en Hymn to Tourach, waardoor ik in een klap een Tarmogoyf, mijn singleton Sylvan Library en een broodnodig landje kwijt ben. De Delver die ik nadien nog kan neerleggen, hapt een Geth's Verdict en mijn Tropical Island een Wasteland. Gelukkig slaag ik er na een tijdje toch in twee Delvers op het bord te houden en te flippen terwijl mijn tegenstander voornamelijk land raapt, zodat ik hem doodmep voor hij nog meer schade kan aanrichten.
1-0
 
In Game 2 houd ik een hand vast met meer landjes, en zie met lede ogen toe hoe hij alweer een t1 Dark Ritual speelt, ditmaal met een Dark Confidant tot gevolg. Vervolgens Waste't hij m'n Bayou, die hij dan nog eens target met Surgical Extraction. Land is in dit spel niet zozeer het probleem, wat dat wel is, zijn mijn slechte draws. Ik raak geen cantrips of beestjes en sterf aan Dark Confidant + Bloodghast beatdown.
1-1
 
Game 3 zal me altijd bijblijven als the one where I outpoxed Pox. Ik slaag erin zijn t1 Ritual te Daze'n en krijg al snel een board presence in de vorm van Deathrite Shaman en Tarmogoyf. Nu ik twee beestjes heb, kan ik Goyf eventueel opofferen voor zijn sac-effecten, zodat mijn mana nooit echt in gevaar zal komen. De zijne daarentegen, die pak ik hardhandig aan. Ik waste 2 Mishra's Factories, en geef mijn tegenstander dus een koekje van eigen deeg wat land destruction betreft. Goyf en Dr. Deathrite maken het spel vervolgens af.
2-1
 
Ronde 3: VS Omni-Tell: 2-0 (3-0)
Voor ronde 3 begint, wordt er aan de spelers van de BLC gevraagd de tafels wat dichter te schuiven, gezien Outpost blijkbaar nog een man of 40 moet huisvesten van een andere activiteit. Persoonlijk vind ik dat een echte dick move  van Outpost, gezien de ruimte al niet te ruim was. Het gaat blijkbaar om een World of Warcraft-themed kerstfeestje, waarbij af en toe uitroepen als "OMG EEN PONY!!!!!!" heen en weer vliegen.
 
 
 
Slecht voor de concentratie dus, en ik heb een beetje medelijden met mijn vrienden die storm spelen vandaag. Ik denk even met warme gevoelens terug aan de zaal in Berchem waar de vorige edities steeds plaatsvonden voor ik aan de ronde begin.

In Game 1 gebeurt er vrij weinig. De Delver of Secrets die ik op t1 kon spelen, flipt meteen en krijgt gezelschap van een Goyf. Dankzij de vele Ponders, Preordains en basic Islands van mijn tegenstander heb ik al snel het correcte vermoeden dat ik met Omni-Tell te maken heb, en hoop ik het spel af te maken voor hij funky dingen begint te doen, gezien ik geen disruption heb. Blijkbaar falen àl zijn Ponders en Preordains en kan ik opgelucht adem halen.
1-0
 
In Game 2 ontsnap ik nipt aan de combo dankzij een tijdige Thoughtseize, die uit een hand met Island, Force of Will, Omniscience en Enter the Infinite de Omniscience weghaal, blijkbaar -zo vertelt hij me na afloop- vlak voordat hij de Show and Tell raapte. Deze keer heb ik, dankzij mijn Sylvan Library die ik agressief gebruik, disruption genoeg, wat mij in staat stelt de combo lang genoeg af te houden om mijn tegenstander dood te meppen.
2-0
 
Ronde 4: VS UWR Miracle Control: 0-2 (3-1)
Hoogmoed komt voor de val, en terwijl ik al een beetje loop te dromen van de Top 8 word ik hardhandig geconfronteerd met den Duits. Het is bijna 100 jaar geleden dat ze hier voor het eerst lelijk huis hielden en blijkbaar zijn ze aan een comeback bezig, want de GPT in Waremme was ook al vergeven met Duitsers (die dan ook de byes terug mee naar Deutschland genomen hebben). Net als blijkbaar àlle Duitsers die ik de laatste tijd tegenkom op Magictoernooien, speelt ook deze een CounterTop-package, met Miracles.
 
In Game 1 besluit ik, greedy als ik ben, een one-lander te houden omwille van de Deathrite Shaman en Fetch in m'n openingszeven. Dat wordt meteen afgestraft door een Swords to Plowshares op de Shaman. Ik recupereer vrij vlot, en slaag erin 2 Delvers te spelen en te flippen, die aardig wat damage doen voor ze verwijderd worden. Ondertussen slaag ik er niet in een Jace, the Mindsculptor te counteren en moet ik ook toekijken hoe hij de CounterTop-lock op het veld krijgt. Ik heb gelukkig nog een True-Name Nemesis erdoor weten krijgen die mijn tegenstander, die nu op 2 staat, normaal vlotjes naar de eeuwige jachtvelden zal helpen, maar een Terminus beslist er anders over. Ik heb nu geen creatures meer en zowat alles wat ik cast wordt gecounterd, terwijl Jace rustig optikt naar zijn ultimate. De gevolgen laten zich raden.
0-1
 
Ook in Game 2 hapt mijn t1 Deathrite een Swords to Plowshares. Deze keer heb ik geen one-lander gehouden, dus sukkel ik niet op mana. Ik heb een True-Name Nemesis en een Deathrite Shaman liggen wanneer mijn tegenstander een Blood Moon erdoor krijgt. Geen zorgen, denk ik, met Deathrite kan ik nog gekleurde mana maken. Waarop de Rest in Peace volgt. Geen zorgen, denk ik, met Deathrite en True-Name Nemesis sla ik nog steeds voor 4 per beurt. Waarop de Moat volgt. FML.
0-2
 
Dit kreng bezorgde me al nachtmerries toen ik als kleine uk nog casual merfolk speelde...
 
 
Ronde 5: VS Deathblade: 1-1 (3-1-1)

In Game 1 win ik de roll en open ik met ouwe trouwe Deathrite. Die is vrij essentieel voor wat ik dit spel wil doen, dus ben ik verplicht een Force of Will te gebruiken en mezelf wat achterop te zetten qua kaarten om de Swords to Plowshares te counteren. Dat werkt, en in mijn tweede beurt kan ik daardoor een Wasteland spelen om zijn landje te mollen en toch nog genoeg mana overhouden om Hymn to Tourach te spelen, waarmee ik een Stoneforge Mystic en een Tundra hit. Mijn opponent zit nu zonder land, en raapt er ook geen bij. Hij besluit dat dit nergens heen gaat en scoopt.
1-0
 
Game 2 is een tandenknarser. Mijn tegenstander opent met een Deathrite Shaman, een play die ik kopieer. Ik slaag er ook in een tweede Shaman te spelen en haal zo het overwicht, waarna ik ook nog een True-Name Nemesis en twee Delvers kan spelen. Da's overextenden, hoor ik u denken, en u denkt correct. In plaats van op z'n minst een Delver achter de hand te houden, speel ik al mijn creatures uit, waardoor de Supreme Verdict als een mokerslag aankomt. We bouwen allebei weer op, hij wat sneller dan ik, en wanneer ik merk dat de ronde op z'n einde loopt, ga ik het defensief in. Mijn twee True-Name Nemeses blocken zijn Batterskull en andere beestjes like champs, maar in de laatste beurt van de extra tijd slaagt hij er dan toch in voldoende schade te doen dankzij een Deathrite Shaman en zijn eigen True-Name Nemesis, die bewapend wordt met een Batterskull en Sword of Feast and Famine. Een zure draw, gezien het feit dat ik domweg overextend en het feit dat qua punten een draw momenteel net zo goed een loss had kunnen zijn.
1-1
 
Ronde 6: VS Sneaky Show: 1-2 (3-1-2)
Maar goed, de hoop is nog niet volledig dood. Blijkbaar is het verdomd onwaarschijnlijk, maar misschien sluipt er nog een x-1-1 in de top 8.

De manabase van mijn tegenstander doet me al snel vermoeden dat ik tegen Sneaky Show speel, en gezien het gebrek aan disruption in mijn hand, is dat niet al te best. Ik probeer dan maar voor de snelle kill te gaan. Helaas, mijn tegenstander kan een Sneak Attack sticken. Een Hymn to Tourach Forcet hij, waardoor ik kan afleiden dat die ene kaart in zijn hand waarschijnlijk een heel vies beest is. Eentje is blijkbaar niet genoeg, want na een nieuwe draw Sneakt hij zowel Griselbrand als Emrakul into play.
0-1
 
In Game 2 heb ik ook geen al te beste disruption, maar wel een dikke Goyf die een Jace kan mollen en dè play die ik altijd al eens heb willen maken tegen Show and Tell: in response op zijn Show and Tell speel ik Vendilion Clique, jas ik de Emrakul uit zijn hand en lach ik eens een keer in mezelf nu hij niets meer kan inleggen. Mijn klok is nu voldoende groot en mijn tegenstander scoopt
1-1
 
Het einde van Game 3 is ronduit frustrerend. Mijn tegenstander slaagt erin ondanks mijn disruption een Sneak Attack te spelen en Emrakul te sneaken. Door zijn aanval verlies ik al mijn permanents en op 1 schamel puntje na al mijn leven. In mijn hand zitten een Delver, een Goyf en een Wasteland. Ik besluit nog maar eens een kaart te rapen voor ik scoop, en wat zie ik? Tropical Island. This might work. Mijn tegenstander staat zelf ondertussen ook nog maar op 11, dus wie weet... Ik speel de Delver, die de beurt daarop warempel flipt. Naar 8. Ik speel de Goyf, die conveniently een 5/6 is. Mijn tegenstander leeft momenteel ook van zijn topdecks, dus nog een beurt.... Helaas topdeckt hij nog net zo goed dikzakken als in Game 1 en pealt een Griselbrand die ook dat ene puntje leven nog wegslaat.
1-2
 
So there we have it. Top 8 is geen mogelijkheid meer, en gezien er noch planeswalker points, noch prijzen te rapen vallen en ik nog een lange treinreis naar huis voor de bog heb, drop ik samen met Maarten, Geert en Dario. Frietje steken, en dan de trein op terug naar huis. Later hoor ik dat Jeroen Schaffhausen, de Nederlander die er op de BoM-trial in Mol als enige voor zorgde dat de t8 niet kon splitten, de cup wint. Good Game. Weliswaar een beetje genant dat de titel van Belgisch kampioen door een Nederlander wordt weggekaapt. Via deze blog dus meteen een warme oproep om ons volgend jaar bijeen te pakken en het Nederlands kampioenschap eens een keertje te gaan crashen!

Plusjes:
+ Het goede gezelschap de hele dag door. Het is fijn nog eens een groot toernooi met een hele groep vrienden.
+ Me een dag lang goed amuseren
+ Shout-out voor Tom De Decker, die dat allemaal ontzettend goed geregeld heeft. Petje af, Tom!
 
Minnetjes:
- Domweg overextenden en in een Supreme Verdict lopen die ik van mijlenver had moeten zien komen en zo niet winnen maar drawen.
- Een Hollander die Belgisch kampioen wordt. FFS mensen, hoe hebben we dit kunnen laten gebeuren?  :p
- Outpost, voor de manier waarop ze met ons omgaan. Ik snap gerust dat jullie zoveel mogelijk klanten willen plaatsen, maar als we al in zo'n krappe zaal zitten en dan nog eens plaats moeten maken voor 40 verklede, geschminkte en luidruchtige WoW-spelers.... Not cool, dude, not cool.
 
Thoughts? Discuss!