zondag 17 november 2013

15/11/2013: What is dead may never die, but rises again, harder and stronger

Verontschuldigingen zijn op z'n plaats. In de eerste instantie omdat het alweer zo lang geleden is dat er nog eens een verslag op deze blog is verschenen. In de tweede instantie omdat ik besloten heb enigszins af te wijken van mijn oorspronkelijke doelstelling. Zo ben ik niet langer van plan van àlle toernooien die ik speel, een verslag te schrijven. Uiteraard wel nog van de meeste en de interessante, maar ik vermoed dat een report van een PTQ waar ik schabouwelijk slecht build en speel, voor niemand interessante lectuur is, zelfs niet voor mezelf. Laat me in de comments weten als je er anders over denkt, misschien kom ik nog op deze beslissing terug.

Maar geen zorgen, Legacy blijft nog ruim aan bod komen.

Zoals, bijvoorbeeld, in het verslag van vandaag.
 
De meeste van mijn lezers weten allicht dat er al een hele tijd Legacy gespeeld wordt in Hasselt. Hell, ik vermoed dat de meeste van mijn lezers zelfs al eens hebben meegespeeld. Voor zij die er nog niet mee bekend zijn, het concept: om de twee weken wordt er op vrijdag Legacy gespeeld. De avond zelf is er store credit te winnen, wat ook overeenstemt met een bepaald aantal punten voor het klassement. Na een 12-tal keren is de reeks gespeeld en worden de 8 beste spelers van het klassement uitgenodigd voor de top 8. Afgelopen vrijdag, 15 november, vond na lang wachten de top 8 van het vorige seizoen plaats, een avond waar reikhalzend naar werd uitgekeken.
 
Tijdens de vorige klassementsreeks van Hasselt heb ik het vrij goed gedaan en werd ik tweede, waardoor ik in deze top 8 steeds kan kiezen of ik wil beginnen of niet.
Ik besef maar al te goed dat iedereen me tegenwoordig vrij terecht op BUG zet. Ondanks m'n voorliefde voor het deck en dankzij het feit dat ik geen Deathrite Shamans in de t8 verwacht, besluit ik maar eens iets onverwacht te doen en speel ik Reanimator, ook wel bekend als "Angels and Demons and Lady Gaga":
 
 
Herbert West, mijn grote voorbeeld. Benieuwd wie deze referentie snapt.
 
 
QF: VS Alexandre met Dredge: 2-0 (1-0)
Ik voel me een beetje ambetant over deze match. Alex is een goede vriend die recent gestopt is met Magic en zijn hele collectie verkocht heeft. Omdat hij dus geen deck meer heeft, had ik hem lachend aangeboden dat hij mijn Dredge of Burn wel kon lenen, mocht hij dat willen. Gezien we wisten dat we in de kwartfinale tegen elkaar uitkwamen, ging ik er niet van uit dat hij op het aanbod zou ingaan. Tot hij dat toch deed. Op dit punt ligt mijn keuze voor Reanimator al vast, maar ik weet dus perfect waar ik me aan moet verwachten.

De match speelt ook volledig uit volgens die verwachtingen. In Game 1 laat ik Alex starten, omdat ik hem het voordeel van de DDD niet wil gunnen en omdat ik eventueel zelf ook gebruik wil kunnen maken van mijn discard step om dikzakken in de graveyard te kunnen zwieren. Alex zijn eerste beurt is weinig spectaculair, terwijl ik er in mijn eerste beurt in slaag via Lotus Petal zowel Entomb (Elesh Norn) als Reanimate (Elesh Norn) te casten. "Lady Gaga" is good game tegen Dredge en Alex scoopt.
1-0
 
Rah Rah Ooh La La. Of iets in die aard.
 
Verrassend genoeg kiest Alex ervoor als eerst te gaan in Game 2. Geen enkel probleem voor mij. Ik hou een vrij matige hand met 2 Petals, een Swamp, een fetch, een Reanimate, een Careful Study en een Echoing Truth. Geen library manipulation of iets om ervoor te zorgen dat ik snel een reanimation target heb, maar de Echoing Truths zouden normaal wonderen moeten verrichten tegen zijn horde 2/2 Zombie tokens. Ik sta enigszins te kijken als Alex het spel begint met een Leyline of the Void in het spel.
Gezien mijn draw, is de play vooralsnog duidelijk. Petal, Petal, Swamp, crack de Petals voor Echoing Truth op de Leyline, tap Swamp voor Entomb. Ik zoek Elesh Norn en Reanimate haar ook in de volgende beurt. Alex dredget nog een beetje, maar komt dan tot de conclusie dat hij geen out meer heeft en ik ga door naar de halve finale.
2-0
 
SF: VS Tom met Pox: 2-1 (2-0)
Van alle spelers die vanavond meespelen, had ik van Tom het minste een idee wat hij ging spelen. Hij beschikt immers voor een uitgebreide cardpool en een voorliefde voor funky decks. Persoonlijk had ik van hem verwacht dat hij zijn petdeck, Turbo Eldrazi, of Painted Stone ging spelen, maar Tom verrast vriend en vijand met Pox. Volgens de house rules van deze top 8 mogen we elkaars decklist zien voor we eraan beginnen, en ik zie dat Tom rekening gehouden heeft met eventuele graveyard-based decks. Ik zie maindeck een Nether Void en een paar Bojuka Bogs, en op side 2 Tabernacle of Pendrell Vale, 1 Extirpate, 2 Surgical Extraction en 2 Ensnaring Bridges.
 
Yikes.
 
Best dat ik de eerste dus win, en dan hopen, bidden, smeken dat ik post-board ook nog eens een game wat in de pap te brokken heb. In Game 1 lukt dat vrij uitstekend. Ik heb een Brainstorm, Entomb, Show and Tell, 2 Reanimate en twee landjes. Omdat ik hem zo weinig mogelijk kans op interactie wil geven, is het plan om in de tweede beurt Entomb te casten en direct op te volgen met Reanimate. Ik speel een landje, en geef de beurt door. Tom opent met een Thoughtseize. Ik Brainstorm en steek Reanimate en Entomb terug, Entomb vanboven. In hindsight was het beter geweest meteen te Entomben, maar nu geef ik Tom minder kans op interactie. Tom ziet weinig interessante combinaties en haalt de Show and Tell weg. Ik raap in mijn beurt de Entomb, cast die, haal en Reanimate Iona. Tom kan nu niets meer casten en scoopt.
1-0
 
F*cking over monocolor decks since 2009.
 
 
Game 2 verloopt aanzienlijk minder. Tom begint. Hij raapt geen threats, maar raakt voldoende graveyard hate om mij het leven zuur te maken. Een Entomb wordt geraakt door Extirpate, waardoor ik het hele spel het moeilijk heb om targets in de graveyard te krijgen. De targets die daar wel geraken, worden moeiteloos verwijderd met Bojuka Bogs. Daarnaast zet Tom ook de aanval op mijn landjes in, zodat ik uiteindelijk niets meer heb, en sterf aan 2 exemplaren van The Rack.
1-1
 
In Game 3 kan ik weer beginnen en dat biedt merkbare voordelen. Ik krijg vrij ongemoeid een Jin-Gitaxias op het veld. Tom heeft er geen oplossing voor en moet vanaf nu leven van zijn topdecks. Ook die bieden niet veel soelaas, terwijl de extra kaarten van Jin ervoor zorgen dat ik al snel een Griselbrand kan spelen. De Sigarda in mijn hand heb ik uiteindelijk zelfs niet eens nodig om mijn beesten te beschermen en ik win vrij vlotjes. Snowball'd!
2-1
 
Finale: VS Antoine met Belcher: 2-0 (3-0)
Kijk eens aan, de finale. Persoonlijk had ik gehoopt die tegen Team mate Maarten te kunnen spelen om hem dan genadeloos af te maken, maar het lot heeft er anders over beslist. Maarten moest al in de kwartfinale de duimen leggen tegen de andere finalist van vandaag, Antoine. Onze Waalse vriend heeft al enigszins geluk dat hij er vandaag bij is, gezien hij 9e werd in het klassement en mee de top 8 kon spelen doordat een van de andere spelers verstek moest geven. Hij doet het met zijn Belcher bijzonder goed, en is er in geslaagd door te stoten tot de finales. Ik kom tot de enigszins chauvinistische slotsom dat het nu aan mij is de Limburgse eer hoog te houden en dat verliezen eigenlijk geen optie is.
 
In Game 1 lijkt Antoine die mening ook toegedaan. Hij ziet mij een swamp spelen en komt in zijn eerste beurt eens piepen in mijn hand met Gitaxian Probe. Hij ziet een Entomb, Blazing Archon, Reanimate en nog wat irrelevante kaarten. Hij besluit dan maar voor de combo te gaan, en ik kijk met lede ogen toe hoe hij mana rampt, spell na spell speelt, uiteindelijk Burning Wish cast en.... Empty the Warrens speelt. Sure, that works for me. Ik staar tegen 22 Goblin Tokens aan die me onder normale omstandigheden iets meer zorgen hadden gebaard, maar nu kan ik gewoon aan het einde van zijn beurt Elesh Norn Entomben en haar de volgende beurt Reanimaten voor de win.
1-0
 
Met een mulligan naar 5 begint het tweede spel ook niet al te best voor Antoine. Ikzelf moet genoegen nemen met 6 kaarten en houd een vrij gewaagde openingshand: 1 Surgical Extraction, 2 Force of Will, 1 Careful Study, een dik beest en een Reanimate. Verre van ideaal, maar met 1 land of een petal ben ik in business, en ondertussen heb ik met de Extraction en de Forces prima bescherming tegen Belcher. Door Land Grant zie ik Antoines hand en merk ik dat hij de eerstkomende beurten weinig gaat zitten doen. Ik voel me dus vrij veilig zijn Xantid Swarm te counteren. Hier worden de notities enigszins wazig, maar ik raap een landje en een Entomb, terwijl Antoine al zijn manasources moet spenderen om een Goblin Charbelcher in het spel te krijgen. De Belcher ligt er en is lethal bij activatie, maar Antoine's hand is leeg. Ik besef echter maar al te goed dat het gedaan is van zodra hij een beetje mana bijeen kan sprokkelen, wat in Belcher doorgaans geen probleem is. Ik Entomb en Reanimate dus Griselbrand en zet mezelf op 2 leven om met Griselbrand naar een bepaalde kaart te graven.
 
Big Daddy G, een absolute MVP in dit Dan Brown-themed deck.
 
 
Mijn gebeden worden blijkbaar verhoord, want tussen de geraapte zeven kaarten zit een Pithing Needle, die ik dan ook onverwijld speel.
Antoine zit nu volledig vast, terwijl ik met Griselbrand een steeds betere positie kan uitbouwen en ook nog een Iona op rood kan neerleggen. Het spel, en daarmee ook de top 8, zit erop.
2-0
 
Het is me eindelijk eens gelukt de eindoverwinning op m'n naam te zetten. Niet meer te sneuvelen in de kwartfinale of de finale. Als winnaar heb ik, naast eeuwige roem en glorie, ook het recht op eerste keuze bij het rarepicken van de rares uit de doos Modern Masters die als prijs voor dit klassement was voorzien. Gezien de inhoud van de doos, ligt de first pick voor de hand:
 
The glorious spoils of war.
 
 
Het houdt echter niet op met de Tarmogoyf en ik maak vanavond ook een Blood Moon, Countryside Crusher, Worm Harvest, Angel's Grace en nog wat mindere kaarten buit. Daarnaast krijgen de finalisten ook nog het setje van de 10 Guild Pins van het nieuwe Ravnica block en krijgt iedereen een Stairs to Infinity, voor het geval we toch ooit eens zin krijgen om Planechase te spelen. Een avond goed geboerd, zeg ik dan.

Plusjes:
+ Reanimator, dat een goede deckkeuze blijkt te zijn en mij toelaat heerlijke puns en obscure referenties te maken. Iemand die (zonder hem te google'n) Herbert West kent? Iemand?
+ De goede sfeer in Hasselt en de fijne mensen daar, waardoor de toernooien ook gewoon leuk zijn. Speciale dank voor Tom Neven, die de organisatie van dit klassement op zich genomen heeft en dat bijzonder goed gedaan heeft. Dankjewel Tom.
+ Arjaan en Steven van Oberonn, omdat we ons klassement in hun winkel hebben kunnen organiseren, en voor de mooie prize support!
+ Minder verheven en plechtstatig maar daarom zeker niet minder leuk: winnen en dikke buit scoren. Yay 'Goyf!
 
Minnetjes:
- Eigenlijk valt hier niets te zeggen. Als er iets is dat wat minder was, is het het feit dat ik Alex er in de kwartfinale op ongelukkige manier moest uitknikkeren en dat ook Maarten in de kwartfinale al gesneuveld is, terwijl ik me oprecht had verheugd op een finale tussen ons twee.
Thoughts? Discuss!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten