maandag 25 augustus 2014

24/08/2014: BLC-Trial in Mol

Dalende temperaturen, vermoeidheid, een lelijke hoest en een alarmerend laag Goesting-peil in de tank... Ik moet toegeven, het had niet veel gescheeld of ik was afgelopen zondag in bed blijven uitzieken, heerlijk in mijn warme deken gedraaid als een gigantische broodje Jeroen...

Maar fuck dat, er is Legacy! Een BLC-Trial dan nog wel!

Na al verstek te hebben gegeven voor de legacytoernooien in Gent en Brussel, besluit ik m'n Thoughtseizes nog maar eens uit m'n T2 deck te halen en ze voor nobeler doeleinden te gebruiken: in Legacy combospelers het leven zuur te maken. Bovendien is het nog eens in Mol te doen, waar de sfeer altijd wat beter en relaxter is dan in de rest van het land. Om van de heerlijke broodjes kaas nog maar te zwijgen.
Ik ben een ontzettende one-trick pony, dus sleeve ik nogmaals the usual suspect Team America, met enkele kleine aanpassingen aan het sideboard:


4 Delver of Secrets
4 Deathrite Shaman
3 Tarmogoyf
2 True-Name Nemesis
1 Dark Confidant

1 Sylvan Library

2 Liliana of the Veil

4 Abrupt Decay
2 Thoughtseize
3 Hymn to Tourach
3 Daze
3 Force of Will
4 Ponder
4 Brainstorm

4 Underground Sea
2 Bayou
2 Tropical Island
4 Polluted Delta
2 Verdant Catacombs
2 Misty Rainforest
4 Wasteland

//sideboard//
2 Golgari Charm
3 Spell Pierce
2 Disfigure
3 Submerge
1 Force of Will
1 Vendilion Clique
1 Grafdigger's Cage
1 Krosan Grip
1 Life From the Loam


R1: VS Miracles: 2-0 (1-0)
Heerlijk, ronde 1 tegen Miracles. Ik speel deze matchup niet vaak genoeg om me er comfortabel bij te voelen. Discard is fijn, maar tegen een deck dat van de bovenste kaart van de stapel leeft, doet dat verdomd weinig. Gelukkig voor mij is dit de eerste keer dat mijn tegenstander het deck speelt, dus heb ik toch alvast de bovenhand wat ervaring betreft.

In G1 hou ik tegen beter weten in een onelander op basis van de cantrips en de Deathrite Shaman. Ik luck bovendien een tweede landje en kan zo een Sylvan Library spelen die het spel volledig domineert. De Tarmogoyfs die ik speel richten weinig schade aan omdat ze gecounterd of geploegd worden, maar dankzij een rake Fetch met een Ponder vind ik een True-Name Nemesis die voldoende druk kan blijven zetten. Omdat Miracles nu eenmaal weinig doet tot ze een Jace actief krijgen of voor een grote Entreat the Angels gaan, kan ik rustig extra kaarten blijven rapen met de bosbibliotheek zodat ik de overhand kan houden.
1-0

 
Ook in G2 krijg ik behoorlijk snel een Library op het veld die cruciaal is voor het verdere verloop van het spel. Wasteland is verbazingwekkend handig in deze game en weerhoudt mijn tegenstander ervan een Jace of een grote Entreat the Angels te spelen. Een dikke Tarmogoyf en een Deathrite Shaman beuken behoorlijk in op het levenstotaal van mijn tegenspeler, terwijl er in mijn hand nog een tweede Goyf en een  True-Name Nemesis wachten om over te nemen als mijn tegenstander een Terminus zou spelen. Dat doet hij niet, en de cavalerie kan rustig toekijken vanop de zijlijn.
2-0

R2: VS Elves: 1-1-1 (1-1-0)
Elves. Yuck. Niet mijn beste matchup. Elves speelt namelijk twee spelletjes tegelijk. Plan A, winnen op een Natural Order into Craterhoof Behemoth is vrij obvious. Niets weerhoudt hen er echter van mij gewoon met klein grut te overweldigen terwijl ik wanhopig een counterspell spaar voor de gevreesde Natural Order.

In G1 heb ik zowaar de counterspell in de vorm van Force of Will met een blauwe kaart. Ik denk aan mijn testssessies met Arno en redeneer dat ik die absoluut moet houden voor de spell waar ik on the spot van verlies, Natural Order. Ik laat dus met veel tegenzin een Glimpse of Nature resolven waardoor mijn tegenstander een mooie positie uitbouwt. En sure enough, als ik de Glimpse had gecounterd, had ik geen Force meer gehad voor de Natural Order die volgde. Helaas voor mij heeft hij er twee...
0-1

In G2 neem ik de touwtjes stevig in handen. Op beurt 1 speel ik een Grafdigger's Cage, die alle nonsens met Natural Order en Green Sun's Zenith een halt toeroept. Ik volg op met een Liliana en een Golgari Charm waar alleen zijn Dryad Arbor dankzij een Quirion Ranger aan ontsnapt. Mijn tegenstander heeft nu 1 land en geen beestjes in het spel, terwijl ik een actieve Liliana en wat later ook een geflipte Delver heb. Ik ben even ongerust wanneer een Abrupt Decay de Cage sloopt, maar mijn tegenstander staat op dat punt al dusdanig achter dat het niet veel meer mag baten.
1-1

Alweer een vroege Cage in G3 en alweer een sloophamer in de vorm van een Reclamation Sage. Het gaat gelijk op tot mijn tegenstander voor de Natural Order gaat en erop rekent met een Behemoth en een enkel beestje aan te vallen. Ik Submerge de Behemoth zodat ik niet alleen een dikzak minder heb om rekening mee te houden, maar ook nog eens 1 damage minder neem van de andere aanvaller wanneer de trigger van de Behemoth resolvet.
Toch ziet het er slecht uit wanneer een tweede Natural Order Ruric Thar op het veld tovert.

 Da's... best veel damage...

De tijd tikt voort en terwijl ik op het einde van m'n tegenstander z'n beurt nadenk over wat ik precies verwijder met de aangekondigde activatie van Deathrite Shaman, wordt tijd geroepen. Technisch gezien zitten we nog steeds in de beurt waarin mijn tegenstander Active Player is, dus krijg ik 3 extra beurten, en hij 2, wat hij me erg kwalijk neemt.
Ik besef maar al te goed dat winnen geen optie meer is en neem me voor dan op z'n minst niet te sterven door twee aanvallen lang mijn kleine beestjes voor de Ruric Thar en een steeds groter wordende Scavenging Ooze te smijten. Het spel eindigt in een draw, waarna mijn tegenstander me  beschuldigt van tijd rekken door "eens wat in de graveyard te gaan kijken". Omdat Deathrite-activaties nu eenmaal belangrijk  zijn vind ik dat ik in m'n recht sta, maar desondanks laten deze beschuldigingen toch een beetje een wrange nasmaak over deze match achter.
1-1-1

R3: VS ANT: 2-1 (2-1-0)
Het kan uiteraard niet mankeren op een toernooi: tegen een teamgenoot spelen. De ongelukkige van dienst is Maarten, die zowel gedownpaird wordt als plots tegen zijn slechtste matchup aan de tafel moet spelen.
Met wat landjes, 2 Force of Will en 2 Liliana heb ik geen al te spectaculaire openingshand in G1. Wanneer hij Cabal Therapy speelt, vermoed ik dat hij Force of Will zal noemen en smijt ik de twee Forces tegen de Therapy. Het kost me dan wel een leven, maar ik ben de twee Forces hoedanook kwijt en op deze manier verhinder ik ten minste dat hij ziet dat ik echt volledig aan zijn genade ben overgeleverd. Wanneer een tweede Therapy dan toch de Liliana's weet te pakken en Maarten z'n hand mooi kan sculpten met een Sensei's Divining Top, vrees ik dat de dodelijke Tendrils ieder moment kan volgen.

Which it doesn't.

Blijkbaar zijn de bovenste drie kaarten steeds weinig soeps en is Maarten wanhopig op zoek naar een Fetchland om te shufflen terwijl ik eerst met 1 en vervolgens met 2 4/5 Tarmogoyfs kan slaan. Gezien hij op 1 landje en een Lion's Eye Diamond vastzit, doet de Daze op zijn Ponder (die hem een shuffle zou geven) des te meer pijn. Al snel wordt duidelijk dat van combo weinig meer in huis komt.
1-0

G2 begint niet slecht wanneer ik met Wasteland een Underground Sea sloop en hem met Hymn 2 Cabal rituals afhandig kan maken. Helaas is dat soms niet genoeg: Maarten speelt, enigszins verrassend, een Ad Nauseam en raapt zo genoeg kaarten om een Past in Flames te gaan zoeken en spelen, waarna hij netjes kan afgaan.
1-1

Ik mag G3 beginnen en doet dat vrij smooth: T1 Deathrite into T2 Liliana. Maarten twijfelt of hij er voor moet gaan wanneer ik volledig uitgetapt ben na het casten van de Liliana, maar besluit dat hij liever niet in de Force of Will (die ik niet heb) loopt. Ik kost Maarten vanaf nu een kaart per beurt terwijl ik wat extra beveiliging overhoud in de vorm van 3 open mana en een Vendilion Clique in de hand. En jawel, de combo komt op gang, er worden wat Rituals gespeeld en Maarten staat op 5 mana wanneer hij een LED speelt.
Omdat ik weet dat na de LED meestal de Infernal Tutor, of in dit geval misschien de Ad Nauseam, komt, speel ik in response op de LED mijn Vendilion Clique.

 Peek-a-boo!

Ik zie een Chain of Vapor en, jawel, de Infernal Tutor, die hij snel mag vervangen door een nieuwe draw. Storm is 5, Maarten mag wat mij betreft gerust verder doen, maar blijkbaar houdt het daar op. Nu ik nog een extra beatstick  heb, loopt de schade snel op en verliest Maarten vooraleer hij de ingrediënten heeft voor een nieuwe chain.
2-1

R4: VS Death & Taxes: 1-2 (2-1-1)
Uh-oh. Wanneer mijn tegenstander begint met een Plains en een Aether Vial, voel ik de bui al hangen. Het is m'n beste matchup niet en helaas moet ik toestaan dat een Phyrexian Revoker m'n Liliana lam legt. Vial op 3 doet mij meestal Flickerwisp-shennanigans vermoeden, dus mijn verbazing en ontzetting is bijzonder groot wanneer mijn 3/4 Tarmogoyf na een activatie van Vial op een Mirran Crusader botst en omvalt. Crusader is al vervelend genoeg, maar wanneer mijn Insectile Abomination, waarmee ik nog aan de race probeer mee te doen, in een Flickerwisp uit de Vial loopt, is mijn board leeg terwijl hij een 2/2 double-striker en een 3/1 flyer heeft...
0-1

G2 verloopt iets beter. Een Swords to Plowshares rekent af met mijn Tarmogoyf, maar mijn tegenstander houdt zich daarnaast vooral bezig met het gebruiken van z'n Rishadan Ports, waardoor hij zelf weinig doet. Ik heb echter landjes genoeg en slaag erin langzaam maar zeker een fatsoenlijke board presence op te bouwen met True-Name Nemesis, Vendilion Clique en Deathrite Shaman. Wanneer mijn tegenstander in mijn upkeep 3 van m'n landjes wil tappen, gebruik ik de mana nog snel voor een Krosan Grip op de Meekstone die me vertraagt, waarna het lachen hem vergaat.
1-1

In G3 houdt mijn deck plots een spontane staking waar de NMBS trots op zou zijn en moet ik me uiteindelijk tevreden stellen met een Wasteland, Deathrite Shaman, Brainstorm en Tarmogoyf. Mull naar 4 is sowieso al pijnlijk, maar wanneer de Wasteland geWaste'd wordt, de Deathrite die ik uiteindelijk kan spelen een ploeg hapt en er vervolgens een Thalia en een Rishadan Port verschijnen... Choke is er niets tegen. Met een reeds overweldigende positie speelt m'n tegenstander dan nog eens een Wilt-Leaf Liege en ben ik plots dood on the spot in plaats van na 1 beurt.
1-2

R5: VS TwelvePost: 2-0 (3-1-1)
Nog eens een bekend gezicht in ronde 5. Steve van MCM zit tegenover mij en ik heb het donkerbruine vermoeden dat hij TwelvePost speelt. En dat vermoeden blijkt te kloppen.

In G1 begin ik en krijg ik een T1 Delver. Steve opent met een Pithing Needle op Wasteland en maakt zijn intenties meteen duidelijk. Op mijn beurt flipt de Delver, en Thoughtseize ik. Ik zie een Repeal, Moment's Peace, Trinket Mage, Expedition Map als targets voor m'n discard. Ik zie de Expedition Map niet graag zitten, maar vermoed dat ik die met een Abrupt Decay kan slopen. Omdat Repeal op mijn CMC geflipte Delver mij ontzettend zou vertragen, kies ik de Repeal en Decay ik in mijn volgende beurt de Expedition Map voor Steve de mana heeft om hem te activeren. Mijn Delver krijgt gezelschap van een 4/5 Tarmogoyf terwijl er nog een Pithing Needle landt op Liliana. Omdat Steve niet echt de landjes vindt die hij wil vinden en ik voor 7 damage per beurt mep, eindigt het spel vrij snel, ondanks twee helpings van Moment's Peace.
1-0

Ook in G2 hoop ik met Thoughtseize wat interessants weg te kapen, maar een Brainstorm zorgt ervoor dat ik een soort zwarte Gitaxian Probe voor leven speel. Ik noteer een Misty Rainforest, Cloudpost, Eye of Ugin en Vesuva in z'n hand. Er wordt weer een Pithing Needle op Wasteland gespeeld, waardoor mijn twee exemplaren voorlopig alleen voor kleurloze mana tappen. Ondertussen ziet mijn eigen positie er met een Sylvan Library en twee Goyfs ook niet slecht uit. Ik Decay uiteindelijk de Needle en sloop zo 2 van zijn 3 Cloudposts, waardoor hij plots niet genoeg mana meer heeft om de All is Dust in zijn hand te casten en zo eigenlijk geen verweer meer heeft tegen twee gemene Goyfs.
2-0

R6: VS Miracles: 2-1 (4-1-1)
Ronde 6 en we zijn nog steeds live. Omdat ik al een draw en een loss gepakt heb, is het kwestie van deze wel te winnen. Uit de standings blijkt dat ik van de mensen met 10 punten de beste tiebreakers heb, dus ben ik, vooropgesteld dat ik win, vrij zeker van top 8.

Als ik zie dat ik tegen Tist van MCG mag spelen om mijn T8 te verdienen, zinkt de moed me echter in de schoenen. Niet alleen ben ik nog steeds een beetje ziekjes en ondertussen meer dan een beetje moe, maar Tist test ook veel meer en beter dan ikzelf en ik geef grif toe dat hij de betere speler is. Gelukkig telt geluk ook voor iets, en als ik kijk naar de kwaliteit van mijn Hymns...

In G1 krijg ik snel een Sylvan Library op het veld, die me ook in mijn vorige match tegen Miracles behoorlijk geholpen heeft. De extra kaarten die ik zou kunnen rapen zorgen ervoor dat mijn Liliana harder voor hem aankomt dan voor mij. De Vendilion Clique die hij aan het einde van mijn beurt speelt mept Liliana van 6 naar 3 loyalty, waarna ik haar nog kan activeren om van de Clique af te geraken.
Mijn eerste threats slagen er steeds in een beetje damage te doen alvorens verwijderd te worden en wanneer ik een Dark Confidant leg, lijkt de removal aan de overkant eindelijk op te zijn. Tist staat op 2 wanneer ik met Bob aanval voor lethal. Een spin van Sensei's Divining Top geeft Tist echter een Entreat the Angels in mijn beurt. Vastbesloten het onderste uit de kan te halen en het volle pond aan engelen voor hem te laten strijden, tapt mijn tegenstander uit voor dit mirakel... Recht in mijn Daze.
1-0

G2 is mijn slechtste pot Magic van de dag. Op beurt 2 heb ik een Deathrite Shaman liggen en speel ik met mijn twee landjes een Hymn to Tourach, die een Flusterstorm vangt. Apetrots counter ik die met Force of Will en een blauwe kaart... En besef dat ik nog steeds een kopie van de Flusterstorm niet kan betalen. Dom, dom, dom, en dat wordt nog veel dommer wanneer ik mijn Deathrite Shaman activeer... Om Brainstorm te spelen, een Force te drawen en met die tweede Force en een blauwe kaart de tweede kopie van Flusterstorm te counteren.

Zoek de fout, lezertjes!

Goddank dat ik dit pas na de match inzie, of ik zou nog veel erger aangedaan zijn. De Hymn resolvet dan wel, maar omdat ik beurtenlang land blijf rapen en de Brainstorm, waarmee ik hoopte die landjes in iets nuttig om te zetten met behulp van een Fetch, wordt gecounterd, gebeurt er aan mijn kant van het veld weinig relevants terwijl een Vendilion Clique me langzaam maar zeker aftuigt. De Keranos, God of Storms die nadien nog valt, is eigenlijk alleen maar icing on the paincake.
1-1

In G3 neem ik een snellere start en bouw ik een behoorlijke board presence uit terwijl Tist weinig actie raapt. Met 2 Tarmogoyfs en 2 Deathrite Shaman overextend ik echter een beetje en riskeer ik volledig uit het water geblazen te worden wanneer er dan toch een Terminus gemiracle'd wordt. Gezien ik nog wel een harde counter heb voor zo'n noodsituatie, is "riskeren" misschien een groot woord. De beurt voor ik voor lethal mep, vindt Tist met zijn Sensei's Divining Top blijkbaar de Terminus, en speelt die tijdens mijn upkeep. Hij ziet zelf (sneller dan ikzelf, in feite) dat ik in response mijn twee Deathrites kan activeren en hem zo op nul kan brengen, en steekt de hand uit.
2-1

Hèhè, dat was nipt. Alweer een T8 veilig gesteld, zoals mij wel vaker gebeurt wanneer ik in Mol speel. Deze keer moet ik echter de eer van Hasselt zelf hoog houden, omdat Maarten, die na de voorlaatste ronde 4-1 stond en zo normaliter in de T8 had kunnen drawen, wordt gedownpaird en jammer genoeg zijn cruciale match verliest van Johan Degruyter met Reanimator. Bummer.

QF: VS ANT: 1-2 (4-1-2)
Zoals OOK vaker gebeurt in Mol, speel ik in de T8 tegen Dries. Zoals EVENEENS vaker gebeurt in Mol, verlies ik die match. Thuisvoordeel, het valt blijkbaar niet te onderschatten.

In G1 word ik alweer het slachtoffer van Cabal Therapy. Omdat ik 3 Force of Will en een blauwe kaart heb, besluit ik die Cabal maar te counteren en 1 Force op te offeren om er 2 te redden. Helaas volgt dan ook nog een tweede Therapy, die me wèl m'n resterende Forces kost.Volledig sitting duck dus. Dries heeft voldoende leven om meer dan genoeg kaarten van z'n Ad Nauseam te rapen en combo't netjes uit.
0-1

Ook in G2 word ik zelf het slachtoffer van discard-spells, en verlies ik m'n enige counterspell aan een Duress. Dankzij een Deathrite Shaman drain ik Dries iedere beurt voor 2, een onderneming die veel te veel tijd kost. Wanneer ik nog een bescheiden Tarmogoyf op het veld breng en Dries op 6 staat, besluit hij ervoor te gaan. Ik heb geen harde counters, en besluit met Dries te vechten over de Lotus Petal die hij eerst speelt, om hem zoveel mogelijk mana te ontzeggen. De Spell Pierce betaalt hij, maar om de Daze te counteren crackt hij z'n Fetch, gaat zo naar 5 (terwijl ik een actieve Deathrite en een ondertussen 3/4 Tarmogoyf heb) om een land te halen... Waarmee hij mijn Daze Flusterstormt. Gezien mijn belabberde plays van vorige ronde, beschouw ik mezelf echter wel als de allerlaatste persoon die daar een opmerking over mag maken. De Petal resolvet, maar Dries heeft niet genoeg mana meer om te chainen. Ik untap en win.
1-1

Nihil novum sub sole in G3. Dries opent met een Xantid Swarm die ik helaas moet dulden, waardoor de Spell Pierce in mijn hand nutteloos worden. Vreemd genoeg volgt vervolgens een Cabal Therapy op precies die Spell Pierce (persoonlijk zou ik, als ik een Swarm had liggen, eerder voor Hymn gaan). Dries ziet nog twee Brainstorms in mijn hand steken en besluit die ook maar weg te halen door de Swarm op te offeren om Therapy back te flashen. Flash te backen. Te Flashbacken. U weet wat ik bedoel.
Het duurt echter eventjes eer Dries ervoor kan gaan, en tegen die tijd heb ik gelukkig een Force of Will met een blauwe kaart waarmee ik het cruciale punt in zijn chain, Infernal Tutor, kan counteren nadat hij z'n LED opoffert. Dries heeft nu geen kaarten meer op hand en wordt genadeloos afgetuigd door een geflipte Delver en een Tarmogoyf.  Met 1 kaart in de hand, een LED op het veld en op 1 leven begint hij aan z'n laatste beurt... En wat voor een beurt is me dat. De twee kaarten in z'n hand blijken een LED en een Ponder te zijn. Beiden worden gespeeld. De Ponder blijkt niet goed, een shuffle volgt. De blinde Ponder levert een Past in Flames op. Crack LED voor rood, discard PiF, betaal 2 mana erbij om Past in Flames te casten.... en win. Just my luck.
1-2

Soit. We mogen niet klagen (of we mogen het wel, maar doen het niet. Of toch niet te uitvoerig). Ondanks de blowout door een blinde Ponder heb ik nog steeds weer eens een T8 gespeeld, wat een goed begin is voor het nieuwe seizoen BLC-trials en een broodnodige opkikker voor het zelfvertrouwen. Bovendien ga ik niet met lege handen naar huis, en scoor ik:



Tot zover dus de BLC-Trial in Mol. Het is tijd de Thoughtseizes alweer eventjes van sleeve te veranderen en volgend weekend mijn geluk te beproeven in de WMCQ.
Ik zou graag van de gelegenheid gebruik maken om mijn dierbare lezers te vragen de poll in de rechterbovenhoek van deze blog in te vullen. Ik heb er eigenlijk geen idee van hoe nuttig/wenselijk het is alle kaartnamen te linken naar Gatherer, telkens als ze voor het eerst in een bericht voorkomen. Maak je mening kenbaar, en draag zo je steentje bij aan het verbeteren van Dr. Deathrite!

Plusjes:
+ Magic Club Mol voor de organisatie, de sfeer en de broodjes. Dat hoeft allicht niet steeds opnieuw gezegd te worden, maar ik doe het toch. Lekker puh.
+ Sylvan Library, de MVP van de dag.
+ Heerlijke plays met Vendilion Clique.
+ De crew van Hasselt in het algemeen voor het aangenaam gezelschap en Miel en Maarten in het bijzonder voor het vervoer.
+ T8 scoren. Duh.

Minnetjes:
- Maarten, die twee keer gedownpaird wordt tegen onmogelijke matchups en zo een vrijwel zekere T8 aan z'n neus voorbij ziet gaan. In eenzelfde adem echter wel een proficiat voor Johan, die ik het evengoed van harte gun!
- Beticht worden van tijd rekken. Ik snap zeker en vast de frustratie van mijn tegenspeler in R2; ik zou er zeker niet minder lastig om zijn als ik on the receiving end van de situatie was. Maar goed, 't is wat 't is, nietwaar...
- Verliezen van een bijzonder mooie Ponder. Kijk eens aan: dan klaag ik uiteindelijk toch. Een beetje. Ahem.

Thoughts? Discuss!

dinsdag 12 augustus 2014

09/08/2014: GP Utrecht

U weet het goed genoeg, beste lezer: de zomermaanden, da's meestal de komkommertijd. Ook voor Magic is dat niet anders. Yours truly heeft wat vakantie genomen, zich bezig gehouden met interessante en minder interessante projectjes aan de zijkant en heeft al bij al weinig kaartjes gelegd.

Een behoorlijk nadeel met een Grand Prix in het vooruitzicht.
"Niet ideaal," hoor ik u denken, "maar als je je deck wat in de vingers hebt zitten, kan je ten minste gedeeltelijk vertrouwen op muscle memory."
Niet als dat formaat Standard is. En al zeker niet als je een deck speelt dat je letterlijk de avond ervoor in elkaar hebt gestoken. Na een behoorlijk matig resultaat op het T2 toernooi van Belgic Magic, besluit ik dat Mono Black Devotion misschien toch wat te traag is tegen de meeste agressieve decks in het formaat, en besluit ik de Gray Merchants in te wisselen voor Blood Barons. Ik ben gelukkig van geen kleintje vervaard, en waag ik me aan GP Utrecht met een Orzhov Midrange lijst:

3 Blood Baron of Vizkopa
2 Obzedat, Ghost Council
4 Pack Rat
3 Desecration Demon
3 Lifebane Zombie

2 Elspeth, Sun's Champion

4 Thoughtseize
3 Hero's Downfall
3 Bile Blight
2 Devour Flesh
1 Ultimate Price

3 Underworld Connections
2 Banishing Light

1 Urborg, Tomb of Yawgmoth
4 Godless Shrine
4 Caves of Koilos
4 Temple of Silence
4 Mutavault
8 Swamp

//Sideboard//
3 Duress
2 Erebos, God of the Dead
1 Deicide
3 Doom Blade
4 Nyx-Fleece Ram
2 Drown in Sorrow

Geen bye(s), deze keer, dus moet ik op eigen houtje all the way proberen te gaan.

R1: VS GW Aggro:0-2 (0-1)
Al meteen een matchup waar ik me niet erg comfortabel bij voel. Snelle aggrodecks als dit zijn de voornaamste reden waarom ik Monozwart achter me heb gelaten, en ik hoop dat ik nu al mijn losses tegen dit deck van vorige week kan vergelden.

Quod non. In Game 1 trek ik wel wat removal en slaag ik erin van zowel een Voice of Resurgence als het token dat die achterliet af te geraken, maar ik krijg niet genoeg removal te pakken om met àl zijn beestjes af te rekenen.
0-1



Game 2 verloopt niet veel beter en zoals vanouds maken Selesnya Charm en EOT Advent of the Wurm mij het leven zuur. Een mens zou voor minder Ratchet Bombs beginnen spelen.
0-2
  
R2: VS Mono Black Devotion: 2-0 (1-1)
Aha, dit is al wat interessanter. Een matchup die volgens mij gewonnen wordt op Blood Baron of Vizkopa, op voorwaarde dat die niet in de kiem gesmoord wordt voor hij het veld opgaat (Thoughtseize, Lifebane Zombie) en ik slim genoeg ben hem nooit op een leeg bord te spelen, om op die manier Devour Flesh te dodgen.
In Game 1 houden m'n tegenstander en ik een wedstrijdje beestjes-knallen. De removal vliegt heen en weer, ratten, demonen en zombies sterven, maar wanneer ik uiteindelijk m'n vijfde land vind, kan ik een Obzedat spelen, die opvolgen met Blood Baron of Vizkopa en zelfs een Elspeth. Ik vergeet steeds mijn Obzedat aan het einde van m'n beurt te flickeren voor extra value, maar dat maakt op dit punt nauwelijks nog uit.
1-0
In Game 2 opent mijn tegenstander met een Thoughtseize en haalt wat removal uit m'n hand. Ik kopieer de play en zie een Swamp, Devour Flesh, Perilous Vault en twee Underworld Connections. De Devour Flesh is een probleem voor mijn gameplan, maar is momenteel vrij onschuldig: de Perilous Vault lijkt me op termijn meer problemen op te gaan leveren. Ik pak de Vault weg, en maak een mental note van de Devour Flesh die maar wat graag een Blood Baron zou opsmikkelen. Ik speel de Blood Baron die ik nadien trek dan ook pas op beurt 6, wanneer ik ook nog Mutavault kan activeren, om zo het manlandje aan de Devour Flesh te offeren. Ik denk eventjes dat ik m'n tegenstander te grazen heb wanneer hij EOT een Devour Flesh speelt en m'n Mutavault moet slopen. Wanneer hij een tweede kopie blijkt te hebben, lach ik al heel wat groener. Even vrees ik voor de afloop, gezien mijn tegenstander dankzij twee Underworld Connections genoeg voorsprong kan nemen in kaarten, maar uiteindelijk blijkt kwaliteit boven kwantiteit te gaan.
2-0
R3 VS Mono Green Devotion: 0-2 (1-2)
Met al die Devotion zou een mens zich nog in een kerk of tempel gaan wanen. Het gaat een tijd behoorlijk gelijkop: Mijn tegenstander speelt betere beesten, maar ik heb doorgaans wel removal. Zo ondervind ik geen last van zijn Courser of Kruphix, een beest dat ik nog niet in actie heb gezien, maar waarvan ik de stevige reputatie maar al te goed ken. Helaas herhaalt het verleden zich en val ik sneller zonder removal dan hij zonder beestjes. De beestjes zijn bovendien dusdanig groot dat zelfs een Nessian Game Warden, een 4/5, een behoorlijk probleem vormt. Uiteindelijk bouwt hij een betere positie op en speelt hij een dikke Genesis Hydra die dan nog eens een Kalonian Twingrove raakt, waardoor hij plots 3 dikke beestjes voor de prijs van 1 heeft. Het vervolg laat zich raden...
0-1

 En dat brengt dan nog een broertje mee. Slik.
Ook in G2 is het, ondanks de drie extra Doom Blades vanuit het sideboard, me vasthouden aan de takken van de bomen (pun intended). Ik moet al m'n moeite steken in het mollen van drie opeenvolgende Polukranos (Polukranossen? Polukranoi?) en het maken van chumpblockers met Pack Rat. Uiteindelijk verlies ik wanneer een Sylvan Primordial mijn Mutavault, een blocker die ik absoluut nodig had, afschiet en mij zo op 1 leven aan een extra aanvallend beestje blootstelt.
0-2
R4: VS Bant Hexproof: 2-0 (2-2)
Be still, my aching heart. Het is echt hemels een deck te spelen vol met Hero's Downfall, Banishing Light, Ultimate Price en dergelijke meer, wanneer mijn tegenstander alleen maar beestjes met Hexproof heeft. Zo ongeveer 1/6e van mijn maindeck bestaat dus uit dode kaarten. En dat terwijl ik nu al on the bubble zit.
Ik kom ontzettend goed weg met G1. Ik kan beginnen en speel T1 een Thoughtseize, die wat landjes, een Simic Charm, 2 Bassara Tower Archer en een Gladecover Scout ziet. Ik kies de Archer zodat ik de Scout die mijn tegenstander vervolgens speelt, daarna meteen in zijn volgende beurt kan mollen met Devour Flesh. Mijn tegenstander speelt in zijn derde beurt een Aura op de Scout, die onfortuinlijk komt te gaan. Op beurt 3 speel ik Lifebane Zombie en maak ik korte metten met de tweede Archer die nog in de hand van mijn tegenstander zit.  Uiteindelijk stumblet hij op creatures, terwijl mijn Zombie vrolijk doormept en het gezelschap krijgt van twee Desecration Demons (die weliswaar eventjes vertraagd worden dankzij Bouncespells).
1-0
Goed, ik heb de game gewonnen die ik moet winnen en nu kan ik alle doden kaarten uitboarden voor... wel... minder dode kaarten. Duressen om van Aura's af te geraken lijken al een schappelijk begin en ook Deicide en Drown in Sorrow lijken beter dan de removal die ik maindeck speel. Mijn opponent heeft geen al te snelle start en begint pas op beurt 3 stilaan een beestje te spelen. Ik sta momenteel al heel wat beter gepositioneerd, kan dankzij Devour Flesh van zijn beestje afgeraken en win omdat ik creatures heb en hij niet.
2-0
R5: VS RW Burn: 2-1 (3-2)
Urk. Ik moet het spel helaas beginnen met een mulligan, omdat ik met een Elspeth en een Blood Baron (en verder eigenlijk weinig interessants) in essentie een hand van 5 kaarten vast heb. Ik beklaag me die beslissing wanneer in mijn volgende hand evengoed een Elspeth en een Blood Baron zit, en nog minder eerdere actie. Uiteindelijk mulligan ik naar 5 en hou ik een onelander met genoeg actie op CMC 2. Uiteraard komt dat tweede landje nooit en sta ik voor ik het weet op nul leven. Bummer.
0-1

Game 2 verloopt beter. Ik heb een betere early game, slaag erin wat burn weg te plukken met de Duressen die de Thoughtseizes vervangen en krijg uiteindelijk een Blood Baron op het veld. Die hapt removal, maar mijn Demons blijken sterk genoeg om het spel te winnen. Het is pas nu, wanneer ik dit verslagje schrijf op basis van mijn notities, dat ik tot het besef kom dat mijn Blood Baron helemaal niet dood had kunnen gaan aan een Warleader's Helix. Face, meet palm.
1-1

Game 3 gaat stroever. Mijn eerste Nyx-Fleece Ram wordt verwijderd met Chained to the Rocks en even ziet het er slecht uit, maar wanneer ik vervolgens een tweede en een derde schaap kan spelen, gain ik iedere beurt comfortabel leven terwijl ik ook meer dan behoorlijke blockers heb voor haar beestjes.

 Een shout-out naar Bart Verbiest, die me overtuigde maar meteen een hele playset van Brave Sheep op side te spelen!

Een eerste Blood Baron wordt gevolgd door een tweede en wanneer ik ook nog Obzedat speel, scoopt mijn tegenstander enigszins gedegouteerd.
2-1

R6: VS Orzhov Midrange: 1-2 (3-3)
Oprecht de spannendste match van de dag en net hiervan slaag ik erin mijn notities te verliezen. Alleszins, de mirror is blijkbaar een kwestie van wie beter topdeckt, wat langs een kant frustrerend is, maar aan de andere kant hoopvol, omdat zelfs een oen als ikzelf dus kans maakt om te winnen.

In Game 1 haalt de oenigheid het en slaag ik erin, ondanks het feit dat ik ze zelf al jaar en dag speel, Pack Rat te onderschatten. Tegen de tijd dat ik zelf een Pack Rat actief krijg, zijn de zijne al een pa(c)k groter, en verlies ik van een handvol kolossale raten waar zelfs de eigenaar van louche pizzarestaurant De Piramide in Leuven gillend zou van weglopen.
0-1

...

Ondanks de mening van mijn tegenstander dat Desecration Demon niet zo goed is in de mirror omdat hij aan àlle removal sterft, blijft de Demon een zware beatstick die meteen een oplossing vraagt. mijn tegenstander heeft geen oplossing en sterft vrij snel aan de luchtaanval van een paar Demons.
1-1

In Game 3 komt het er echt op aan wie beter topdeckt en helaas ben ik dat deze keer niet. Ik slaag er weliswaar in van een eerste Blood Baron af te komen, maar wanneer er een tweede volgt, een Pack rat actief wordt en er bovendien ook nog een Elspeth aan zijn kant van de tafel verschijnt terwijl ik niets relevant bijraap, verdrinkt het kalf behoorlijk snel.
1-2



Wel, met een derde loss is het halen van Dag 2 plots niet meer mogelijk. Ook een aantal van mijn reisgezellen zit in die situatie en besluit dus te droppen om zo mee te spelen in de Rebound Sealed. Ik volg hun illustere voorbeeld.

Ik open een matige pool met 2 Grindclocks, 2 Mind Sculpt en een Jace en besluit tegen beter weten in dat het misschien de moeite is om eens te proberen winnen op mill.



Spoiler:

It isn't.

In hindsight was mijn groen, met twee Siege Wurms, allicht beter om te spelen dan mijn blauw. In R1 kom ik tegen een praatzieke Duitser die een behoorlijk stevige pool heeft en in beide spellen Ob Nixilis en Indulgent Tormentor kan spelen. Ondanks zijn multiple Sign in Bloods en zijn Tormentor slaag ik er niet in hem te decken, wat doet vermoeden dat het millplan dom was. Ontzettend dom. Bijna zo dom als een Painter's Servant Reanimaten. Of zelfs nog dommer.

Het verbaast uiteraard niemand dat ik de eerste ronde verlies, en net als Koen en Arno heb ik momenteel eventjes genoeg van Magic en zou een warme maaltijd me meer deugd doen dan een extra rondje kaartjes leggen. We besluiten uiteindelijk ook hier te droppen en begeven ons naar de plaatselijke Chinees waar een stevige portie Peking Soep en Bami volstaat om de losses uit ons hoofd te bannen en de dag bijzonder smakelijk, gezellig en geslaagd af te sluiten.