woensdag 19 februari 2014

12-14/02/2014: GP Parijs (Deel 1)

Ik geef het toe, beste lezers: het is alweer te lang geleden dat ik nog eens een verslagje heb neergepend. Een klein aantal toernooien en matige resultaten zijn daarvan de oorzaak. Als resultaten de enige maatstaf waren, zou het ook over mijn GP-avontuur oorverdovend stil blijven. Gelukkig gaat een GP over meer dan resultaten alleen.
 
Na lang wachten en veel te weinig playtesten stapt Team A, bestaande uit Arno, Nico en ikzelve, op woensdag eindelijk op de Thalys naar Parijs. Na een vlotte reis zetten we onze spullen neer in onze hostel, maken kennis met de kat des huizes en besluiten we de rest van de namiddag te gebruiken om een beetje de toerist uit te hangen en Parijs te verkennen. Een stevige wandeling (Oh, kijk, de Eiffeltoren, dat ziet er niet ver uit) voert ons langs het Louvre, de Seine en funky Discodansvloeren onder de bruggen naar de Eiffeltoren, die we met een kort bezoek vereren alvorens ons in een plensbui van jewelste naar de Burger King. Wij zijn blijkbaar niet de enigen met dat lumineuze idee, want de rij strekt zich meterslang buiten de hamburgertent uit en we besluiten ons avondmaal dan maar in de Quick te nuttigen alvorens naar de hostel terug te keren.
 
Disco onder een brug over de Seine. Waarom ook niet.
 
 
Ook op donderdag besluiten we nog even wat van Parijs te verkennen en brengen we een bezoekje aan de plek die de originele art van Hallowed Fountain heeft geïnspireerd: Versailles! In de winter verliezen de tuinen echter heel wat van hun luister, gezien de standbeelden ingepakt zijn en de fonteinen uitstaan. Desondanks blijft Versailles Versailles, en als dusdanig zeer de moeite. Vervolgens wagen we ons nog aan een beetje last-minute  testing in de hostel en verwelkomen we 's avonds Reinout, Maarten, Bram en Erik, het illustere Team B. Na een paar rondjes van het plaatselijke bier, Démory, besluiten we de bedstee op te zoeken om toch nog een beetje fatsoenlijk aan de trials te kunnen beginnen.


Op vrijdag staan we aan de venue voor de deuren opengaan. Er zijn immers maar playmatjes voor de deelnemers van de eerste trials en hoewel Arno, Maarten en ikzelf op voorhand betaald hebben voor het Infinite Trial-pakketje, waardoor we zoveel GPT's kunnen spelen als we willen en gegarandeerd de playmat krijgen, was dat niet voor iedereen van ons gezelschap het geval.
 
 

Laten we wel wezen: voor zo'n schoonheid wil een mens al wel eens vroeg opstaan.
 
 
GPT 1:

In mijn eerste trial heb ik al meteen prijs: ik mag tegen teamgenoot Erik spelen in de eerste ronde. Gezien de trials met single elimination werken en een loss Erik dus 15 euro kost, maar mij, door mijn Infinite trials, slechts 5 minuten van mijn tijd om me voor een nieuwe trial in te schrijven, besluit ik Erik de win te gunnen.

== Intermezzo ==
Ik stort me echter niet meteen op de volgende GPT, maar besluit eerst mijn playmat te laten signeren door de artiest: Rob Alexander. Ik heb ook nog enkele kaarten van hem die ik wil laten handtekenen(geen zorgen, ik laat geen duals verpesten met een handtekening), dus maak ik daar maar meteen werk van voor de wachtrijen te lang worden.
== Einde intermezzo==

GPT 2:

Vervolgens begin ik aan het echte werk. 32 starten, slechts 1 krijgt de byes. Ik speel de Team America lijst die ik 's anderendaags ook op de GP zal spelen.

R1: VS Reanimator: 2-1
Ik moet toegeven, er zijn slechtere match-ups die ik kan treffen. Ik heb genoeg permission om de Reanimate-effecten te counteren en bovendien kan ik met Deathrite Shaman gezapig de dikke beesten uit zijn graveyard eten. Ondertussen heb ik een stevige klok liggen in de vorm van een 4/5 'Goyf.
1-0

In Game 2 leg ik al snel een Grafdigger's Cage neer en voel ik me vrij veilig. Tot mijn tegenstander een Show and Tell door mijn counterspells kan krijgen, en er plots een Grave Titan ligt. Ondanks het feit dat ik zelf ook wel eens Reanimator speel, was ik deze dikzak nog in geen enkele lijst tegengekomen en sta ik een beetje met mijn mond vol tanden. Ik heb geen antwoorden op het steeds groter wordende legertje zombies.
1-1



De derde game verloopt dan weer zoals deze matchup hoort te verlopen: ik heb counters voor zijn spells en ook Grafdigger's Cage maakt hem het leven zuur terwijl mijn 5/6 Tarmogoyf en Delver of Secrets lustig doormeppen.
2-1

R2: VS Reanimator: 2-1
Toe maar, zo mogen de match-ups blijven komen. Weinig te melden over deze ronde; de loss is het ongelukkige resultaat van een mulligan naar 4.

R3: VS Deathblade: 2-1
Gezien er nog maar 8 mensen overblijven, speel ik technisch gezien de kwartfinale, doorgaans mijn struikelpunt als ik T8 speel. Mijn notities laten me hier in de steek. Buiten het feit dat mijn tegenstander de eerste van de vele Finnen was die ik dit weekend ben tegengekomen, valt er dan ook weinig te melden.

Best gek, al die Finnen. Je zou nog gaan denken dat ze een invasie van Frankrijk plannen. Zelfs onze Finse vriend Joonas, 's werelds enige piloot van Rotten Spookie.dec, was dit weekend present. Dat terzijde.

R4: VS Team America: 1-2
Wel verdorie. De mirror. Overigens alweer tegen een Fin, een veel onvriendelijker exemplaar dan de vorige. Dat gezegd zijnde: hij speelt wel strak en wint de eerste pot. In het tweede spel moet hij twee keer mulliganen, wat hem in deze ontzettend grindy match-up het spel kost. In Game drie hebben we allebei genoeg removal en discard om elkaar al snel in topdeck-mode te brengen nadat onze handen aan gort worden gereten en onze creatures gedecimeerd worden. Helaas heeft mijn tegenstander een Sylvan Library en ik niet.

Tja...

Het resultaat laat zich raden en ik sneuvel vlak voor de finale voor de byes met een 6-tal boosters voor de moeite.

Lange GPT's waarin je juist voor het einde eruit vliegt... Zo haal je natuurlijk niet het volle pond uit zo'n Infinite trials-pakket. Het gaat al tegen etenstijd aan, maar ik besluit toch nog een laatste trial te spelen om zo waar voor m'n geld te krijgen.

GPT 3:

R1: VS BUG-still: 2-0
Kijk eens aan, BUG-still. Compleet met Pernicious Deed en Standstill, dat zie je niet vaak meer, nu de meest courante versies van BUG Team America en Shardless BUG zijn. Mijn klokken zijn sneller dan de zijne en mijn Hymns halen de removal uit zijn handen. De 1-0 wordt even vlotjes 2-0.

R2 VS ANT: 1-2
Ik win de die-roll en mag beginnen. Mijn openingshand mist een blauwe source, maar ik heb wel de mana om mijn tegenstander op beurt 2 en 3 te Hymn'en, wat normaal aankomt als een stevig uppercut. Dat plan gaat in mist op wanneer mijn tegenstander, die blijkbaar ANT speelt, de turn 1-kill uitspeelt en mij stilletjes doet vloeken dat ik geen counters vastheb.
0-1

Game 2 is minder belachelijk: mijn counters en discard doen hun werk terwijl mijn snelle klokken de rest afhandelen.
1-1

Helaas, het is me blijkbaar niet gegund: in Game 3 sleurt mijn tegenstander zich door mijn permission en combo't netjes uit. Sympathieke kerel, er zijn ergere mensen om van te verliezen. En weer twee boosters (uiteraard vol crap :p ) rijker.
1-2

Nu begint de honger stilaan toe te slaan en we begeven ons met z'n allen terug naar de hostel om onze rugzakken eventjes weg te leggen en op zoek te gaan naar een pizzeria. Oorspronkelijk is het plan nadien nog terug te gaan en nog een trial of twee te grinden, maar met onze buikjes goed gevuld en de venue op een behoorlijke afstand, besluiten we het erbij te laten en nog wat Démory's en Corona's te gaan drinken in de hostel.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten