Neen!
Op zondag hersleeve ik voor de tweede keer dit weekend mijn Deathrite Shamans, Abrupt Decays en Verdant Catacombs, want ik ga deelnemen aan het Legacy side-event. In tegenstelling tot Modern, heb ik wat Legacy betreft wel voldoende getest deze maand en zoals de twee recente T8's getuigen, gaat BUG Delver spelen me erg goed af. De lijst is dan ook dezelfde als op de BoM-trial in Mol, met 1 klein verschil: een Life from the Loam op side in plaats van de Maelstrom Pulse. Ik heb al vaker gemerkt dat de manabase het voornaamste zwakke punt van het deck is, en met Life from the Loam hoop ik daar een oplossing tegen te hebben.
Dus, once more into the breach!
Ronde 1: VS Team Italia: 2-0 (1-0)
De eerste ronde begint niet al te denderend voor mijn tegenstander. Een mulligan naar 5 bezorgt hem al een fikse achterstand, die er niet beter op wordt wanneer ik hem in mijn tweede beurt Hymn en zo een Wasteland en Tidehollow Sculler weghaal. Zijn Lingering Souls zijn eventjes goede chumpers tegen mijn Goyf. Mijn Sylvan Library geeft mij echter belachelijk veel card advantage en ik kom nooit echt in nauwe schoentjes te staan.
1-0
Zonder enige twijfel MVP van de match.
In het tweede spel gaat mijn tegenstander eerst, en haalt met Inquisition of Kozilek mijn Sylvan Library uit m'n hand. Da's best een aardige play, maar verreweg de enige relevante die hij dit spel zal maken. Twee Wastelands slopen zijn volledige manabase en Hymn to Tourach ontzegt hem nog wat meer opties. Na een Thoughtseize ken ik zijn hand en speel ik geen Hymns meer om te voorkomen dat er Lingering Souls in zijn graveyard belanden, die hij dan wèl zou kunnen spelen. Ook dit spel speelt mijn tegenstander niet echt Magic en verlies ik alleen leven door m'n eigen fetchlandjes.
2-0
Ronde 2: VS Jund: 1-2 (1-1)
Deze ronde heb ikzelf dan weer wat minder geluk met openingshanden. Ik moet twee no-landers wegsturen en een hand van 5 houden, die nog wat kleiner wordt als mijn tegenstander met Thoughtseize mijn Abrupt Decay weghaalt. Ik betaal hem met gelijke munt en Hymn vervolgens een Bloodbraid Elf en Abrupt Decay uit zijn hand weg. In de loop van het spel krijgt mijn tegenstander twee Grove of the Burnwillows op tafel, waar ik geen Wasteland voor vind. Zo sterft uiteindelijk ook mijn 5/5 Tombstalker na 3 Punishing Fires. Het wordt al snel duidelijk dat eender welk beestje aan mijn kant toch sterft aan Punishing Fire en ik verlies alle board presence. Uiteindelijk word ikzelf ook doodgeburnd door de Fires.
0-1
In het tweede spel kan ik weer mana-denial spelen. In mijn eerste beurt speel ik een Deathrite Shaman, een play die mijn tegenstander kopieert. In mijn tweede beurt kan ik met een Wasteland zijn Badlands slopen en heb ik dankzij Deathrite Shaman nog voldoende mana om een Abrupt Decay op zijn Shaman te spelen. Veel manasources heeft hij hierna niet meer, wat hem het spel kost.
1-1
In game 3 gaat het lange tijd gelijkop, tot mijn tegenstander met zijn Life from the Loam een lock forceert met Wasteland. Ik hou geen mana meer over en verlies het spel. Ik besef maar al te best dat dit een inzicht is dat veel mensen al tijden hebben, maar dit is de eerste keer dat ik geconfronteerd wordt met de Wastelock met Life from the Loam, en voeg het truukje toe aan m'n eigen arsenaal. Match verloren, maar les geleerd!
1-2
Ronde 3: VS BG Pox: 2-0 (2-1)
In Game 1 ga ik als tweede en nieuwsgierig als ik ben, snuister ik eens in m'n tegenstander z'n hand met Thoughtseize. Ik zie een Swamp, Bayou, Liliana of the Veil, 2 Wasteland en Bitterblossom. Omdat Bitterblossom sneller zal landen dan Liliana en mijn Delvers een serieus probleem kan bezorgen, kies ik ervoor deze weg te halen.
Enchantment èn Tribal? Da's pas smullen!
Mijn tegenstander raapt niet veel relevants; een Smallpox kost me een beestje, een land, een kaart en een leven en zijn Wastelands raken inderdaad mijn landjes, maar op dat punt sta ik al voldoende voorop; veel landjes heb ik immers niet nodig met een Deathrite Shaman en Tarmogoyf in het spel. Deze match staat genoteerd bij mijn persoonlijke favorieten, omdat ik nog nooit eerder een Tribal heb gehad om Goyf groter te maken.
1-0
Ook in Game 2 gebeurt er aan de overkant niets om over naar huis te schrijven en neem ik alleen damage van m'n eigen fetches. Mijn Goyf wordt steeds groter, en zijn poging om met Life from the Loam zijn Wasteland te recurren, wordt gestopt door Deathrite Shaman. Voor zijn Ensnaring Bridge heb ik een Force of Will en Goyf heeft nu ook een artifact om zich mee te voeden.
2-0
Ronde 4: VS High Tide: 2-1 (3-1)
In de vierde ronde tref ik een bekend gezicht: Tom van Magic Club Gent, vergezeld door zijn trouwe dicebag Rudy. Ik weet dat Tom High Tide speelt, maar desondanks houd ik in Game 1 een slechte hand vast die eerder aggro/tempo gaat en de nodige counters/discard mist. Ook de timing van mijn Brainstorms kan heel wat beter en Tom wint verdiend na een vrij lange combo-chain.
0-1
Geen zorgen, zeker na sideboarden is het voor mij bijna onmogelijk van combo te verliezen. Zeker met mijn Hymns: ik kan een t2 Hymn to Tourach opvolgen met nog een Hymn op beurt 3. Het verlies van 4 kaarten vertraagt Tom enorm en mijn Insectile Aberration krijgt alle tijd van de wereld om hem dood te meppen.
1-1
Game 3 verloopt zo mogelijk nog gortiger. Ik kan alweer een t2 Hymn chainen in een t3 Hymn. Tom zou graag enkele kaarten beschermen en wil Brainstormen. Helaas voor hem kan ik hem Daze'n, waardoor hij dus nog een kaart extra verliest. Zijn hand is leeg en in mijn volgende beurt leg ik een Liliana of the Veil neer, zodat er nooit meer dan 1 kaart in zijn hand komt te zitten. De scoop volgt al snel.
2-1
Ronde 5: VS RUG: 2-1 (4-1)
Ondertussen begin ik moe te worden en hoofdpijn te krijgen. Bovendien vrees ik er een beetje voor dat ik mijn trein mis en niet meer thuis geraak als ik dit toernooi tot het einde blijf spelen. Ik sta echter vrij goed, dus stoppen is geen optie.
In mijn vijfde ronde speel ik tegen RUG. Game 1 wordt een battle of the Delvers. Ik haal kort het overwicht wanneer ik een tweede Delver kan laten flippen tegenover zijn ene exemplaar. Ik Decay zijn Delver, hij Bolt mijn eerste en Fire//Ice't de tweede. Wanneer het stof optrekt krijg ik sneller terug een klok op tafel en kan ik hem doodslaan.
1-0
In Game 2 heb ik absoluut niets in de pap te brokken. Ook hier val ik ten prooi aan een lock met Wasteland en Life from the Loam. De manabase blijkt nogmaals de grootste zwakte van BUG te zijn en ik verlies weinig spectaculair.
1-1
Blijkbaar niet alleen defensief te gebruiken.
Game 3 is verdomd raar. Blijkbaar heeft mijn tegenstander een one-lander met Ponder gehouden; mijn Wasteland vernielt dat ene landje, waarna hij er geen meer bijtrekt. Na enkele weinig succesvolle draw phases, scoopt mijn tegenstander.
2-1
Ronde 6: VS RUG: 2-1 (5-1)
Toe maar. 4-1. Ondanks de ondertussen barstende hoofdpijn en de enorme honger die nauwelijks verlicht wordt door een veel te dure pizzapunt, speel ik vandaag mijn beste Magic. Nog even volhouden, het einde is in zicht.
Al dit geleuter over eten en vermoeidheid, eigenlijk om te maskeren dat ik over deze match niet meer veel weet te zeggen omdat mijn notities vrij summier zijn gebleven. In Game 1 haal ik op beurt 2 met Thoughtseize een Young Pyromancer weg en neem ik akte van de Scalding Tarn, Island, Goblin Guide en Daze die nog blijven zitten. Wat start als een race tussen twee geflipte Delvers eindigt in mijn voordeel wanneer ik een 4/5 Tarmogoyf op het veld krijg.
1-0
In Game 2 wint mijn tegenstander de Delver-race. De mijne hapt removal, de zijne kan blijven liggen en mij rustig doodschoppen.
1-1
Game 3 is niet echt spannend. Ik slaag erin zijn bord leeg te houden, maar mijn Delver flipt niet, waardoor ik enkele beurten lang voor 1 damage per keer mep. Ten slotte landt ook Goyf en gaat alles ineens heel wat sneller.
2-1
Ronde 7: VS TES: 1-1 (5-1-1)
Kijk eens aan. 5-1. Het blijft vandaag maar komen en de top 8 lijkt geen dagdroom meer. Wanneer ik zie dat mijn opponent in Game 1 een vrij typische combo-openingsplay doet, doe ik inwendig een vreugdedansje. Het mag helaas niet zijn, want in de laatste beurt die mijn tegenstander krijgt voor hij door mijn Delver wordt doodgeschopt, gaat hij feilloos af en krijg ik 13 kopieën van Tendrils of Agony op m'n neus.
0-1
Ook Game 2 verloopt niet denderend. In plaats voor de insta-kill met Tendrils te gaans, kiest mijn tegenstander ervoor vrij snel 10 Goblin tokens te maken. Dankzij een ongeflipte Delver, Deathrite Shaman (die de Delver na zijn dood nog eens kan omzetten in 2 leven) eneen Tarmogoyf, kan ik enkele beurten kopen, maar de antwoorden moeten dringend komen. Het ziet er slecht uit: ik sta op 3, mijn tegenstander heeft genoeg Goblins om volgende beurt langs mijn blockers heen te komen en me dood te slaan. Met Sylvan Library zie ik de bovenste drie kaarten van m'n deck: Brainstorm, Force of Will en een landje. Slik. Ik kies ervoor de Brainstorm te houden en hoop dat die me kan redden. Ik slaak dan ook een hoorbare zucht van verlichting als ik tijdens mijn beurt de Brainstorm speel, en de bovenste drie kaarten een landje, een Force of Will... en een Echoing Truth zijn.
Niets zo welkom als dit, behalve misschien Emma Watson met een St. Bernardus Abt van het vat...
De Goblins zijn plots weg, en Goyf kan in de aanval gaan.
1-1
Mijn tegenstander is bepaald niet de snelste speler (maar ik kan het ook geen echte slow play noemen), dus tikt de klok ondertussen aardig verder. Wanneer mijn tegenstander een Brainstorm als een Ponder wil spelen, kan ik hem nog tijdig stoppen voor hij begint te shufflen en wordt er een Judge bijgehaald. Geen probleem, alles is nog te herstellen en we krijgen twee minuten voor de Judge call. Ondertussen heb ik een Clique en een Liliana op het veld en een tweede Clique en Liliana in de hand, dus de overwinning lijkt verzekerd. Tot het time is. Mijn tegenstander doet een minicombo en gaat Grapeshot zoeken om de Clique en de Liliana af te schieten en mij 5 damage te doen. Ik heb nog een klok, maar helaas niet genoeg beurten meer om het spel af te maken. Met mijn tegenstander nog 2 aanvallen verwijderd van een loss, zitten de 5 extra beurten erop. Tot mijn enorme afgrijzen besef ik enkele dagen later dat de Judge die tijdens de extra beurten naast ons kwam zitten niet dezelfde was als diegene die de 2 minuten extra time had gegeven voor de Judge call, en ik dus de twee extra minuten, waarin ik had kunnen winnen, niet heb gekregen. Deze match had ik echt moeten winnen en gezien het verloop van de laatste ronde, zal dit gelijkspel mij ongetwijfeld nog vele slapeloze nachten kosten.
1-1
Ronde 8: VS BUG Delver: 1-2 (5-2-1)
Ik geef toe dat ik ontzettend aan het balen ben na het vorige spelletje. De top 8, die net nog bijna een zekerheid had geleken, lijkt me nu door de vingers te glippen. Buiten begint het donker te worden en de venue loopt stilaan leeg. Maar de prijzen die op me wachten zijn niet te versmaden. Nog even volhouden, dus... Mijn opponent biedt me een split aan: we spelen voor wie naar top 8 gaat, maar we zouden het gewonnen winkelkrediet gelijk verdelen. Gezien ik geen zin heb om, als ik verlies, de top 8 af te wachten om mijn deel te claimen, of, als ik win en de top 8 speel, na de top 8 nog mijn tegenstander op te zoeken en naar de vendors te gaan, wijs ik het aanbod af. Normaal kies ik liever eieren voor mijn geld, maar de vermoeidheid begint een factor te worden en voor een keer kies ik voor een mogelijke 300 euro in plaats van voor een zekere 25 euro.
Ik blijk de mirror getroffen te hebben. Twee Deathrite decks die elkaar tegenkomen is sowieso altijd al een beetje awkward. Wie de meeste heeft, haalt het doorgaans van zij tegenstander. Gewapend met die kennis, begin ik en speel ik een Deathrite Shaman. Als hij er vervolgens ook een probeert te leggen, hapt die een Daze. In mijn volgende beurt Waste ik zijn landje. Mijn tegenstander komt uiteindelijk terug in de race, maar eigenlijk veel te laat.
1-0
Game 2 voelt aan als een identieke mirror, met uiteindelijk twee geflipte Delvers en een Deathrite aan beide kanten van het speelveld. Het is een race, waarbij ik helaas te laat van start ben gegaan. Wanneer hij dan ook nog removal voor mijn Delvers trekt, is het spel snel gedaan.
1-1
Game 3 is een echte hartenbreker. Ik houd een openingshand met Life from the Loam, wetende dat die kaart mij in dit spel zowel offensief als defensief erg van pas zal komen... Maar ik kom er nooit toe ze te casten. Ik blijf steeds een stap achter, stumble op mana en een Game die bijzonder winbaar leek, glipt me steeds verder in handen. Als ook zijn Tarmogoyf landt en ik slechts een Wasteland op het veld heb liggen, raakt het besef me als een mokerslag: dit spel heb ik verloren.
1-2
Het valt moeilijk te beschrijven hoe zuur ik na deze ronde ben. Er spookt zoveel door m'n hoofd: wat had ik beter kunnen doen? Ik heb vandaag m'n allerbeste Magic gespeeld, en het was niet genoeg. Is het pech? Of ben ik zo dom dat ik de relevante fouten niet eens herkend heb? Voor een ding ben ik alleszins wel dankbaar: na een slopend weekend kan ik eindelijk naar huis om m'n eigen bedje in te kruipen. En extra meevaller is dat ik met Koen en Ruth mee terug naar Hasselt kan rijden en daar mijn trein naar huis kan nemen, in plaats van me 's nachts nog door Antwerpen te spoeden om mijn trein niet te missen. In de auto kom ik wat tot rust en de gezelligheid helpt me alles wat te relativeren. Ik heb vandaag alleszins m'n A-game gespeeld en een meer dan behoorlijk resultaat neergezet.
Plusjes
+ Nieuwe truukjes leren (die allicht zo oud als de straat zijn)
+ Ondanks de vermoeidheid en honger toch in staat zijn 8 rondes lang bijzonder degelijk te spelen.
+ Mijn Hymns, die presteren zoals ik van ze gewoon ben.
+ Koen en Ruth, voor het vervoer en de gezellige babbel onderweg. Erg bedankt!
Minnetjes
- Nog vele slapeloze nachten beleven door de vraag: "Had ik mijn tegenstander in die 2 extra minuten kunnen doodmeppen?"
- Net iets te veel in een dag het slachtoffer worden van een Wastelock.
- Zo hartverscheurend nipt naast een grote top 8 en behoorlijke geldprijzen grijpen. Dat had een dual kunnen zijn!
Thoughts?
Discuss!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten