4 Deathrite Shaman
4 Delver of Secrets
4 Tarmogoyf
3 Dark Confidant
1 True-Name Nemesis
4 Brainstorm
4 Ponder
4 Daze
3 Force of Will
3 Abrupt Decay
3 Stifle
3 Spell Pierce
4 Wasteland
3 Underground Sea
2 Tropical Island
1 Bayou
4 Polluted Delta
2 Misty Rainforest
2 Verdant Catacombs
//Sideboard//
2 Marsh Casualties
2 Thoughtseize
2 Divert
1 Vendilion Clique
1 Force of Will
1 Abrupt Decay
1 Grafdigger's Cage
1 Pithing Needle
1 Surgical Extraction
1 Murderous Cut
1 Maelstrom Pulse
1 Flusterstorm
Het feit dat ik zo snel uit m'n eerste trial lag dat ik nog een tweede early bird trial (tussen 9 en 10u) kon meedoen, zegt genoeg. Een deck met snelle Waste-locks, daar fold ik tegen. Gelukkig krijg ik dankzij die tweede early bird wel een extra playmat van GP Lille, waardoor ik uiteindelijk 4 playmats met Sensei's Divining Top scoor dit weekend.
Ik speel trial na trial, maar geraak op 5 trials maar tweemaal in de tweede ronde. Gelukkig heb ik het infinite pakket, of dit zou me een BoM geld kosten.
In mijn laatste trial win ik m'n eerste ronde van Arno, wat altijd een beetje zuur is, een reisgenoot eruit spelen. De Stifles voelen echter niet helemaal lekker en ik ben net van plan deze lijst op te geven en terug te vallen op een traditionelere lijst met Hymns en Lili's, tot er plots een paar stevige handen op m'n schouders landen en de Wijsheid in Eigen Persoon verschijnt: Tist van Magic Club Gent. Tist zal eens goed gelachen hebben om m'n match met Arno, die aan beide kanten verre van optimaal gespeeld werd, maar achteraf slaagde hij er wel in me te overtuigen van de Stifle-lijst met de wijze woorden: "Waarom zou je in godsnaam Hymn to Tourach willen spelen in een formaat dat gedomineerd wordt door Dig Through Time?" Food for Thought, dat.
Wanneer ik ook in deze trial uitgeschakeld wordt, besluit ik nog even langs de dealers te gaan en twee van m'n playmats om te ruilen voor drie Collected Company's, waardoor ik geen bakken geld kwijt ben om de spirituele opvolger van mijn lievelingsdeck in Modern te kunnen gaan spelen. Nog eventjes langs artiest Johannes Voss passeren om wat kaarten te laten signeren, en al bij al is deze vrijdag toch nog vrij productief geweest.
Na geen al te beste nachtrust, te wijten aan de belachelijk hoge temperaturen en onze Hollandse buren die het nodig vonden tot een gat in de nacht discussies te voeren over het Miracles-deck op het balkon, verschijn ik enigszins brak aan de start van de Grand Prix. En oh ja, de airco is stuk. FML. Maar bon. Het is tijd voor Magic, en daar heb ik eigenlijk wel ontzettend veel zin in. De decklist is dezelfde als gisteren, op enkele wijzigingen in het sideboard na. Op aanraden van Tist besluit ik de twee Diverts te wisselen voor een True-Name Nemesis en een Sylvan Library. Let's a-go.
R1: VS RUG Delver: 2-0 (1-0)
M'n eerste match is tegen RUG Delver en ik word al meteen gewaarschuwd dat ik op m'n tellen moet letten. Een Wasteland activatie van mijn kant loopt in een Stifle, die ik gelukkig kan Spell Pierce'n. Ik resolve ook een Delver en een Deathrite, maar moet vechten om ze in leven te houden. Uiteindelijk slaagt m'n tegenstander er toch in er vanaf te geraken, maar tegen die tijd hebben ze beiden hun nut al bewezen.
Wat volgt is een heuse arms race waarna ik mezelf Koning der Tarmogoyfs kan kronen. Ik volg m'n tegenstander z'n Goyf op met een eigen exemplaar, en zijn tweede met mijn tweede. Mijn tegenstander speelt een Nimble Mongoose, en ik een derde Goyf. Een potje vechten kost mij een Tarmogoyf en m'n tegenstander z'n Mongoose en een Lightning Bolt, maar na een Abrupt Decay heb ik snel weer het Goyf-overwicht.Da's belangrijk, schijnt.
1-0
Game 2 is redelijk uneventful. M'n tegenstander Bolt m'n eerste Deathrite, maar ik volg op met een tweede en slaag er, door rond Stifles te spelen, in het hele spel het overwicht te behouden.
2-0
R2: VS Elves: 1-2 (1-1)
Dr. Deathrite verhuist naar de hogere tafels en treft daar een jongedame met Elves aan. Na wat early action maak ik bijna de brainfart van de eeuw wanneer ik, in de veronderstelling dat Spell Pierce al lang dood is nu m'n tegenstander een Gaea's Cradle heeft, bijna niet merk dat ze uittapt om een Green Sun's Zenith voor Craterhoof Behemoth cast. Haar hand reikt al naar haar deck wanneer ik besef dat ik toch misschien best die spell pierce speel. Whew, dat was ontzettend dom en ontzettend nipt. We batteren wat verder tot zij op 3 staat en ik met 2 zwarte sources en 2 actieve Deathrites zit, maar met maar 1 instant in beide graveyards. Ik ben best trots op mezelf wanneer ik dan m'n Dark Confidant speel en Daze (door een Sea terug te halen). De Confidant is gecounterd, Daze ligt in de graveyard, ik herspeel de Underground Sea en win dankzij de Deathrites.
1-0
No such luck in G2. Ik heb geen counter gevonden wanneer de Natural Order komt en een Progenitus kan ik, helaas, nu eenmaal niet meer racen.
1-1
Ik slaag er in G3 in een Natural Order te counteren en het spel te herleiden naar een normale slugfest. We wisselen wat meppen uit, maar in de laatste beurt voor ik haar doodsla, krijgt ze er toch een Green Sun's Zenith voor Behemoth door. Tja, daar is niets aan te doen, vrees ik. Elves is sowieso een slechte matchup, dus ergens ben ik best al tevreden dat ik het spannend heb gemaakt.
1-2
R3: VS Patriot: 2-1 (2-1)
Hoera, een Batterskull deck. Net nu ik van 3 naar 1 True-Name Nemesis in m'n main gegaan ben. M'n tegenstander lijkt alle antwoorden te hebben: hij Bolt de t1 Deathrite, stuurt Confidant ploegen en ik zit uiteindelijk zonder fuel. Ik heb een Abrupt Decay voor de Germ Token van de Batterskull die door Stoneforge Mystic is gehaald, maar da's dan ook alles. Mijn Tarmogoyf vangt een Force of Will en wanneer er achtereenvolgens een True-Name Nemesis en een Umezawa's Jitte landen, weet ik dat het tijd is voor het tweede spelletje.
0-1
G2 verloopt beter. We wisselen wat meppen uit early game en ik besluit een Thoughtseize te spelen om de Jitte die zijn Stoneforge Mystic is gaan zoeken, te laten discarden. Ik zie echter een Force of Will, een Snapcaster Mage en de Jitte, en besluit voor de Snapcaster te gaan, gezien ik nog een Decay voor de Jitte heb en de Snapcaster zowel removal voor mijn Goyf zou kunne flashbacken als een pitch voor Force of Will zou kunnen zijn. De Jitte Decayt, en ik win op een Tarmogoyf, Dark Confidant en geflipte Delver.
1-1
Spannend, die G3. Dusdanig spannend dat ik geen uitgebreide notities heb kunnen nemen. Een Stifle op de Living Weapon trigger van Batterskull stelt het onvermijdelijke alleen maar uit, maar ondertussen raap ik een True-Name Nemesis die een duurzaam roadblock kan zijn voor wanneer de 'skull terug is. Ik raap snel ook m'n tweede Nemesis (dankjewel voor ook die suggestie, Tist), waar mijn tegenstander geen zinnig antwoord meer op heeft.
2-1
R4: VS Grixis Pyromancer: 0-2 (2-2)
GODVERDOMME. Naar 4 moeten mullen... Dan kan je al evengoed meteen naar G2 gaan. Met een Deathrite Shaman, Bayou, Disfigure en een Wasteland kan ik toch al ièts doen. De Deathrite wordt helaas geDazed, maar ik kan op beurt 2 wel een Disfigure spelen op de geflipte Delver die snel een probleem zou worden. M'n tegenstander maakt handig gebruikt van m'n gelimiteerde resources en Waste't de Underground Sea die ik ondertussen heb bijgetrokken en countert een tweede poging tot Deathrite. Eikel. Ondanks alles maak ik er nog een echte pot van en staat hij op 8 wanneer ik op 6 sta. En laat hij net dan twee Lightning Bolts hebben...
0-1
In G2 word ik genadeloos afgestraft voor een gewaagde keep. Een onelander met een Deathrite Shaman en allemaal 1 CMC spells, ik durf het soms wel eens houden. Ten onrechte. Dat ene land kan ik nog wel spelen, maar wat volgt is een barrage van Wastelands en Stifles op m'n fetches. Geen echte of leuke pot Magic, hoewel ik m'n tegenstander ook weer naar 5 kan brengen.
0-2
R5: VS Omnitell: 2-1 (3-2)
Jakkes. Ronde 5 en al op de gevreesde bubbel. En na enkele basic Islands heb ik door dat ik tegen Omnitell speel. Fuck, wat had ik nu graag Hymn to Tourach gehad. Ik bouw een respectabel bord op maar zit zonder counters, dus probeer ik te racen. Ik slaag erin m'n tegenstander naar 1 te brengen, maar dan landt de Omniscience en heb ik dus een probleem. Wat zoeken levert mijn opponent een Emrakul op. Met 7 permanents, waaronder enkele beestjes en 19 leven, kan ik een aanval van Emrakul overleven en terugslaan voor lethal... Ware het niet dat mijn tegenstander een Cunning Wish heeft om een Sudden Shock te gaan halen om mijn Delver dood te doen. Bah.
0-1
Combo. Soms hebben ze het, soms niet. In G2 heeft mijn tegenstander het duidelijk niet. Dankzij een geflipte Delver en een Tarmogoyf die een aanzienlijk postuur heeft, kan ik mijn tegenstander doodmeppen vooraleer hij meer heeft gedaan dan cantripjes spelen. Meer van dit, graag!
1-1
G3 is een nagelbijter. Ik heb een hand met wat counters en een Deathrite. Ik hou na het casten van Deathrite op t1 altijd Spell Pierce Mana open en ontwikkel een karig bord met Deathrite en een geflipte Delver om mijn tegenstander geleidelijk dood te meppen terwijl ik m'n hand verder vul met counters. En dan gebeurt het. Mijn hand heeft 3 Dazes, 1 Spell Pierce, 1 Brainstorm en 2 Force of Wills als mijn tegenstander ervoor gaat. 5 counters dus. M'n tegenstander gaat ervoor en cast Show and Tell. Ik Force (pitch Brainstorm), hij Forcet, ik Force terug (pitch Daze), hij speelt Red Elemental Blast. Ik cast Spell Pierce, mijn tegenstander betaalt twee mana. Ik Daze en word op mijn beurt zelf geDaze'd. Het is uiteindelijk die allerlaatste Daze die het pleit in mijn voordeel beslecht. 5 counters, en dat kreng van een deck geraakt er nog bijna door. Shit man, dit was eng.
2-1
R6: VS Infect: 2-0 (4-2)
De droom is nog steeds alive, maar net zoals Stan Lee of Eddie Wally nog maar nipt. Infect is dan ook geen deck dat ik graag tegen het lijf loop, maar nu ik maindeck Disfigure speel, valt dat misschien nog best mee. Ik Daze een Glistener Elf en Decay een tweede, maar de Inkmoth Nexus lijkt een levensgroot probleem te gaan worden. Tot ik Wasteland topdeck. Whoop whoop. Twee behoorlijk dikke Tarmogoyfs maken samen het werk af, terwijl ik een ongeflipte Delver achter de hand houd om de Glistener Elf die het wèl heeft gehaald, te kunnen blocken.
1-0
Een early blowout langs zijn kant wordt nipt vermeden in G2. Een Marsh Casualties sloopt al z'n Hierarchs en bijna ook z'n Blighted Agent, ware het niet dat hij een Invigorate voor die laatste heeft. Ik counter, maar hij heeft er zowaar nog een. Mij niet gelaten, dat zijn al twee Invigorates minder waar ik schrik van moet hebben. Leven genoeg dus om een Bob neer te plonken. Ik blijf removal trekken en dwing mijn tegenstander in het nauw. Wanneer ik voor lethal sla, cast hij Crop Rotation om een Inkmoth Nexus te halen om te blocken. Ik schat het correct in (niet dat dàt zo moeilijk is, maar soms ben ik wat... traag) en counter de Rotation. Lethal!
2-0
R7: VS Omnitell: 1-2 (4-3)
Whew, daar ben ik weer goed weggekomen. Minder geluk in de zevende ronde, waarin ik alweer Omnitell tegen het lijf loop. Een eerste poging van mijn tegenstander om Show and Tell te casten wordt gefnuikt wanneer ik de Storm-trigger van Flusterstorm in een counterwar Stifle en de ene extra mana betaal om mijn Force te laten resolven, maar enkele beurten later slaagt mijn tegenstander er op 3 leven wèl in een exemplaar te resolven, met een dodelijke Emrakul tot gevolg.
0-1
Ik mag m'n tegenstander niet zo. Even lijkt het erop dat hij boel wil beginnen maken omdat hij niet oplette toen ik m'n Brainstorm resolvede, en hij er ten onrechte aan twijfelt of ik wel twee kaarten heb teruggelegd. Een beetje telwerk wijst uit dat ik dat wel gedaan heb, maar de toon is gezet. In dit spel win ik de counterwar om de Show and Tell dankzij een simpele Daze, nadat mijn Force of Will een Flusterstorm vangt.
1-1
Ik mag m'n tegenstander ECHT niet. Bij het shufflen gaat hij als een gek tekeer en verneukt een handvol sleeves. Gelukkig heb ik reserve, maar m'n tegenstander is er als de kippen bij om een judge te roepen, en extra tijd te bedelen voor iets wat in essentie nog geen halve minuut in beslag neemt. We spelen allebei op de bubbel dus de zenuwen staan strak, maar jeetje, wat een gier. Ik ben vies gezind, en dat verbetert er niet op wanneer ik de counterwar om Show and Tell verlies omdat er dankzij Dig Through Time geen landje meer is om met Deathrite te verwijderen, zodat ik welgeteld 1 mana te kort kom voor een Flusterstorm na al uitgetapt te hebben voor een rits andere counters. Zooi.
1-2
R8: VS ?: 2-0 (5-3)
Tot zover dag 2. Met nog maar twee rondes te gaan, lijkt het me zinloos om te droppen, en besluit ik lekker nog wat planeswalker points te grinden. Mijn tegenstander deelt deze mening duidelijk niet, maar allicht wel mijn frustratie na vorige ronde, want hij is in geen velden of wegen te bekennen. Na tien minuten wijs ik een judge op het feit dat ik nog steeds geen speelkameraadje heb en krijg ik de win en de bemoedigende commentaar "you're free to go wherever you like". Aardige kerel, die judge.
2-0
R9: VS BUG Delver: 2-0 (6-3)
Ik mag de dag afsluiten met de mirror en zie nog maar eens waarom onelanders houden een slecht idee is... bij m'n tegenstander. Truth be told, het lijkt ook alsof het hem allemaal niet zo fel meer kan schelen, of alleszins dat een lange dag spelen in de hitte z'n tol begint te eisen. Ik Disfigure z'n Deathrite en Waste z'n landje terwijl ik zelf een Deathrite resolve, en sluit hem dus de facto uit het spel.
1-0
G2 is meer een echte pot Magic. Marsh Casualties bewijst me goede diensten door een Vendilion Clique en twee ongeflipte Delvers te slopen, wat me ongetwijfeld het vel redt. M'n tegenstander denkt dat m'n Confidant ook doodgaat, maar niets is minder waar. 't Is immers geen Golgari Charm, m'n beste!
Toch begint die Confidant me wat zorgen te baren terwijl m'n levenstotaal zienderogen zakt. Ik Maelstrom Pulse z'n Deathrite Shaman en maak zo zijn board leeg, waarna ik m'n tegenstander met Dark Confidant en een geflipte Delver naar 5 sla. Ik moet de beurt doorgeven... met zelf maar 1 levenspuntje. Wat doe je als je tegenstander op 1 staat met een actieve confidant? Uiteraard: je scoopt. Een win is een win, maar ik snap m'n tegenstander eventjes niet, en ben eigenlijk vooral zuur dat ik de fancy rub-ins niet kan doen door de volgende beurt m'n eigen Confidant-trigger te Stiflen. Zucht.
2-0
Tot zover GP Lille, met alweer een 6-3 op zak. Meer dan ik mocht verwachten na letterlijk NUL voorbereiding, maar toch hoop ik ooit eens door te gaan naar dag 2. Samen met m'n reisgenoten Arno, Maarten en Diederik sluit ik aan bij de crew uit Antwerpen om vervolgens de maandomzet van de plaatselijke Chinees goed te maken. Goed gemagict, goed gegeten, wat wil een mens nog meer?
Plusjes
+ Het reisgezelschap, dat er weer een leuk weekendje losbreken uit de sleur van de werkweek van gemaakt heeft.
+ Grats voor Peter en Timmy voor het goede resultaat, Frederik Ketels met z'n dag 2 en Thomas Van der Paelt met z'n top 8
+ De organisatie van BoM. Fancy prizewall, en ontzettend chapeau voor de drankfonteintjes die zo snel klaar stonden. Dat werd zeer gewaardeerd op zo'n warme dag.
+ In de chaos draft een foil Surgical Extraction en een Council's Judgement scoren.
+ De loot in general: een gesigneerde en een gewone playmat, m'n playset Collected Company compleet, nog een Fulminator Mage erbij en wat coole tokens. En alweer een pimpkaart of twee voor m'n EDH erbij.
Minnetjes
- De warmte. Serieus, ik ben niet gebouwd voor dit weer. 's Nachts badend in het zweet wakker schieten is ook bepaald m'n ding niet.
- De kl*te Hollanders die mijn nacht nog erger maakten dan hij al was door tot in de vroege uurtjes luidruchtig te discussiëren over de matchups van Miracles op het balkon. Komaan mannen. Schreeuwen hoeft echt niet. Dickwads.
- M'n tegenstander in ronde 7. Als ik Ultra Pro Matte sleeves gebruik, scheuren die nooit. Letterlijk. Nooit. Ik vervang ze pas als er een laagje van een centimeter aan vuiligheid op kleeft en ik niet meer kan zien of ik nu een Liliana of the Veil of een basic Island in m'n hand heb steken. Doe toch een beetje rustig met andermans kaarten man. Je weet zelf goed genoeg hoe duur ze zijn.
Thoughts? Discuss!
