07/09/2013: GPT Antwerpen in Outpost Gent

Het is zaterdagochtend, en na een week opstaan om 6u kies ik er voor om reeds op het onchristelijke 8u uit m'n bed te komen. Waarom, vraagt u zich allicht af.

Voor de eerste GPT voor de Grand Prix in Antwerpen, natuurlijk!

Ik spring op de trein en ontmoet in Brussel Noord Arno, een goede vriend uit Leuven die al een tijdje geen Magic meer gespeeld heeft. Vandaag doet hij nog eens een keertje mee, en voor de gelegenheid voorzie ik hem van een Modern versie van mijn lievelingsdeck, Merfolk.

Ikzelf? Ik speel Melira Pod

Samengevat: een eigen versie van Project Melira, die me op de maandelijkse Birthing Pod Brawl in Leuven al goede diensten bewezen heeft. De eigen inbreng uit zich vooral in een singleton Path to Exile maindeck, met nog twee exemplaren op side. De redenering hierachter is dat het Wurmcoil Engines verwijdert bij 'Tron, een van mijn slechtere matchups, en ook Kiki-Jiki, Mirror Breaker kan verwijderen, waar Abrupt Decay dit niet kan.

Daarnaast hou ik de Archangel of Thune + Spike Feeder-combo voorlopig op sideboard. De combo ziet er veelbelovend uit, maar bij gebrek aan testresultaten durf ik hem nog niet op de main steken. Tot slot kies ik ervoor een sacrifice outlet te hebben op ieder punt van mijn curve, waardoor ik Dimir House Guard en Varolz, the Scar-Striped run. Vooral deze laatste is tijdens het testen een heus beest gebleken, die het aggro-plan aanzienlijk verbetert.

 

Blijkbaar ben ik niet de enige die het idee had om Modern te gaan spelen. In Gent, waar op dat moment een of andere jaarmarkt aan de gang is, verzamelen maar liefst 73 spelers om een setje byes voor de GP in de wacht te slepen. Waar ik eerst een rustig toernooitje van 5 rondes verwachtte, staat me nu een uitputtingsslag van 7 rondes te wachten.

 

Ronde 1: VS Steve met G/R Tron: 1-2 (0-1)

Een rustig begin is me vandaag niet gegund. Met Steve's Tron krijg ik al meteen een van de slechtere matchups voor Melira Pod op m'n bord.

 

In Game 1 besluit ik in te zetten op het aggro-plan nadat Steve's Karn Liberated mijn Birthing Pod exilet. De Karn sterft na mijn volgende aanval, en steekt me verder geen stokken in de wielen. Steve slaagt erin een Wurmcoil Engine te spelen, maar dankzij mijn Gavony Township lijkt de race in mijn voordeel te eindigen. Tot Steve z'n Emrakul, the Aeons Torn speelt. Bugger.

0-1

 

Voor Game 2 breng ik land destruction in de vorm van Fulminator Mage binnen, en 2 Aven Mindcensors om zijn zoekeffecten te blanken. Het duurt niet lang voor ik een eerste Mindcensor kan spelen, maar die wordt, samen met de rest van mijn boardpresence, opgegeten door een Pyroclasm. Met een Reveillark en een Kitchen Finks bouw ik weer wat op, en als ik dan ook nog Varolz trek, kunnen zelfs de twee Wurmcoils die hij speelt hem niet meer redden van mijn gebuffte Reveillark.

1-1

 

Enigszins optimistisch begin ik aan Game 3. Ik hou een one-lander met 2 Birds of Paradise en een Wall of Roots, in de hoop snel een degelijke aanvalsmacht op te rampen. Met een Aven Mindcensor in de hand, voel ik me extra veilig. Net als in een eerder toernooi in Brussel vergeet op het juiste moment echter gewoon het kreng te spelen. Een misplay van jewelste, maar geen bijster relevante. Steve legt steeds meer Tronlandjes in het spel, en kan al snel een Emrakul spelen, die het pleit in zijn voordeel beslecht.

1-2

 

Ronde 2: VS Geert met Melira Pod: 1-2 (0-2)

Geert, een wat ouder heerschap met een fancy (gekochte) WMCQ Top8 playmat, presenteert mij de mirror. Ik voel me enigszins gerust, omdat ik veel Pod verwacht had, en er dus tamelijk wat tech tegen heb. Dat vertrouwen zal helaas ongegrond blijken.

 

In Game 1 merken we al snel dat we beiden op Melira Pod zitten, en allebei zetten we onze zinnen op een combokill. Het ziet er goed voor me uit wanneer ik twee combostukken, een Melira en een Kitchen Finks, op het veld heb, tegenover zijn Murderous Redcap. De nieuwe legend rule komt me echter gemaan hard bitch-slappen wanneer Geert met een Phyrexian Metamorph mijn Melira kopieert en vervolgens een Cartel Aristocrat neerlegt, waardoor hij infinite kan gaan.

0-1

 

Game 2 loopt significant anders. Na een vroege Deathrite Shaman op beide kanten van het veld en een Scavenging Ooze onder mijn hoede, zijn we er ons beiden van bewust dat er dit speel geen sprake zal zijn van een combokill. Ik trek echter een Linvala, Keeper of Silence en een Aven Mindcensor, waardoor zijn deck praktisch lamgelegd word. Mijn vliegend leger brengt Geert, die een tamelijk potje kan whinen over het feit dat ik relevante sideboardkaarten trek en hij geen land, snel naar 0 leven.

1-1

 

Blijkbaar helpt whinen, want in ons derde spel trekt Geert alle relevante kaarten, en enigszins gemelijk merkt hij op dat Linvala toch een echte rotkaart is tegen ons deck, terwijl hij zijn eigen kopie speelt. Daardoor liggen niet alleen mijn combostukken, maar ook mijn manabase in de vorm van Dryad Arbor, Birds of Paradise en Wall of Roots lam. Geerts engel krijgt gezelschap van een soortgenoot wanneer zijn Archangel of Thune op de tafel landt, waarna het met mij snel afgelopen is.

1-2

 

Deze loss ergert me. Mateloos. Niet alleen zou ik perfect in staat moeten zijn de mirror te winnen, maar daarenboven zijn mijn kansen op top 8 al na de tweede ronde verkeken. Gelukkig speel ik om bij te leren, en sleep me naar de volgende ronde.

 

Ronde 3: VS Tine met Gruul Aggro: 2-0 (1-2)

Een meisje? Dat Magic speelt? Oh jee, deze match moet ik winnen! Slechte seksistische grapjes aside, het is een hele verademing om tegen Tine te spelen. Top 8 is al niet meer haalbaar, dus de druk is van de ketel en het is fijn eens te kunnen spelen tegen iemand die het spelletje niet te serieus neemt en zich op de eerste plaats wil amuseren. Tine zelf is all smiles.

 

In Game 1 overtuigt Tine niet als agressor, en ik heb alle tijd om een kleine board presence op te bouwen en mijn combo te zoeken. Het duurt niet lang voor een luttele 180.000 damage naar haar hoofd vliegt.

1-0

 

Voor Game 2 board ik een Obstinate Baloth in, die me al eerder goede diensten tegen aggro bewezen heeft, en de Archangel+Spike Feeder-combo, omdat Tine Scavenging Oozes runt. Mijn deck doet wat het moet doen, en al snel maakt een heel dikke Archangel een eind aan de match.

2-0

 

Tine speelt nog niet zo lang Magic, en de combo's die Melira Pod uit z'n mouw schudt, waren haar volledig onbekend. Na onze match stel ik voor nog wat spelletjes voor de leut te spelen, zodat ze het deck wat beter leert kennen. Als ik haar echter een stevig pak rammel met haar eigen deck verkoop, besluit Tine dat het wel even welletjes is geweest.

 

Ronde 4: VS Quentin met Bant: 2-0 (2-2)

Mijn opponent van de vierde ronde vertelt me dat hij 0-0-3 staat. Drie draws dus. Aan het einde van de vorige ronde zag ik hem tegen het Living End-deck spelen met iets wat op Death & Taxes leek, met Worships. Ik heb dus geen flauw idee wat er me te wachten staat.

Wait, whut?

 

In Game 1 blijkt het niet om Death & Taxes te gaan, een deck dat me enigszins zorgen baarde, maar om een homebrew in Bantkleuren. Zijn Thalia kan niet verhinderen dat ik een Birthing Pod neerleg. Met een Melira, Kitchen Finks en Pod in het spel, maar zonder mogelijkheden om mijn laatste combostuk te zoeken, waag ik me aan een aanval om de wateren te testen. Uit zijn Aether Vial verschijnt een Flickerwisp die mijn Melira bouncet, waardoor Kitchen Finks na een block van Thalia toch met een counter terugkomt. Een minor setback, zo blijkt, want wanneer ik de volgende beurt een Dimir House Guard topdeck, kan ik mijn nutteloze Finks rustig inruilen voor een Murderous Redcap en infinite gaan.

1-0

 

Voor Game 2 breng ik, net zoals steeds wanneer ik graveyard hate verwacht, de Archangel+Spike Feeder-combo in, en een Orzhov Pontiff. Na enkele beurten krijg ik een Spike Feeder en een Murderous Redcap op het veld, met een Chord of Calling in de hand, en wil ik de Redcap als een afleiding gebruiken. Quentin lijkt de combo met Spike Feeder niet te kennen, en exilet met zijn Fiend Hunter inderdaad de Murderous Redcap. Nu mijn tegenstander volledig uitgetapt is en dus geen counters meer kan spelen, Chord ik naar Archangel of Thune om het spel te beëindigen.

2-0

 

Ronde 5: VS Mark met Melira Pod: 1-2 (2-3)

Tegen ronde 5 begint de vermoeidheid wat toe te slaan. Niet aangenaam, zeker niet wanneer ik alweer de mirror mag spelen, en iedere Pod en Chord optimaal benut moeten worden.

Niet dat dat in Game 1 uitmaakt. Ik herhaal de play die ik eerder op de week al in Leuven maakte, en hou een hand met twee Birds of Paradise, een Deathrite Shaman en een Gavony Township. Mijn tegenstander slaagt erin een Birthing Pod, een Wall of Roots en een Melira op het veld te krijgen, waarna hij de enigszins vreemde keuze maakt de Melira weg te podden naar een Kitchen Finks. Het mag hoedanook niet baten, want mijn Birds overrompelen hem al snel in de lucht.

1-0

 

Hitchcock's Birds ain't got shit on this.

In Game 2 is het Mark die het luchtruim stevig in handen houdt. Onze beide levenstotalen gaan snel naar beneden terwijl we onze combo proberen uit te voeren, maar wanneer Mark een Archangel of Thune neerlegt, heeft dat allemaal niet veel belang meer.

1-1

 

Game 3 is meer van hetzelfde. Mark kan al snel een Linvala, Keeper of Silence in het spel krijgen, waardoor ik het weer moeilijk met mijn mana krijg. Mijn eigen Linvala sterft aan een Shriekmaw die uit zijn Pod komt springen, terwijl mijn drie kopies van Path to Exile alweer in geen velden of wegen te bekennen zijn om zijn Linvala een eind wandelen te sturen. Zijn Archangel of Thune landt, Mark krijgt er door zijn Spike Feeder 50.000 leven bij, en dat is alweer dat.

1-2

 

Ronde 6: VS Jordan met Jund: 2-1 (3-3)

Jordan is blijkbaar zo'n beetje in alle talen thuis, en tot mijn verbazing blijkt het hier om een Brusselaar te gaan die zich in alle drie onze landstalen nagenoeg heeft vervolmaakt. Hij speelt vol enthousiasme een deck dat hij naar eigen zeggen graag in alle formaten zou spelen: Jund.

 

Jund is doorgaans een goede matchup voor Melira Pod, maar in Game 1 merk ik daar hoegenaamd niets van. Jordan gaat razendsnel en is dodelijk efficiënt: mijn Deathrite Shaman hapt een Lightning Bolt, waarna Jordan zijn eigen Shaman speelt en mij zo onontbeerlijke mana ontzegt. Zijn Tarmogoyf schopt voor steeds meer schade, en wanneer een Liliana of the Veil mijn laatste hoop op een board presence van meerdere creatures de grond in boort, is er niet veel meer wat ik nog kan doen.

0-1

 

Game 2 verloopt trager. Op het moment dat Jordan een Liliana speelt, ligt er aan mijn kant van het veld al een Melira, een Varolz en een Kitchen Finks met een persist counter. Hij laat me een beestje opofferen, wat de Finks een enkeltje richting grafbak bezorgt. Nu mijn tegenstander uitgetapt is, speel ik Chord of Calling en vervolledig de combo.

1-1

Van Game 3 herinner ik me jammer genoeg niet veel meer. Mijn scorepad lijkt er echter op te wijzen dat ik al snel een Obstinate Baloth en een stel Kitchen Finks kan spelen, beiden echte topkaarten tegen Jund. Mijn aggro gaat iets sneller dan de zijne, mijn Path to Exile,rekent af met zijn Goyf, en beetje bij beetje herleid ik zijn levenstotaal tot 0.

2-1

 

Ronde 7: VS Diego met Living End: 2-1 (4-3)

Het is alweer de laatste ronde, en mijn laatste kans om het toernooi af te sluiten met een positief nettoresultaat.

 

Als ik in Game 1 al snel zie dat Diego Living End speelt, lijkt me dat een koud kunstje. Melira Pod is door zijn sacrifice outlets al bijzonder goed gewapend tegen Living End, en gezien ik zelf nog meer outlets speel, lijkt de match al gewonnen. Quod non. Wanneer hij mijn Viscera Seer weghaalt met een Beast Within, heb ik 2 kitchen finks op het bord en een Melira in de hand, waardoor ik de gok neem niet alles te laten sterven met de Seer, in de hoop snel een nieuwe outlet te kunnen leggen. Dat gebeurt niet, en Diego combo't netjes uit.

0-1

 

 

Ziet u een terugkerend gegeven? Telkens ik verwacht een matchup goed in de hand te hebben, loopt het mis. Gelukkig eindigt deze match niet zoals mijn mirrors, en speel ik in Game 2 verstandiger en efficiënter. Ik heb enkele beestjes, waaronder een Cartel Aristocrat  en een Kitchen Finks, aan mijn kant van het veld en een Melira in de hand, wanneer Diego voor de combo gaat. Ik dood netjes al m'n eigen beesten, die door de Living End terugkomen. Zijn land destruction-beesten zijn niet voldoende om mij van de mana te houden die ik nodig heb om de volgende beurt Melira te casten en infinite life te gainen, waarna Diego het voor bekeken houdt.

1-1

 

Ik heb m'n lesje wel geleerd, en Game 3 is een nagenoeg exacte kopie van Game 2. Wash, rince, repeat.

2-1

 

Na de zevende ronde eindigt voor Arno en mij de GPT. Met mijn 28e plaats kom ik zelfs nog niet in de buurt van de prijzen van de top 16. Net als iedere andere deelnemer krijg ook ik een boostertje M14 voor de moeite. Niét als iedere andere deelnemer bevat mijn booster een Scavenging Ooze, waardoor de entry fee van het toernooi toch enigszins gecompenseerd wordt. Moe maar clichématig voldaan spoor ik terug naar Sint-Truiden, om mijn decklist voor 's anderendaags nog snel in orde te brengen.

 

Wat hebben we vandaag geleerd? Voornamelijk twee dingen: wees niet zo verdomd smug als je een matchup onder de knie denkt te hebben, en speel Aven Mindcensor verdorie zoals je hem moet spelen! Wat mijn keuzes voor het deck betreft, kom ik tot de vaststelling dat Archangel of Thune the real deal is, en samen met Spike Feeder allicht en plaatsje maindeck verdient. Maar wat cut ik ervoor? Archangel zit op dezelfde (hoge) CMC als Reveillark, waardoor ik liefst slechts een van beiden speel. En Reveillark cutten is waanzin...

Daarnaast hebben de sacrifice outlets hun werk vandaag allemaal uitstekend gedaan, van Viscera Seer tot Dimir House Guard. Keep up the good work, guys.

De keuze voor Path to Exile i.p.v. Abrupt Decay moet verder getest worden. In de matchups waar ik dringend removal nodig had, kwam het maar niet. Dat gezegd zijnde zou een Abrupt Decay mij niet van een Archangel of Linvala verlost hebben. Misschien toch maar eens Shriekmaw proberen?

 

Props:

+ Arno, die terug Magict! Hoera!

+ Archangel of Thune, die een gamewinner blijkt te zijn.

+ Mazzelen met random boosters en een Scavenging Ooze scoren.

 

Slops:

- Archangel of Thune, die een gamewinner blijkt te zijn. Voor mijn opponents...

- Mensen die bitchen als ik mijn sideboardkaarten trek. Daarvoor speel ik ze, verdorie!

- Brainfarts met Aven Mindcensor, een kwalijke gewoonte die ik blijkbaar aangekweekt heb...

 

Tot zover het eerste verslag voor deze blog.
Thoughts?

Discuss!