13/09/2014: BLC-Trial in Gent en films uit de 80's

Na een goede start van het BLC-trialseizoen in Mol, jeuken mijn vingers en wil ik niets liever dan zo snel mogelijk weer gesleeved karton in mijn handen houden en een setje byes voor de Belgian Legacy Cup voor mezelf bemachtigen. Als ik daarna een toernooiverslagje kan schrijven vol referenties naar films uit de jaren '80, is dat mooi meegenomen.

Met dat doel voor ogen hersleeve ik in de vroege uurtjes na een geslaagde Legacy-avond met Reanimator voor het Oberonn-klassement mijn Force of Wills, Dazes, Polluted Delta's en Underground Sea's om weer dienst te doen in good ol' Team America. Ik cut een Ponder en voeg een Tarmogoyf toe voor meer oomph, en vervang een Submerge op side door een Grafdigger's Cage:

4 Deathrite Shaman
4 Delver of Secrets
4 Tarmogoyf
1 Dark Confidant
2 True-Name Nemesis

3 Force of Will
3 Daze
3 Ponder
4 Brainstorm
4 Abrupt Decay
3 Hymn to Tourach
2 Thoughtseize
1 Sylvan Library
2 Liliana of the Veil

4 Underground Sea
2 Bayou
2 Tropical Island
4 Polluted Delta
2 Verdant Catacombs
2 Misty Rainforest
4 Wasteland

//sideboard//
2 Grafdigger's Cage
2 Submerge
3 Spell Pierce
1 Force of Will
2 Golgari Charm
2 Disfigure
1 Life From the Loam
1 Krosan Grip
1 Vendilion Clique

Ik neem genoegen met een korte nachtrust en spoor op zaterdagochtend naar het verre Gent om deel te nemen aan de tweede BLC-Trial van het jaar. Round two, FIGHT!


R1: Back to the Future: VS Big Zoo: 2-0 (1-0)
In ronde 1 word ik meteen getrakteerd op a blast from the past, recht uit 2009: Zoo! Big Zoo, om precies te zijn, want ik zie nadien dat mijn tegenstander Elspeth, Knight-Errant speelt.

Ik moet echter toegeven dat ik in de eerste beurten van G1 geen flauw benul heb van waar ik mee te maken heb.
Ik zie een Green Sun's Zenith naar Dryad Arbor, is het Elves?
Ik zie een Grove of the Burnwillows, is het Jund?
Is het Loam?
Pas wanneer er ook nog een Stoneforge Mystic verschijnt die een Sword of Fire and Ice zoekt, ben ik zeker van de Naya-kleuren en kom ik tot de conclusie dat ik tegen een moderne incarnatie van Zoo speel.
Ikzelf heb een trage openingshand gehouden die plots heel wat beter wordt wanneer ik, on the draw, nog een Delver of Secrets trek. De Delver hapt meteen removal en doet dus uitstekend dienst als bliksemafleider voor de threats die later zullen volgen: twee Tarmogoyfs. Voor ik de tweede Tarmogoyf speel, wil ik eerst zo snel mogelijk van de Stoneforge afgeraken. Ik Waste de Dryad Arbor en speel vervolgens Liliana of the Veil, die korte metten maakt met de Mystic.
In retaliation maakt een Punishing Fire Liliana dood, wat er in feite alleen maar voor zorgt dat mijn twee Tarmogoyfs een nog grotere klok zijn geworden, die nu precies in staat zijn mijn tegenstander van 10 naar 0 te brengen in een enkele aanval.
1-0

In G2 zit ik op het land destruction-plan en Waste ik achtereenvolgens een Karakas en een Plateau, waardoor mijn tegenstander het eventjes moeilijk heeft nog spells te casten. Zelf kan ik na al die Wastes op beurt 4 vlotjes een Dark Confidant neerleggen die mij extra kaarten, waaronder een Tarmogoyf, oplevert. Mijn tegenstander staat op 10 wanneer hij zelf een Goyf speelt, die mijn eigen Lhurgoyf in check houdt. Vervolgens speel ik echter een tweede Tarmogoyf, Submerge de zijne en sla mijn tegenstander naar 5 leven. Die trekt de juiste conclusies, en steekt de hand uit.
2-0


R2: Ghostbusters: VS Esper Stoneblade: 2-1 (2-0)
Goede opwarming, die eerste ronde. Ik zit in de juiste state of mind, en dat ga ik hard nodig hebben, want niemand minder dan Johan Steurs is mijn tegenstander in R2. Ik weet dus vrijwel meteen dat ik het mag opnemen tegen Esper Stoneblade, maar dat ik geen kadootjes ga krijgen, gezien Johan een van de betere spelers is die ik ken.

Dat merk ik in G1. Mijn hoop op een mooie curve wordt bruut verstoord wanneer eerst mijn T1 Delver of Secrets en vervolgens ook mijn T2 Tarmogoyf een Swords to Plowshares happen. Op beurt 3 kan ik een Liliana in het veld krijgen, wat enigszins vertrouwen inboezemt. Johan speelt een Stoneforge Mystic en zoekt een Batterskull, een play die bij mij traditiegetrouw het koud zweet doet uitbreken. De Mystic hapt een Abrupt Decay voor hij de Batterskull binnen kan sneaken. Mijn tegenstander besluit wraak te nemen door mijn tweede Goyf, ondertussen een 5/6, te ploegen. Dat is echter slechts het begin van de ellende: ik moet machteloos toekijken hoe aan de andere kant van het veld een Jace verschijnt, waardoor een heus Duel of the Planeswalkers begint. Helaas krijgt de zijne snel ondersteuning van Lingering Souls-tokens, zodat Jace al snel the last man standing is. Het duel dat zich iedere beurt nadien afspeelt tussen Jace en de bovenste kaart van mijn deck, kan maar op 1 manier aflopen...
0-1

In G2 ga ik full-on aggro dankzij de extra Goyf die ik vandaag speel. Het eerste exemplaar loopt in een Snapcaster die Swords to Plowshares "snapcast". Om van de tweede af te geraken, speelt Johan Engineered Explosives. Hij heeft echter niet genoeg mana om die ook meteen te activeren, zodat ik de kans krijg de bom te ontmantelen met Abrupt Decay. Uiteindelijk bezwijkt Goyf °2 aan een Supreme Verdict, na een respectabele hoeveelheid damage uitgedist te hebben. Om van zijn opvolger, Goyf °3 en een Deathrite Shaman die in zijn voetsporen treedt af te geraken, probeert mijn tegenstander Perish te spelen. Helaas heeft hij op dat moment niet genoeg mana open om mijn Spell Pierce te betalen en gaan mijn groene beestjes all the way.
1-1

G3 is een nagelbijter. Johan begint met een land drop, ik open met een Ponder, waarmee ik weinig spannends zie, op een True-Name Nemesis na. Die leg ik bovenop, om niet nodeloos slachtoffer te worden van een T1 Thoughtseize. En inderdaad, op zijn tweede beurt speelt Johan Inquisition of Kozilek en ben ik blij dat hij de TNN niet kan nemen, maar genoegen moet nemen met de Golgari Charm, die toch maar mijn eigen Merfolk zou slopen.
Het lachen vergaat me al snel wanneer in de volgende beurten mijn tegenstander zich van 4 helpings Lingering Souls bedient, zodat we al snel in een race verzeild raken tussen een heel haunted mansion's worth of Spirit Tokens enerzijds en een sippe Tarmogoyf en een True-Name Nemesis anderzijds.

Lingering Souls? Who you gonna call?

Alleen de TNN is relevant, omdat de Goyf toch gechumpt wordt en ik weet dat er in de hand van m'n tegenstander een Snapcaster zit die Swords to Plowshares kan recurren.
Het wordt spannend, maar dankzij Sylvan Library heb ik meer opties, zoals een Abrupt Decay voor de Snapcaster, en een tweede Decay voor de Umezawa's Jitte die door een Stoneforge Mystic gezocht en gespeeld wordt. De Jitte krijgt gelukkig niet de kans actief te worden en ik win supernipt de race met True-Name Nemesis, zonder dat ik gebruik moet maken van de Golgari Charm in m'n hand.
2-1


R3: The NeverEnding Story: VS Miracles: 2-0 (3-0)
Daar ben ik goed weggekomen. Een win tegen een opponent van zo'n kaliber boezemt zelfvertrouwen in en ik begin vol goede moed aan R3. Ik heb mijn tegenstander al zien spelen en weet dat hij niet vies is van een Hallelujah meer of minder en Miracles speelt.

Ik win de die-roll en begin. Omdat ik een Sylvan Library in de hand heb en die kaart, zoals vorige week is gebleken, singlehandedly deze matchup wint, neem ik genoegen met een openingshand zonder Deathrite of Delver. Ik open met een Ponder en zie interessante opties in de vorm van een Brainstorm, Ponder en een landje. Niet slecht, verre van, maar dat kan beter. Idealiter liefst een Daze om zijn T1 play te counteren. Ik shuffle m'n library en raap precies die Daze. Als er al gebeden verhoord worden, zijn het dit spel toch vooral de mijne.
Mijn Wil geschiedde, en ik slaag er inderdaad in zijn T1 Sensei's Divining Top te counteren. Miracles is ontzettend traag en doet geen schade tot er een nest engelen begint rond te vliegen, dus ik voel me niet slecht als ik in een gegeven beurt 8 leven betaal om 2 extra kaarten van de bosbibliotheek te rapen. Ik zie immers een Tarmogoyf, Force of Will en True-Name Nemesis en bedenk me dat ik eigenlijk wel zowel een threat wil spelen als een stok achter de deur wil hebben voor wat hij ook van plan is. Het is misschien niet mijn beste play wanneer ik die Force gebruik om zijn counter op mijn Hymn to Tourach te counteren (eigenlijk moet ik die counter houden voor een Terminus of Entreat the Angels), maar dat maakt op dit punt blijkbaar niet meer veel uit omdat Tarmogoyf voor voldoende mept.
1-0

G2 begin ik erg mooi: een T1 Deathrite Shaman into T2 Hymn to Tourach, die een Red Elemental Blast en Swords to Plowshares vangt, waarna ik nog een Deathrite speel. Ik volg op met een T3 Liliana die mijn tegenstander een Moat afhandig maakt. Eerst Zoo afmaken en vervolgens een Moat in de graveyard krijgen; het zijn plays die het leed dat ik lang geleden als kleine Merfolk-speler heb geleden enigszins wreken.

Serieus, waarom kan een leger vissenkoppen niet voorbij een slotgracht?! 

Mijn tegenstander ploegt een Deathrite. Omdat ik deze keer wel correct besluit dat ik een Deathrite wel kan missen, maar liever geen groot mirakel oploop, hou ik de counter achter de hand. Ook een Pithing Needle laat ik passeren, zodat mijn tegenstander plots onverwacht de moeilijke keuze krijgt wat hij nu precies wil lamleggen: Liliana of Deathrite Shaman. Hij kiest voor de Shaman, in de hoop met een Vendilion Clique van de Liliana af te geraken. De Clique die hij aan het einde van mijn beurt speelt, doet Liliana inderdaad pijn, maar weerhoudt haar er niet van de Clique een beurt later op te eten. Ondertussen is er een tweede shaman verschenen en win ik de match op aggro van de Super Deathrite Bros.
2-0


R4: The Final Countdown: VS ANT: 0-2 (3-1)
Op dit punt van het toernooi kan ik met enige zelfingenomenheid zeggen dat ik goed bezig ben. Ik mag op tafel 1 tegen Reinout spelen. Omdat ik weet dat Reinout ANT speelt en dat nu toevallig mijn beste matchup is, verwacht ik meer dan een beetje arrogant en dronken van het succes een vlotte winst die me naar 4-0 en dus een vrijwel zekere plaats in de T8 zal katapulteren.

Helaas, niets van dat in G1. Ik begin met een Deathrite en volg op met Tarmogoyf, terwijl Reinout z'n hand sculpt met cantrips. Met een Thoughtseize pak ik uit een hand met Swamp, 2x Dark Ritual, Duress, Cabal Ritual en Infernal Tutor de Infernal Tutor. Reinout topdeckt een tweede Tutor, speelt zijn Rituals voor 5 mana, speelt Duress, doet er nog een Cabal Ritual bovenop en zoekt met Infernal Tutor Ad Nauseam die hij op 18 leven kan casten om vervolgens vrij vlotjes te winnen. Voelt aan als de kwartfinale van de trial in Mol, all over again.
0-1

In G2 meen ik een goede hand te houden met Grafdigger's Cage, Spell Pierce en Daze. Ik open met Cage, speel op T2 een Deathrite Shaman (die ik in hindsight misschien beter T1 gespeeld had om T2 meer te kunnen doen) en op T3 een Hymn to Tourach. Ik Daze de Brainstorm die hij in response speelt om hem zo te dwingen zijn fetchland te kraken, wat achteraf gezien een domme play is. Als ik iets beter bij de les was geweest, had ik hier de Spell Pierce gebruikt om de Brainstorm zeker te counteren i.p.v. de Daze om mijn tegenstander een shuffle te ontzeggen. De Daze wordt betaald, Brainstorm en vervolgens Hymn resolven. Ik pak een Duress en een Polluted Delta weg, waar ik niet bepaald vrolijk van word. Momenteel heb ik dus alleen nog maar mijn Spell Pierce en veel te weinig pressure, zodat Reinout zijn tijd kan nemen en rustig rond de Spell Pierce spelen. Ad Nauseam into winst.
0-2


R5: The Terminator: VS Shardless BUG: 1-2 (3-2)
Ik geef grif toe dat ik na R4 een beetje aan het tilten ben. Reinout is naast een goede vriend ook een prima stormspeler en zelf heb ik enkele slechte beslissingen genomen, dus misgun ik hem de winst hoegenaamd niet. Verliezen van je beste matchup is echter altijd een beetje zuur en bovendien is mijn plan om 4-0 te gaan en vervolgens twee keer te ID'en om zeep, zodat het erop lijkt dat ik deze vijfde ronde ècht wel moet winnen.

Op dat moment ben ik niet zo blij alweer tegen Tist gepaird te worden in een match die, net als in Mol, om een plaats in de T8 lijkt te gaan. Ik ben nog veel minder blij omdat ik weet dat Tist deze keer geen Miracles maar Shardless BUG speelt, een versie van BUG die de mijne gemakkelijk overtroeft dankzij Ancestral Vision.

G1 verloopt verdacht vlot. Ik kan zijn Sylvan Library counteren en Waste hem vervolgens driemaal, zodat Tist eventjes zonder mana komt te zitten. In die beurten mis ik geen enkele land drop en kan ik True-Name Nemesis casten, die vervolgens het spel eigenhandig wint.
1-0

G2 lijkt goed te beginnen wanneer ik zijn Deathrite Shaman Disfigure. Ik krijg vervolgens wat rake klappen van een stevige Tarmogoyf tot ik TNN kan spelen, zodat we min of meer in een Mexican standoff verzeild raken. Ik raap niets noemenswaardig, Tist speelt een Shardless Agent die in een tweede Tarmogoyf Cascade't. En dan gaat het plots snel.
1-1

 I'll be back. With Tarmogoyfs!

G3 begint veelbelovend, en al snel heb ik een ongeflipte Delver, een Tarmogoyf en een Liliana liggen. Een bijzonder slechte Brainstorm zorgt er echter voor dat de Delver een aantal beurten niet flipt, waardoor ik damage misloop die me anders de match gewonnen zou hebben. Tist weet met mijn permanents af te rekenen terwijl ik hem naar 2 schop, en slaagt er bovendien in een Deathrite Shaman meer dan mij te leggen. Dit kan ik niet laten gebeuren: ik voel me gedwongen de Abrupt Decay die ik al eventjes bewaarde voor een Tarmogoyf, te gebruiken om niet hopeloos achterop te lopen in de Deathrite-oorlog. Hij stabiliseert dankzij de Deathrite Shaman die overleeft en hem steeds verder uit mijn bereik haalt. Terwijl ik plots op mijn topdecks ben aangewezen, krijgt Tist een verse hand dankzij Ancestral Vision. Mijn kant van het veld blijft leeg terwijl aan de overkant de Goyfs verschijnen. Tot zover de kansen op T8...
1-2


R6: The Evil Dead: VS Tin Fins: 2-1 (4-2)
Of toch niet? Van 3-0 en een zo goed als zekere T8 plots naar 3-2 en zo goed als zeker naast T8 grijpen is ontzettend zuur, maar omdat zowel Tist, Reinout en mijn tegenstander uit R1 nu op 4-1 of beter staan, heb ik wel Tiebreakers om U tegen te zeggen. Ik sta momenteel dan ook 9e, blijkt uit de standings. Als er een speler met 4-2 in de T8 geraakt, ben ik dat.

Maar dan moet ik wel nog deze match winnen.

Aan het begin van de laatste ronde leg ik zonder omwegen mijn situatie uit aan mijn tegenstander, die heel wat slechtere tiebreakers heeft. Als ik win, ben ik een goede kanshebber voor T8, als hij wint, is die kans miniem. Hij belooft het in gedachten te houden, maar zou toch graag gewoon spelen en nadien pas zien wat te doen. Volkomen begrijpelijk, dus shufflen we en maken we ons klaar om aan de laatste ronde van de Swiss te beginnen.

... Op dat moment is een T2 Dark ritual into Entomb en Shallow Grave Griselbrand NIET wat ik wil zien.
0-1

 Coming to a 2015 GP near you!

G2 verloopt beter. Ik kan een snelle Grafdigger's Cage leggen, waar mijn tegenstander eigenlijk geen oplossing voor heeft. True-Name Nemesis krijgt alle tijd van de wereld om de klus te klaren.

1-1

Ik krijg de indruk dat mijn tegenstander sowieso bereid was geweest mij de win aan te bieden mocht het nodig geweest zijn, en dat hij eigenlijk vooral voor de leut wat spelletjes speelt. Ondanks het feit dat het hier om een plaats in de T8 gaat, zijn de spelletjes ontzettend vriendschappelijk en ontspannen. Vermoedelijk is dit voornemen de reden dat hij in G3 een redelijk iffy hand die weliswaar van mijn Forces kan afgeraken dankzij Surgical Extraction, maar verder weinig presteert. Children of Korlis die de lifeloss van die Extraction recupereert is schattig, maar daarna komen de Tarmogoyfs en is het uit met de pret.

2-1

Voila. Da's alles wat we nog uit de brand kunnen slepen. Nu is het afwachten op de aankondiging van de T8. Uit zijn aankondiging valt af te leiden dat er inderdaad nog een enkele speler met 4-2 de T8 is binnengeslopen. Wanneer mijn naam afgeroepen wordt als 8e plaats, ben ik niet echt verrast, maar daarom helemaal niet minder opgelucht. En wat mooier is, ik mag spelen tegen de winnaar van de swiss...


Something Wicked this Way Comes: QF: VS ANT: The Rematch!: 2-1 (5-2)
... Die niemand minder dan Reinout blijkt te zijn! Een mooie kans op payback dient zich aan, maar mijn vorige twee matches tegen Stormcombo indachtig, begin ik nu heel wat nederiger en op m'n hoede aan de match.
In G1 kan ik een snelle Delver of Secrets opvolgen met Sylvan Library. Een Cabal Therapy raakt echter mijn Force of Will en Reinout kan ongestoord Ad Nauseam spelen. Ondanks het feit dat hij nog een hoog life total heeft, ziet hij met de Ad Nauseam niet helemaal alles wat hij wil zien. Noodgedwongen stopt hij op 4 leven, waarna hij nog eens 2 leven betaalt om Gitaxian Probe te casten, waarmee hij de Infernal Tutor vindt die hij nodig heeft voor de kill.
1-0

Yuck, daar gaan we weer, lijkt het. Ik speel geen T1 Deathrite Shaman en neem mezelf voor ten allen tijden mana voor de Spell Pierce in m'n hand open te houden. Reinout start met Gitaxian Probe, waardoor de Spell Pierce zijn verrassingseffect verliest. In mijn tweede beurt speel ik dan toch mijn Shaman, maar Reinout maakt een mooiere play: 2 Duress maken korte metten met de Spell Pierce en de Hymn to Tourach in m'n hand. Zoals men dat van mij gewoon is, topdeck ik een nieuwe Hymn, die hem prompt 2 kaarten lichter maakt, waarna een Thoughtseize ook zijn Ad Nauseam raakt. Langzaam, veel te langzaam, doe ik wat schade met Deathrite Shaman, maar eigenlijk zit ik vrij veilig. Ad Nauseam is weg en Deathrite Shaman zorgt voor een buffer tegen Past in Flames. Reinout ziet geen win en we gaan naar G3.
1-1

Of eigenlijk niet. Ondertussen begint het vrij laat te worden en Reinout, die morgen nog een WMCQ moet judgen, zou graag zijn trein halen. We besluiten de prijzen te splitten, waarna Reinout meteen scoopt.
2-1


SF: The Shining: VS Shardless BUG: 0-2 (5-3)

Dankzij de scoop van Reinout kan ik eventjes rusten, een hapje eten en een slokje drinken en belangrijker: scouten. Van de meeste spelers weet ik wat ze spelen en van wie ik het nog niet wist, kom ik het nu snel genoeg te weten.
Zodoende weet ik perfect waar ik aan toe ben wanneer ik aan de halve finale begin: Shardless BUG. Ik ben er ondertussen achter dat de man met de meeste Goyfs deze match zal winnen en ik besluit volledig in te zetten op tempo. Zijn poging om mijn vroege aanval een halt toe te roepen met Baleful Strix levert hem net extra damage op wanneer ik de Strix raak met Abrupt Decay en er zo een creature en een artifact in de graveyard komen te liggen. Het scenario van ronde 5 herhaalt zich echter en op een gegeven moment val ik zonder gas terwijl mijn tegenstander de vruchten van een Ancestral Vision plukt en zo mijlenver de leiding neemt.
0-1

Dat verhaal herhaalt zich in G2. Drie Tarmogoyfs volgen elkaar in snel tempo op aan mijn kant. De eerst hapt een Abrupt Decay, de tweede een Toxic Deluge. Omdat ik weet dat er nog een Goyf zit aan te komen, counter ik de Deluge niet. Achteraf gezien ben ik er nog steeds niet uit of dit verstandig was. Even vergeten dat het betalen van leven een additional cost is, die evengoed betaald wordt als de spell gecounterd wordt. Ik wil mijn opponent dus maar al te graag 6 leven laten betalen om van mijn Tarmogoyf af te geraken en tegelijk hou ik de counter liever achter de hand voor belangrijkere spells, gezien er nog een Tarmogoyf volgt om de fakkel over te nemen. De counter gebruik ik uiteindelijk toch om een Liliana, die een acuut gevaar voor de laatste Goyf zou vormen, te counteren. Ik krijg m'n tegenstander uiteindelijk weer op 3, vooraleer hij alweer stabiliseert, afdoende blockers voor mijn beesten neerlegt en een Garruk Relentless op het veld tovert.

Heeeeeeeeeere's Garruk!

Ook Jace maakt daarna zijn opwachting, terwijl Garruk maar 2/2 Wolf Tokens blijft maken. De overmacht wordt te groot en al snel wordt deze game, net als mijn halve finale, een verloren zaak.

0-2

Tot zover dus alweer een BLC-trial en alweer een T8. Geen single kaarten deze keer, maar wel 55 Euro store credit, waarvan na de split met Reinout 45 over blijft. Da's allicht wel goed voor een Plateau of een Fetch van Khans of drie, dus alweer een dag goed geboerd. Maar meer nog dan van de store credit, ben ik tevreden met de prestatie zelf, die Dr. Deathrite Himself weer dat kleine beetje extra street cred en een tweede vermelding op de website van de Belgian Legacy Cup oplevert.

Plusjes:

+ Homeboys Maarten (voor de heenrit) en Arno (voor het blijven wachten tijdens de T8, de hamburgers aan het station en de terugrit).
+ Felix Dauw, mijn tegenstander uit R1 die nog een deck als Zoo speelt en er na zijn R1 loss tegen mij zelf T8 mee kan gaan. Hij maakt zelfs een Merfolkspeler in for added nostalgia value!

+ Johan De Gruyter, die net als ik zijn tweede T8 op twee trials speelt. Goed bezig!

Minnetjes:

- Een beetje te zelfverzekerd aan een goede matchup beginnen en daardoor op m'n bek gaan. Absoluut een werkpunt.

- De last-minute keuze voor een extra Grafdigger's Cage i.p.v. de derde Submerge. Zeker in de matches tegen Shardless BUG, waar het aankomt op wie de meeste Goyfs heeft, zou die extra Submerge zeker geholpen hebben.

Thoughts? Discuss!

24/08/2014: BLC-Trial in Mol

Dalende temperaturen, vermoeidheid, een lelijke hoest en een alarmerend laag Goesting-peil in de tank... Ik moet toegeven, het had niet veel gescheeld of ik was afgelopen zondag in bed blijven uitzieken, heerlijk in mijn warme deken gedraaid als een gigantische broodje Jeroen...

Maar fuck dat, er is Legacy! Een BLC-Trial dan nog wel!

Na al verstek te hebben gegeven voor de legacytoernooien in Gent en Brussel, besluit ik m'n Thoughtseizes nog maar eens uit m'n T2 deck te halen en ze voor nobeler doeleinden te gebruiken: in Legacy combospelers het leven zuur te maken. Bovendien is het nog eens in Mol te doen, waar de sfeer altijd wat beter en relaxter is dan in de rest van het land. Om van de heerlijke broodjes kaas nog maar te zwijgen.
Ik ben een ontzettende one-trick pony, dus sleeve ik nogmaals the usual suspect Team America, met enkele kleine aanpassingen aan het sideboard:


4 Delver of Secrets

4 Deathrite Shaman

3 Tarmogoyf

2 True-Name Nemesis

1 Dark Confidant

1 Sylvan Library

2 Liliana of the Veil

4 Abrupt Decay

2 Thoughtseize

3 Hymn to Tourach

3 Daze

3 Force of Will

4 Ponder

4 Brainstorm

4 Underground Sea

2 Bayou

2 Tropical Island

4 Polluted Delta

2 Verdant Catacombs

2 Misty Rainforest

4 Wasteland

//sideboard//

2 Golgari Charm

3 Spell Pierce

2 Disfigure

3 Submerge

1 Force of Will

1 Vendilion Clique

1 Grafdigger's Cage

1 Krosan Grip

1 Life From the Loam

R1: VS Miracles: 2-0 (1-0)

Heerlijk, ronde 1 tegen Miracles. Ik speel deze matchup niet vaak genoeg om me er comfortabel bij te voelen. Discard is fijn, maar tegen een deck dat van de bovenste kaart van de stapel leeft, doet dat verdomd weinig. Gelukkig voor mij is dit de eerste keer dat mijn tegenstander het deck speelt, dus heb ik toch alvast de bovenhand wat ervaring betreft.

In G1 hou ik tegen beter weten in een onelander op basis van de cantrips en de Deathrite Shaman. Ik luck bovendien een tweede landje en kan zo een Sylvan Library spelen die het spel volledig domineert. De Tarmogoyfs die ik speel richten weinig schade aan omdat ze gecounterd of geploegd worden, maar dankzij een rake Fetch met een Ponder vind ik een True-Name Nemesis die voldoende druk kan blijven zetten. Omdat Miracles nu eenmaal weinig doet tot ze een Jace actief krijgen of voor een grote Entreat the Angels gaan, kan ik rustig extra kaarten blijven rapen met de bosbibliotheek zodat ik de overhand kan houden.
1-0

 

Ook in G2 krijg ik behoorlijk snel een Library op het veld die cruciaal is voor het verdere verloop van het spel. Wasteland is verbazingwekkend handig in deze game en weerhoudt mijn tegenstander ervan een Jace of een grote Entreat the Angels te spelen. Een dikke Tarmogoyf en een Deathrite Shaman beuken behoorlijk in op het levenstotaal van mijn tegenspeler, terwijl er in mijn hand nog een tweede Goyf en een  True-Name Nemesis wachten om over te nemen als mijn tegenstander een Terminus zou spelen. Dat doet hij niet, en de cavalerie kan rustig toekijken vanop de zijlijn.

2-0

R2: VS Elves: 1-1-1 (1-1-0)

Elves. Yuck. Niet mijn beste matchup. Elves speelt namelijk twee spelletjes tegelijk. Plan A, winnen op een Natural Order into Craterhoof Behemoth is vrij obvious. Niets weerhoudt hen er echter van mij gewoon met klein grut te overweldigen terwijl ik wanhopig een counterspell spaar voor de gevreesde Natural Order.

In G1 heb ik zowaar de counterspell in de vorm van Force of Will met een blauwe kaart. Ik denk aan mijn testssessies met Arno en redeneer dat ik die absoluut moet houden voor de spell waar ik on the spot van verlies, Natural Order. Ik laat dus met veel tegenzin een Glimpse of Nature resolven waardoor mijn tegenstander een mooie positie uitbouwt. En sure enough, als ik de Glimpse had gecounterd, had ik geen Force meer gehad voor de Natural Order die volgde. Helaas voor mij heeft hij er twee...

0-1

In G2 neem ik de touwtjes stevig in handen. Op beurt 1 speel ik een Grafdigger's Cage, die alle nonsens met Natural Order en Green Sun's Zenith een halt toeroept. Ik volg op met een Liliana en een Golgari Charm waar alleen zijn Dryad Arbor dankzij een Quirion Ranger aan ontsnapt. Mijn tegenstander heeft nu 1 land en geen beestjes in het spel, terwijl ik een actieve Liliana en wat later ook een geflipte Delver heb. Ik ben even ongerust wanneer een Abrupt Decay de Cage sloopt, maar mijn tegenstander staat op dat punt al dusdanig achter dat het niet veel meer mag baten.

1-1

Alweer een vroege Cage in G3 en alweer een sloophamer in de vorm van een Reclamation Sage. Het gaat gelijk op tot mijn tegenstander voor de Natural Order gaat en erop rekent met een Behemoth en een enkel beestje aan te vallen. Ik Submerge de Behemoth zodat ik niet alleen een dikzak minder heb om rekening mee te houden, maar ook nog eens 1 damage minder neem van de andere aanvaller wanneer de trigger van de Behemoth resolvet.

Toch ziet het er slecht uit wanneer een tweede Natural Order Ruric Thar op het veld tovert.

 Da's... best veel damage...

De tijd tikt voort en terwijl ik op het einde van m'n tegenstander z'n beurt nadenk over wat ik precies verwijder met de aangekondigde activatie van Deathrite Shaman, wordt tijd geroepen. Technisch gezien zitten we nog steeds in de beurt waarin mijn tegenstander Active Player is, dus krijg ik 3 extra beurten, en hij 2, wat hij me erg kwalijk neemt.

Ik besef maar al te goed dat winnen geen optie meer is en neem me voor dan op z'n minst niet te sterven door twee aanvallen lang mijn kleine beestjes voor de Ruric Thar en een steeds groter wordende Scavenging Ooze te smijten. Het spel eindigt in een draw, waarna mijn tegenstander me  beschuldigt van tijd rekken door "eens wat in de graveyard te gaan kijken". Omdat Deathrite-activaties nu eenmaal belangrijk  zijn vind ik dat ik in m'n recht sta, maar desondanks laten deze beschuldigingen toch een beetje een wrange nasmaak over deze match achter.

1-1-1

R3: VS ANT: 2-1 (2-1-0)

Het kan uiteraard niet mankeren op een toernooi: tegen een teamgenoot spelen. De ongelukkige van dienst is Maarten, die zowel gedownpaird wordt als plots tegen zijn slechtste matchup aan de tafel moet spelen.

Met wat landjes, 2 Force of Will en 2 Liliana heb ik geen al te spectaculaire openingshand in G1. Wanneer hij Cabal Therapy speelt, vermoed ik dat hij Force of Will zal noemen en smijt ik de twee Forces tegen de Therapy. Het kost me dan wel een leven, maar ik ben de twee Forces hoedanook kwijt en op deze manier verhinder ik ten minste dat hij ziet dat ik echt volledig aan zijn genade ben overgeleverd. Wanneer een tweede Therapy dan toch de Liliana's weet te pakken en Maarten z'n hand mooi kan sculpten met een Sensei's Divining Top, vrees ik dat de dodelijke Tendrils ieder moment kan volgen.

Which it doesn't.

Blijkbaar zijn de bovenste drie kaarten steeds weinig soeps en is Maarten wanhopig op zoek naar een Fetchland om te shufflen terwijl ik eerst met 1 en vervolgens met 2 4/5 Tarmogoyfs kan slaan. Gezien hij op 1 landje en een Lion's Eye Diamond vastzit, doet de Daze op zijn Ponder (die hem een shuffle zou geven) des te meer pijn. Al snel wordt duidelijk dat van combo weinig meer in huis komt.

1-0

G2 begint niet slecht wanneer ik met Wasteland een Underground Sea sloop en hem met Hymn 2 Cabal rituals afhandig kan maken. Helaas is dat soms niet genoeg: Maarten speelt, enigszins verrassend, een Ad Nauseam en raapt zo genoeg kaarten om een Past in Flames te gaan zoeken en spelen, waarna hij netjes kan afgaan.

1-1

Ik mag G3 beginnen en doet dat vrij smooth: T1 Deathrite into T2 Liliana. Maarten twijfelt of hij er voor moet gaan wanneer ik volledig uitgetapt ben na het casten van de Liliana, maar besluit dat hij liever niet in de Force of Will (die ik niet heb) loopt. Ik kost Maarten vanaf nu een kaart per beurt terwijl ik wat extra beveiliging overhoud in de vorm van 3 open mana en een Vendilion Clique in de hand. En jawel, de combo komt op gang, er worden wat Rituals gespeeld en Maarten staat op 5 mana wanneer hij een LED speelt.

Omdat ik weet dat na de LED meestal de Infernal Tutor, of in dit geval misschien de Ad Nauseam, komt, speel ik in response op de LED mijn Vendilion Clique.

 Peek-a-boo!

Ik zie een Chain of Vapor en, jawel, de Infernal Tutor, die hij snel mag vervangen door een nieuwe draw. Storm is 5, Maarten mag wat mij betreft gerust verder doen, maar blijkbaar houdt het daar op. Nu ik nog een extra beatstick  heb, loopt de schade snel op en verliest Maarten vooraleer hij de ingrediënten heeft voor een nieuwe chain.

2-1

R4: VS Death & Taxes: 1-2 (2-1-1)

Uh-oh. Wanneer mijn tegenstander begint met een Plains en een Aether Vial, voel ik de bui al hangen. Het is m'n beste matchup niet en helaas moet ik toestaan dat een Phyrexian Revoker m'n Liliana lam legt. Vial op 3 doet mij meestal Flickerwisp-shennanigans vermoeden, dus mijn verbazing en ontzetting is bijzonder groot wanneer mijn 3/4 Tarmogoyf na een activatie van Vial op een Mirran Crusader botst en omvalt. Crusader is al vervelend genoeg, maar wanneer mijn Insectile Abomination, waarmee ik nog aan de race probeer mee te doen, in een Flickerwisp uit de Vial loopt, is mijn board leeg terwijl hij een 2/2 double-striker en een 3/1 flyer heeft...
0-1

G2 verloopt iets beter. Een Swords to Plowshares rekent af met mijn Tarmogoyf, maar mijn tegenstander houdt zich daarnaast vooral bezig met het gebruiken van z'n Rishadan Ports, waardoor hij zelf weinig doet. Ik heb echter landjes genoeg en slaag erin langzaam maar zeker een fatsoenlijke board presence op te bouwen met True-Name Nemesis, Vendilion Clique en Deathrite Shaman. Wanneer mijn tegenstander in mijn upkeep 3 van m'n landjes wil tappen, gebruik ik de mana nog snel voor een Krosan Grip op de Meekstone die me vertraagt, waarna het lachen hem vergaat.

1-1

In G3 houdt mijn deck plots een spontane staking waar de NMBS trots op zou zijn en moet ik me uiteindelijk tevreden stellen met een Wasteland, Deathrite Shaman, Brainstorm en Tarmogoyf. Mull naar 4 is sowieso al pijnlijk, maar wanneer de Wasteland geWaste'd wordt, de Deathrite die ik uiteindelijk kan spelen een ploeg hapt en er vervolgens een Thalia en een Rishadan Port verschijnen... Choke is er niets tegen. Met een reeds overweldigende positie speelt m'n tegenstander dan nog eens een Wilt-Leaf Liege en ben ik plots dood on the spot in plaats van na 1 beurt.

1-2

R5: VS TwelvePost: 2-0 (3-1-1)

Nog eens een bekend gezicht in ronde 5. Steve van MCM zit tegenover mij en ik heb het donkerbruine vermoeden dat hij TwelvePost speelt. En dat vermoeden blijkt te kloppen.

In G1 begin ik en krijg ik een T1 Delver. Steve opent met een Pithing Needle op Wasteland en maakt zijn intenties meteen duidelijk. Op mijn beurt flipt de Delver, en Thoughtseize ik. Ik zie een Repeal, Moment's Peace, Trinket Mage, Expedition Map als targets voor m'n discard. Ik zie de Expedition Map niet graag zitten, maar vermoed dat ik die met een Abrupt Decay kan slopen. Omdat Repeal op mijn CMC geflipte Delver mij ontzettend zou vertragen, kies ik de Repeal en Decay ik in mijn volgende beurt de Expedition Map voor Steve de mana heeft om hem te activeren. Mijn Delver krijgt gezelschap van een 4/5 Tarmogoyf terwijl er nog een Pithing Needle landt op Liliana. Omdat Steve niet echt de landjes vindt die hij wil vinden en ik voor 7 damage per beurt mep, eindigt het spel vrij snel, ondanks twee helpings van Moment's Peace.

1-0

Ook in G2 hoop ik met Thoughtseize wat interessants weg te kapen, maar een Brainstorm zorgt ervoor dat ik een soort zwarte Gitaxian Probe voor leven speel. Ik noteer een Misty Rainforest, Cloudpost, Eye of Ugin en Vesuva in z'n hand. Er wordt weer een Pithing Needle op Wasteland gespeeld, waardoor mijn twee exemplaren voorlopig alleen voor kleurloze mana tappen. Ondertussen ziet mijn eigen positie er met een Sylvan Library en twee Goyfs ook niet slecht uit. Ik Decay uiteindelijk de Needle en sloop zo 2 van zijn 3 Cloudposts, waardoor hij plots niet genoeg mana meer heeft om de All is Dust in zijn hand te casten en zo eigenlijk geen verweer meer heeft tegen twee gemene Goyfs.

2-0

R6: VS Miracles: 2-1 (4-1-1)

Ronde 6 en we zijn nog steeds live. Omdat ik al een draw en een loss gepakt heb, is het kwestie van deze wel te winnen. Uit de standings blijkt dat ik van de mensen met 10 punten de beste tiebreakers heb, dus ben ik, vooropgesteld dat ik win, vrij zeker van top 8.

Als ik zie dat ik tegen Tist van MCG mag spelen om mijn T8 te verdienen, zinkt de moed me echter in de schoenen. Niet alleen ben ik nog steeds een beetje ziekjes en ondertussen meer dan een beetje moe, maar Tist test ook veel meer en beter dan ikzelf en ik geef grif toe dat hij de betere speler is. Gelukkig telt geluk ook voor iets, en als ik kijk naar de kwaliteit van mijn Hymns...

In G1 krijg ik snel een Sylvan Library op het veld, die me ook in mijn vorige match tegen Miracles behoorlijk geholpen heeft. De extra kaarten die ik zou kunnen rapen zorgen ervoor dat mijn Liliana harder voor hem aankomt dan voor mij. De Vendilion Clique die hij aan het einde van mijn beurt speelt mept Liliana van 6 naar 3 loyalty, waarna ik haar nog kan activeren om van de Clique af te geraken.

Mijn eerste threats slagen er steeds in een beetje damage te doen alvorens verwijderd te worden en wanneer ik een Dark Confidant leg, lijkt de removal aan de overkant eindelijk op te zijn. Tist staat op 2 wanneer ik met Bob aanval voor lethal. Een spin van Sensei's Divining Top geeft Tist echter een Entreat the Angels in mijn beurt. Vastbesloten het onderste uit de kan te halen en het volle pond aan engelen voor hem te laten strijden, tapt mijn tegenstander uit voor dit mirakel... Recht in mijn Daze.

1-0

G2 is mijn slechtste pot Magic van de dag. Op beurt 2 heb ik een Deathrite Shaman liggen en speel ik met mijn twee landjes een Hymn to Tourach, die een Flusterstorm vangt. Apetrots counter ik die met Force of Will en een blauwe kaart... En besef dat ik nog steeds een kopie van de Flusterstorm niet kan betalen. Dom, dom, dom, en dat wordt nog veel dommer wanneer ik mijn Deathrite Shaman activeer... Om Brainstorm te spelen, een Force te drawen en met die tweede Force en een blauwe kaart de tweede kopie van Flusterstorm te counteren.

Zoek de fout, lezertjes!

Goddank dat ik dit pas na de match inzie, of ik zou nog veel erger aangedaan zijn. De Hymn resolvet dan wel, maar omdat ik beurtenlang land blijf rapen en de Brainstorm, waarmee ik hoopte die landjes in iets nuttig om te zetten met behulp van een Fetch, wordt gecounterd, gebeurt er aan mijn kant van het veld weinig relevants terwijl een Vendilion Clique me langzaam maar zeker aftuigt. De Keranos, God of Storms die nadien nog valt, is eigenlijk alleen maar icing on the paincake.

1-1

In G3 neem ik een snellere start en bouw ik een behoorlijke board presence uit terwijl Tist weinig actie raapt. Met 2 Tarmogoyfs en 2 Deathrite Shaman overextend ik echter een beetje en riskeer ik volledig uit het water geblazen te worden wanneer er dan toch een Terminus gemiracle'd wordt. Gezien ik nog wel een harde counter heb voor zo'n noodsituatie, is "riskeren" misschien een groot woord. De beurt voor ik voor lethal mep, vindt Tist met zijn Sensei's Divining Top blijkbaar de Terminus, en speelt die tijdens mijn upkeep. Hij ziet zelf (sneller dan ikzelf, in feite) dat ik in response mijn twee Deathrites kan activeren en hem zo op nul kan brengen, en steekt de hand uit.

2-1

Hèhè, dat was nipt. Alweer een T8 veilig gesteld, zoals mij wel vaker gebeurt wanneer ik in Mol speel. Deze keer moet ik echter de eer van Hasselt zelf hoog houden, omdat Maarten, die na de voorlaatste ronde 4-1 stond en zo normaliter in de T8 had kunnen drawen, wordt gedownpaird en jammer genoeg zijn cruciale match verliest van Johan Degruyter met Reanimator. Bummer.

QF: VS ANT: 1-2 (4-1-2)

Zoals OOK vaker gebeurt in Mol, speel ik in de T8 tegen Dries. Zoals EVENEENS vaker gebeurt in Mol, verlies ik die match. Thuisvoordeel, het valt blijkbaar niet te onderschatten.

In G1 word ik alweer het slachtoffer van Cabal Therapy. Omdat ik 3 Force of Will en een blauwe kaart heb, besluit ik die Cabal maar te counteren en 1 Force op te offeren om er 2 te redden. Helaas volgt dan ook nog een tweede Therapy, die me wèl m'n resterende Forces kost.Volledig sitting duck dus. Dries heeft voldoende leven om meer dan genoeg kaarten van z'n Ad Nauseam te rapen en combo't netjes uit.

0-1

Ook in G2 word ik zelf het slachtoffer van discard-spells, en verlies ik m'n enige counterspell aan een Duress. Dankzij een Deathrite Shaman drain ik Dries iedere beurt voor 2, een onderneming die veel te veel tijd kost. Wanneer ik nog een bescheiden Tarmogoyf op het veld breng en Dries op 6 staat, besluit hij ervoor te gaan. Ik heb geen harde counters, en besluit met Dries te vechten over de Lotus Petal die hij eerst speelt, om hem zoveel mogelijk mana te ontzeggen. De Spell Pierce betaalt hij, maar om de Daze te counteren crackt hij z'n Fetch, gaat zo naar 5 (terwijl ik een actieve Deathrite en een ondertussen 3/4 Tarmogoyf heb) om een land te halen... Waarmee hij mijn Daze Flusterstormt. Gezien mijn belabberde plays van vorige ronde, beschouw ik mezelf echter wel als de allerlaatste persoon die daar een opmerking over mag maken. De Petal resolvet, maar Dries heeft niet genoeg mana meer om te chainen. Ik untap en win.

1-1

Nihil novum sub sole in G3. Dries opent met een Xantid Swarm die ik helaas moet dulden, waardoor de Spell Pierce in mijn hand nutteloos worden. Vreemd genoeg volgt vervolgens een Cabal Therapy op precies die Spell Pierce (persoonlijk zou ik, als ik een Swarm had liggen, eerder voor Hymn gaan). Dries ziet nog twee Brainstorms in mijn hand steken en besluit die ook maar weg te halen door de Swarm op te offeren om Therapy back te flashen. Flash te backen. Te Flashbacken. U weet wat ik bedoel.
Het duurt echter eventjes eer Dries ervoor kan gaan, en tegen die tijd heb ik gelukkig een Force of Will met een blauwe kaart waarmee ik het cruciale punt in zijn chain, Infernal Tutor, kan counteren nadat hij z'n LED opoffert. Dries heeft nu geen kaarten meer op hand en wordt genadeloos afgetuigd door een geflipte Delver en een Tarmogoyf.  Met 1 kaart in de hand, een LED op het veld en op 1 leven begint hij aan z'n laatste beurt... En wat voor een beurt is me dat. De twee kaarten in z'n hand blijken een LED en een Ponder te zijn. Beiden worden gespeeld. De Ponder blijkt niet goed, een shuffle volgt. De blinde Ponder levert een Past in Flames op. Crack LED voor rood, discard PiF, betaal 2 mana erbij om Past in Flames te casten.... en win. Just my luck.

1-2

Soit. We mogen niet klagen (of we mogen het wel, maar doen het niet. Of toch niet te uitvoerig). Ondanks de blowout door een blinde Ponder heb ik nog steeds weer eens een T8 gespeeld, wat een goed begin is voor het nieuwe seizoen BLC-trials en een broodnodige opkikker voor het zelfvertrouwen. Bovendien ga ik niet met lege handen naar huis, en scoor ik:

Tot zover dus de BLC-Trial in Mol. Het is tijd de Thoughtseizes alweer eventjes van sleeve te veranderen en volgend weekend mijn geluk te beproeven in de WMCQ.
Ik zou graag van de gelegenheid gebruik maken om mijn dierbare lezers te vragen de poll in de rechterbovenhoek van deze blog in te vullen. Ik heb er eigenlijk geen idee van hoe nuttig/wenselijk het is alle kaartnamen te linken naar Gatherer, telkens als ze voor het eerst in een bericht voorkomen. Maak je mening kenbaar, en draag zo je steentje bij aan het verbeteren van Dr. Deathrite!

Plusjes:

+ Magic Club Mol voor de organisatie, de sfeer en de broodjes. Dat hoeft allicht niet steeds opnieuw gezegd te worden, maar ik doe het toch. Lekker puh.

+ Sylvan Library, de MVP van de dag.

+ Heerlijke plays met Vendilion Clique.

+ De crew van Hasselt in het algemeen voor het aangenaam gezelschap en Miel en Maarten in het bijzonder voor het vervoer.

+ T8 scoren. Duh.

Minnetjes:

- Maarten, die twee keer gedownpaird wordt tegen onmogelijke matchups en zo een vrijwel zekere T8 aan z'n neus voorbij ziet gaan. In eenzelfde adem echter wel een proficiat voor Johan, die ik het evengoed van harte gun!

- Beticht worden van tijd rekken. Ik snap zeker en vast de frustratie van mijn tegenspeler in R2; ik zou er zeker niet minder lastig om zijn als ik on the receiving end van de situatie was. Maar goed, 't is wat 't is, nietwaar...
- Verliezen van een bijzonder mooie Ponder. Kijk eens aan: dan klaag ik uiteindelijk toch. Een beetje. Ahem.

Thoughts? Discuss!

09/08/2014: GP Utrecht

U weet het goed genoeg, beste lezer: de zomermaanden, da's meestal de komkommertijd. Ook voor Magic is dat niet anders. Yours truly heeft wat vakantie genomen, zich bezig gehouden met interessante en minder interessante projectjes aan de zijkant en heeft al bij al weinig kaartjes gelegd.

Een behoorlijk nadeel met een Grand Prix in het vooruitzicht.

"Niet ideaal," hoor ik u denken, "maar als je je deck wat in de vingers hebt zitten, kan je ten minste gedeeltelijk vertrouwen op muscle memory."
Niet als dat formaat Standard is. En al zeker niet als je een deck speelt dat je letterlijk de avond ervoor in elkaar hebt gestoken. Na een behoorlijk matig resultaat op het T2 toernooi van Belgic Magic, besluit ik dat Mono Black Devotion misschien toch wat te traag is tegen de meeste agressieve decks in het formaat, en besluit ik de Gray Merchants in te wisselen voor Blood Barons. Ik ben gelukkig van geen kleintje vervaard, en waag ik me aan GP Utrecht met een Orzhov Midrange lijst:

3 Blood Baron of Vizkopa
2 Obzedat, Ghost Council
4 Pack Rat
3 Desecration Demon
3 Lifebane Zombie

2 Elspeth, Sun's Champion

4 Thoughtseize
3 Hero's Downfall
3 Bile Blight
2 Devour Flesh
1 Ultimate Price

3 Underworld Connections
2 Banishing Light

1 Urborg, Tomb of Yawgmoth
4 Godless Shrine
4 Caves of Koilos
4 Temple of Silence
4 Mutavault
8 Swamp

//Sideboard//
3 Duress
2 Erebos, God of the Dead
1 Deicide
3 Doom Blade
4 Nyx-Fleece Ram
2 Drown in Sorrow

Geen bye(s), deze keer, dus moet ik op eigen houtje all the way proberen te gaan.

R1: VS GW Aggro:0-2 (0-1)

Al meteen een matchup waar ik me niet erg comfortabel bij voel. Snelle aggrodecks als dit zijn de voornaamste reden waarom ik Monozwart achter me heb gelaten, en ik hoop dat ik nu al mijn losses tegen dit deck van vorige week kan vergelden.

Quod non. In Game 1 trek ik wel wat removal en slaag ik erin van zowel een Voice of Resurgence als het token dat die achterliet af te geraken, maar ik krijg niet genoeg removal te pakken om met àl zijn beestjes af te rekenen.

0-1

Game 2 verloopt niet veel beter en zoals vanouds maken Selesnya Charm en EOT Advent of the Wurm mij het leven zuur. Een mens zou voor minder Ratchet Bombs beginnen spelen.

0-2

  

R2: VS Mono Black Devotion: 2-0 (1-1)

Aha, dit is al wat interessanter. Een matchup die volgens mij gewonnen wordt op Blood Baron of Vizkopa, op voorwaarde dat die niet in de kiem gesmoord wordt voor hij het veld opgaat (Thoughtseize, Lifebane Zombie) en ik slim genoeg ben hem nooit op een leeg bord te spelen, om op die manier Devour Flesh te dodgen.
In Game 1 houden m'n tegenstander en ik een wedstrijdje beestjes-knallen. De removal vliegt heen en weer, ratten, demonen en zombies sterven, maar wanneer ik uiteindelijk m'n vijfde land vind, kan ik een Obzedat spelen, die opvolgen met Blood Baron of Vizkopa en zelfs een Elspeth. Ik vergeet steeds mijn Obzedat aan het einde van m'n beurt te flickeren voor extra value, maar dat maakt op dit punt nauwelijks nog uit.

1-0

In Game 2 opent mijn tegenstander met een Thoughtseize en haalt wat removal uit m'n hand. Ik kopieer de play en zie een Swamp, Devour Flesh, Perilous Vault en twee Underworld Connections. De Devour Flesh is een probleem voor mijn gameplan, maar is momenteel vrij onschuldig: de Perilous Vault lijkt me op termijn meer problemen op te gaan leveren. Ik pak de Vault weg, en maak een mental note van de Devour Flesh die maar wat graag een Blood Baron zou opsmikkelen. Ik speel de Blood Baron die ik nadien trek dan ook pas op beurt 6, wanneer ik ook nog Mutavault kan activeren, om zo het manlandje aan de Devour Flesh te offeren. Ik denk eventjes dat ik m'n tegenstander te grazen heb wanneer hij EOT een Devour Flesh speelt en m'n Mutavault moet slopen. Wanneer hij een tweede kopie blijkt te hebben, lach ik al heel wat groener. Even vrees ik voor de afloop, gezien mijn tegenstander dankzij twee Underworld Connections genoeg voorsprong kan nemen in kaarten, maar uiteindelijk blijkt kwaliteit boven kwantiteit te gaan.

2-0

R3 VS Mono Green Devotion: 0-2 (1-2)

Met al die Devotion zou een mens zich nog in een kerk of tempel gaan wanen. Het gaat een tijd behoorlijk gelijkop: Mijn tegenstander speelt betere beesten, maar ik heb doorgaans wel removal. Zo ondervind ik geen last van zijn Courser of Kruphix, een beest dat ik nog niet in actie heb gezien, maar waarvan ik de stevige reputatie maar al te goed ken. Helaas herhaalt het verleden zich en val ik sneller zonder removal dan hij zonder beestjes. De beestjes zijn bovendien dusdanig groot dat zelfs een Nessian Game Warden, een 4/5, een behoorlijk probleem vormt. Uiteindelijk bouwt hij een betere positie op en speelt hij een dikke Genesis Hydra die dan nog eens een Kalonian Twingrove raakt, waardoor hij plots 3 dikke beestjes voor de prijs van 1 heeft. Het vervolg laat zich raden...

0-1

 En dat brengt dan nog een broertje mee. Slik.

Ook in G2 is het, ondanks de drie extra Doom Blades vanuit het sideboard, me vasthouden aan de takken van de bomen (pun intended). Ik moet al m'n moeite steken in het mollen van drie opeenvolgende Polukranos (Polukranossen? Polukranoi?) en het maken van chumpblockers met Pack Rat. Uiteindelijk verlies ik wanneer een Sylvan Primordial mijn Mutavault, een blocker die ik absoluut nodig had, afschiet en mij zo op 1 leven aan een extra aanvallend beestje blootstelt.
0-2

R4: VS Bant Hexproof: 2-0 (2-2)

Be still, my aching heart. Het is echt hemels een deck te spelen vol met Hero's Downfall, Banishing Light, Ultimate Price en dergelijke meer, wanneer mijn tegenstander alleen maar beestjes met Hexproof heeft. Zo ongeveer 1/6e van mijn maindeck bestaat dus uit dode kaarten. En dat terwijl ik nu al on the bubble zit.

Ik kom ontzettend goed weg met G1. Ik kan beginnen en speel T1 een Thoughtseize, die wat landjes, een Simic Charm, 2 Bassara Tower Archer en een Gladecover Scout ziet. Ik kies de Archer zodat ik de Scout die mijn tegenstander vervolgens speelt, daarna meteen in zijn volgende beurt kan mollen met Devour Flesh. Mijn tegenstander speelt in zijn derde beurt een Aura op de Scout, die onfortuinlijk komt te gaan. Op beurt 3 speel ik Lifebane Zombie en maak ik korte metten met de tweede Archer die nog in de hand van mijn tegenstander zit.  Uiteindelijk stumblet hij op creatures, terwijl mijn Zombie vrolijk doormept en het gezelschap krijgt van twee Desecration Demons (die weliswaar eventjes vertraagd worden dankzij Bouncespells).

1-0

Goed, ik heb de game gewonnen die ik moet winnen en nu kan ik alle doden kaarten uitboarden voor... wel... minder dode kaarten. Duressen om van Aura's af te geraken lijken al een schappelijk begin en ook Deicide en Drown in Sorrow lijken beter dan de removal die ik maindeck speel. Mijn opponent heeft geen al te snelle start en begint pas op beurt 3 stilaan een beestje te spelen. Ik sta momenteel al heel wat beter gepositioneerd, kan dankzij Devour Flesh van zijn beestje afgeraken en win omdat ik creatures heb en hij niet.

2-0

R5: VS RW Burn: 2-1 (3-2)
Urk. Ik moet het spel helaas beginnen met een mulligan, omdat ik met een Elspeth en een Blood Baron (en verder eigenlijk weinig interessants) in essentie een hand van 5 kaarten vast heb. Ik beklaag me die beslissing wanneer in mijn volgende hand evengoed een Elspeth en een Blood Baron zit, en nog minder eerdere actie. Uiteindelijk mulligan ik naar 5 en hou ik een onelander met genoeg actie op CMC 2. Uiteraard komt dat tweede landje nooit en sta ik voor ik het weet op nul leven. Bummer.
0-1

Game 2 verloopt beter. Ik heb een betere early game, slaag erin wat burn weg te plukken met de Duressen die de Thoughtseizes vervangen en krijg uiteindelijk een Blood Baron op het veld. Die hapt removal, maar mijn Demons blijken sterk genoeg om het spel te winnen. Het is pas nu, wanneer ik dit verslagje schrijf op basis van mijn notities, dat ik tot het besef kom dat mijn Blood Baron helemaal niet dood had kunnen gaan aan een Warleader's Helix. Face, meet palm.
1-1

Game 3 gaat stroever. Mijn eerste Nyx-Fleece Ram wordt verwijderd met Chained to the Rocks en even ziet het er slecht uit, maar wanneer ik vervolgens een tweede en een derde schaap kan spelen, gain ik iedere beurt comfortabel leven terwijl ik ook meer dan behoorlijke blockers heb voor haar beestjes.

 Een shout-out naar Bart Verbiest, die me overtuigde maar meteen een hele playset van Brave Sheep op side te spelen!

Een eerste Blood Baron wordt gevolgd door een tweede en wanneer ik ook nog Obzedat speel, scoopt mijn tegenstander enigszins gedegouteerd.
2-1

R6: VS Orzhov Midrange: 1-2 (3-3)
Oprecht de spannendste match van de dag en net hiervan slaag ik erin mijn notities te verliezen. Alleszins, de mirror is blijkbaar een kwestie van wie beter topdeckt, wat langs een kant frustrerend is, maar aan de andere kant hoopvol, omdat zelfs een oen als ikzelf dus kans maakt om te winnen.

In Game 1 haalt de oenigheid het en slaag ik erin, ondanks het feit dat ik ze zelf al jaar en dag speel, Pack Rat te onderschatten. Tegen de tijd dat ik zelf een Pack Rat actief krijg, zijn de zijne al een pa(c)k groter, en verlies ik van een handvol kolossale raten waar zelfs de eigenaar van louche pizzarestaurant De Piramide in Leuven gillend zou van weglopen.
0-1

...

Ondanks de mening van mijn tegenstander dat Desecration Demon niet zo goed is in de mirror omdat hij aan àlle removal sterft, blijft de Demon een zware beatstick die meteen een oplossing vraagt. mijn tegenstander heeft geen oplossing en sterft vrij snel aan de luchtaanval van een paar Demons.
1-1

In Game 3 komt het er echt op aan wie beter topdeckt en helaas ben ik dat deze keer niet. Ik slaag er weliswaar in van een eerste Blood Baron af te komen, maar wanneer er een tweede volgt, een Pack rat actief wordt en er bovendien ook nog een Elspeth aan zijn kant van de tafel verschijnt terwijl ik niets relevant bijraap, verdrinkt het kalf behoorlijk snel.
1-2



Wel, met een derde loss is het halen van Dag 2 plots niet meer mogelijk. Ook een aantal van mijn reisgezellen zit in die situatie en besluit dus te droppen om zo mee te spelen in de Rebound Sealed. Ik volg hun illustere voorbeeld.

Ik open een matige pool met 2 Grindclocks, 2 Mind Sculpt en een Jace en besluit tegen beter weten in dat het misschien de moeite is om eens te proberen winnen op mill.

Spoiler:

It isn't.

In hindsight was mijn groen, met twee Siege Wurms, allicht beter om te spelen dan mijn blauw. In R1 kom ik tegen een praatzieke Duitser die een behoorlijk stevige pool heeft en in beide spellen Ob Nixilis en Indulgent Tormentor kan spelen. Ondanks zijn multiple Sign in Bloods en zijn Tormentor slaag ik er niet in hem te decken, wat doet vermoeden dat het millplan dom was. Ontzettend dom. Bijna zo dom als een Painter's Servant Reanimaten. Of zelfs nog dommer.

Het verbaast uiteraard niemand dat ik de eerste ronde verlies, en net als Koen en Arno heb ik momenteel eventjes genoeg van Magic en zou een warme maaltijd me meer deugd doen dan een extra rondje kaartjes leggen. We besluiten uiteindelijk ook hier te droppen en begeven ons naar de plaatselijke Chinees waar een stevige portie Peking Soep en Bami volstaat om de losses uit ons hoofd te bannen en de dag bijzonder smakelijk, gezellig en geslaagd af te sluiten.

31/05/2014: Pod for Profit

Last time on Dr. Deathrite or: How I Learned to Stop Worrying and Love the 'Goyf: Jeroen ontdekt dat hij nog 24 Planeswalker Points moet scoren op een weekend tijd om een jaar lang een bye te hebben op elke GP die hij speelt. Zal hij na een succesvolle Legacy-avond de resterende 14 punten binnen halen? Zal dat nog eens een interessant toernooiverslag opleveren? Zal Tyrion Lannister terechtgesteld worden voor The Purple Wedding?

14 Punten is niet niks, maar gelukkig is er net dit weekend een Outpost Open met een multiplier van x3. Helaas geen Legacy, dus moet ik mijn Modern deck, dat ik sinds GP Antwerpen niet meer heb aangeraakt, afstoffen en mijn Birthing Pod chains terug instuderen. Gezien ik het deck al letterlijk tijden niet meer gespeeld heb, maak ik me wel een beetje zorgen of ik zelfs maar een enkele win kan scoren. Ik reis naar het verre Gent, en ben eigenlijk best tevreden dat ik wat kan oefenen voor de PTQ volgende week. Een ticket naar Honolulu winnen, dat is en blijft toch de droom...

Zoals gewoonlijk, Project Melira. Maar dan met een paar updates:

4 Birds of Paradise
2 Noble Hierarch
1 Viscera Seer
1 Melira, Sylvok Outcast
1 Spellskite
1 Qasali Pridemage
1 Wall of Roots
2 Voice of Resurgence
1 Scavenging Ooze
4 Kitchen Finks
1 Eternal Witness
1 Spike Feeder
1 Linvala, Keeper of Silence
1 Restoration Angel
1 Murderous Redcap
1 Thrun, the Last Troll
1 Ranger of Eos
1 Shriekmaw
1 Archangel of Thune
1 Reveillark

4 Birthing Pod
3 Chord of Calling
3 Abrupt Decay

2 Marsh Flats
4 Verdant Catacombs
1 Misty Rainforest
2 Overgrown Tomb
2 Temple Garden
1 Godless Shrine
2 Razorverge Thicket
1 Plains
1 Swamp
3 Forest
3 Gavony Township

//Sideboard//
3 Thoughtseize
2 Path to Exile
1 Slaughter Pact
1 Thrun, the Last Troll
1 Sin Collector
1 Orzhov Pontiff
1 Obstinate Baloth
1 Harmonic Sliver
1 Kataki, War's Wage
1 Ethersworn Canonist
1 Burrenton Forge-Tender
1 Aven Mindcensor

 

We zijn met 39 spelers, wat me 9 PWP's oplevert.

(Nog 5 PWP's te gaan...)

R1: VS Infect: 2-0 (1-0)

Een T1 Inkmoth Nexus zonder 0-mana artifacts die erop volgen, doet me correct vermoeden dat ik tegen Infect mag spelen. Gezien ik maindeck Melira, Sylvok Outcast speel, dè anti-infect kaart bij uitstek, schat ik deze match-up zeer winbaar in. Voorzichtigheid is echter geboden, gezien Infect wel eens heel snel uit de hand kan lopen dankzij de vele pompspells.

Mijn T1 Birds of Paradise wordt gevolgd door een T2 Noble Hierarch en een Abrupt Decay op Ichorclaw Myr. Op T3 spring ik kwistig om met mijn leven om een Birthing Pod te spelen en te activeren, waardoor ik mijn getapte Noble Hierarch inruil voor een Melira.

Zijn beestjes doen plots maar de helft zoveel damage en ik heb tijd genoeg om een Ranger of Eos te veranderen in een Archangel of Thune en infinite te gaan met Spike Feeder. De Birds of Paradise die er nog steeds ligt, wordt plots ontzettend groot, en slaat mijn tegenstander dood.
1-0

Birds aggro for the win!

 

In G2 komt de poison kill akelig dichtbij. Ik heb dan wel een Spellskite die alle pompspells kan opeten, maar een Inkmoth Nexus met een activatie van Pendelhaven en de Exalted-trigger van Cathedral of War... Daar kan ik niet veel aan doen. Ik zit uiteindelijk met 8 poison counters opgezadeld wanneer ik Melira topdeck en vanaf dan het spel terug in handen neem. Ik krijg weer wat ademruimte en maak het spel uiteindelijk af met een Archangel of Thune die dankzij Gavony Township iedere beurt sterker wordt.

2-0

(Achievement Get! Ik heb m'n felbegeerde PWP's en dus de byes; vanaf nu is alles wat nog komt gewoon mooi meegenomen)

 

 

R2: VS Jund: 0-2 (1-1)

Voor R2 mag ik aan tafel 1 gaan zitten om tegen de beste Belg van het moment te spelen: Marijn Lybaert. Een T1 Inquisition of Kozilek pakt mijn Noble Hierarch en dus mijn snelle mana weg, maar ik slaag erin een vrij respectabele positie op te bouwen en stand te houden. Met een Viscera Seer en een Archangel of Thune in het spel heb ik ook de combo klaar, maar ik laat me verleiden de Kitchen Finks op te offeren, om dan mijn Archangel te zien sterven aan een Slaughter Pact. Balls.

 

Huh. Didn't see that one coming...

 

Wanneer Marijn uitgetapped is, probeer ik het nog eens met Melira en een verse Kitchen Finks, maar ook nu strooit Slaughter Pact roet in het eten. Een Anger of the Gods veegt mijn veld schoon en vanaf dan is het huilen met de pet op.

0-1

G2 Verloopt gelijkaardig. Wanneer mijn tegenstander met een T1 Thoughtseize een Archangel of Thune, een Murderous Redcap en een Spike Feeder ziet, vrees ik dat hij de engel zal nemen en zo alweer mijn combo kan disrupten. Tot mijn grote verbazing en nog grotere achterdocht neemt hij echter de Redcap. Enkele beurten later snap ik waarom wanneer er een zoveelste Slaughter Pact naar mijn engel vliegt. Ik krijg Marijn uiteindelijk op 4 leven, maar hij heeft meer removal dan ik beestjes heb, en uiteindelijk kan ik niets anders doen dan met lede ogen toekijken hoe een vette Tarmogoyf mij doodmept.

0-2

Als er iets is dat ik echter van deze match onthoud, is het dat ik mijn rol beter moet kunnen inschatten. Ik denk vaak nog te veel in termen van de combo, terwijl ik eigenlijk vaak gewoon goede beestjes moet leggen en daarmee moet proberen te winnen op de eerlijke manier. The more you know...

R3: VS Pyromancer Storm: 2-0 (2-1)

Ah, altijd jammer tegen een vriend uit te komen. Bart speelt Pyromancer Storm, een deck waar ik met Pod nog nooit tegen heb moeten spelen. Ik schat de kans klein in dat ik sneller combo dan hij dat doet en ook op een eerlijke manier winnen voor ik een fatale Grapeshot moet slikken, lijkt onbegonnen werk. Na sideboarden heb ik m'n Thoughtseizes en schat ik m'n kansen hoger in, maar voorlopig lijk ik op de maindeck Canonist aangewezen.

 

In G1 slaag ik erin in mijn tweede beurt Bart z'n Pyromancer's Ascension te Abrupt Decay'en, een zet die me blijkbaar redt van een T3 combo-kill. Bart moddert eventjes wat aan, en ziet zich genoodzaakt mijn Kitchen Finks en Ranger of Eos te mollen met Grapeshot, gezien hij weet dat ik de rest van de combo in m'n hand heb. Het mag niet baten, want in mijn volgende beurt speel ik Melira en Viscera Seer en zoek ik met Chord of Calling the Kitchen Finks die ik nodig heb.

1-0

 

Met een Thoughtseize, Canonist en Spellskite hou ik geen al te slechte openingshand in G2. De T1 Thoughtseize pakt een Lightning Bolt weg die mogelijk mijn Canonist kan slopen. Hierdoor voel ik me al wat zekerder en besluit ik de Canonist te spelen op T2. Riskant, in die zin dat hij onbeschermd is, maar nodig, omdat ik misschien al dood ben als ik eerst de Spellskite speel en de Canonist pas op T3 in het spel breng. De Canonist overleeft tot de Spellskite landt en vanaf dat moment zit ik vrij safe. Met een Thoughtseize pak ik nog een Echoing Truth weg, vooraleer ik Bart met een Canonist en wat Exalted-triggers doodschop.

2-0

R4: VS Scapeshift: 2-0 (3-1)

Een T1 suspended Search for Tomorrow vertelt me dat ik het in deze ronde mag opnemen tegen Scapeshift, een van de slechtere match-ups voor Pod. Zelf nog maar een keer of twee tegen gespeeld (en tijdens een van die spelletjes mijn beruchte Aven Mindcensor misplay gemaakt), en ik heb er geen al te beste herinneringen aan. De combo van Scapeshift is doorgaans sneller dan de mijne en laat veel minder interactie toe.

In G1 valt dat eigenlijk best nog mee. Ik besluit dat aggro het beste plan is, en schop mijn tegenstander naar 9. Wanneer ik nog eens met een Kitchen Finks en een ander redelijk beest wil aanvallen, tapt mijn tegenstander uit om Cryptic Command te spelen, waarmee hij mijn beestjes tapt voor ze kunnen aanvallen en een extra kaart raapt. Jammer voor hem speel ik in mijn tweede Main Phase de Archangel of Thune en ga voor de infinite life combo.

1-0

 

In G2 doet mijn tegenstander hoegenaamd niets interessants. Hij speelt wat spells, maar lijkt wat te fumble'n op gekleurde mana. Ikzelf doe ook weinig spannends tot T5, wanneer ik mijn Archangel of Thune kan spelen. Een beurt later speel ik de Spike Feeder en win ik on the spot.

2-0

 

Met stip mijn MVP van het toernooi. Dat ik hier ooit over getwijfeld heb...

 

R5: VS Tarmo-Twin: 0-2 (3-2)

G1 verloopt zonder bijzondere noemenswaardigheden, tot ik met een Viscera Seer, Birds of Paradise en Birthing Pod in het spel een Kitchen Finks wil spelen. Een Pestermite tapt in response mijn Birthing Pod, zodat ik de Birds niet kan wegPod'den naar een Melira om de combo uit te voeren. Wanneer het dan mijn tegenstander z'n beurt is, krijgt de Pestermite een Splinter Twin en word ik voor de verandering eens zelf het slachtoffer van een infinite combo.

0-1

In G2 merk ik dat ik al eventjes geen Modern meer gespeeld heb. Ik verwacht nog steeds tegen een volbloed combodeck te spelen en sta dus ook met m'n mond vol tanden wanneer een Tarmogoyf met een Sword of Feast and Famine mij plotsklaps van 9 naar 3 brengt, waarna ik een Lightning Bolt hap.

0-2

R6: VS WBR Tokens homebrew: 2-0 (4-2)

Nog 1 ronde te gaan, maar met 2 losses lijkt het onwaarschijnlijk dat ik nog voor de knikkers speel. Gezien ik toch al heb waar ik voor gekomen ben en dankzij m'n drie wins waarschijnlijk nog wel een boostertje of twee uit de brand kan slepen, hangt er niet veel meer van deze match af en speel ik meer ontspannen.

Mijn tegenstander is Tom, die met een WBR Token homebrew een meer dan behoorlijk resultaat aan het neerzetten is.
In G1 kom ik nooit echt in gevaar. Ik herinner me niet al te veel van deze game, omdat ik steeds een vrij comfortabele boardpositie heb. Ik verlies mijn Archangel of Thune, maar het feit dat hem dat 2 Ajani Vengeant's (de eerste wordt het slachtoffer van zijn eigen populariteit, de tweede sterft in mijn volgende aanval) en een Lightning Bolt kost, maakt veel goed. 3-for-1's zijn best aanvaardbaar, wat mij betreft.
1-0

In G2 heb ik het wat moeilijker. Een vroege Bitterblossom gekoppeld met wat Lingering Souls lijkt me snel te zullen overweldigen, maar ik slaag erin het hoofd enigszins boven water te houden dankzij de lifegain van Kitchen Finks.
Voor ik onder de 10 leven zak en gevaarlijk dicht bij het punt kom dat zijn legertje vliegende tokens me doodschopt, topdeck ik een Orzhov Pontiff. Hierna blijft mijn board echter vrij leeg, terwijl Tom weer vliegertjes zit te maken. Na een Bolt op Pontiff heb ik zelf geen beestjes om te Haunt'en, dus komt de Pontiff bij een Fairy token spoken.

Dat blijkt netjes uit te komen, wanneer ik een beurt nadien Murderous Redcap trek en kan spelen: ik knal met de ETB-trigger het token af en wipe zo zijn board voor de tweede keer. De Redcap krijgt nadien gezelschap van een Kitchen Finks en beginnen, iedere beurt gesterkt door een activatie van Gavony Township, mijn tegenstander stilaan dood te meppen.
2-0

 

Zo, dat was dat weer. Tegen alle verwachtingen in, heb ik Pod blijkbaar nog behoorlijk goed in de vingers en speel ik met een 4-2 uitslag een vrij behoorlijk toernooi. Eventjes volgt er een zure appel om door te bijten wanneer de final standings gepost worden en ik, met een minimaal verschil, op tiebreakers 9e word i.p.v. 8e. Ik hou er weliswaar nog 3 boosters aan over en had in de eerste plaats niet verwacht echt potten te breken, maar het verschil tussen 3 boosters en 80 euro store credit is alvast voldoende om eens stilletjes in mezelf te vloeken.

Maar ach wat, ik heb waar ik voor gekomen ben: de laatste Planeswalker Points die ik nog nodig had voor de GP bye. Daarenboven is het relevante testing gebleken en kijk ik al met iets meer vertrouwen uit naar de PTQ van volgende week. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

 

Plusjes

+ Het deck en mijn chains nog beter kennen dan ik verwacht had.

+ Archangel of Thune, de MVP van de dag.

+ Het scoren van een bye op iedere GP die ik het komende jaar speel. I love it when a plan comes together.
+ Een dagje relevant testen met de PTQ's in het vooruitzicht.

 

Minnetjes

- Slaughter Pact. Iedere. Keer.

- Nogal onvoorbereid aan een toernooi beginnen, en dus niet doorhebben dat Splinter Twin ondertussen Tarmo-Twin is geworden.

- Tiebreakers. Mijn eeuwige nemesis.

 

Thoughts? Discuss!

30/05/2014: The race is on!

Neen maar. Nog eens een update. Het is afgelopen maand oorverdovend stil gebleven op deze blog. Een toernooiverslag van het grootste Europese Legacy-evenement van het jaar, de Bazaar of Moxen waar ik zo naar uitkeek, moet ik mijn lezers helaas verschuldigd blijven. Door onverwachte en uitermate betreurenswaardige familiale omstandigheden ben ik immers genoodzaakt geweest mijn plezierreisje naar Annecy af te zeggen. Alleszins nog proficiat voor de Belgen, die er mooie resultaten neer hebben gezet.

Het is geen al te leuke maand geweest, met weinig tijd (of goesting) voor Magic.

Een onverwachte aankondiging op de site van Wizards vorige week, schudt me plots wakker. Linkje geopend, berichtje gelezen?

TL;DR: het bye-systeem voor GP's op basis van Planeswalker Points, verandert. Er zal vanaf 30 augustus niet meer naar de punten van het voorgaande seizoen, maar van het voorgaande jaar gekeken worden om byes toe te wijzen.

De thresholds zijn als volgt:

 

1300 PWP's: 1 bye

2250 PWP's: 2 byes

 

3 Byes zijn vooralsnog enkel toegankelijk voor Hall of Famers en Gold/Platinum Pro's.

 

The catch? Het "jaar" waar naar gekeken wordt om de byes van het komende jaar te bepalen, eindigt op 02/06/2014. Maandag, dus. Laat ik zelf toevallig nèt op 1276 punten staan. Oh boy. The race is on.

 

24 Planeswalker Points verdienen op een weekend, 't is geen simpele opgave, als er toevallig geen GP in de buurt is. Gelukkig zijn er nog altijd de Legacy-avonden in Oberonn op vrijdag. Laten we daar al maar eens mee beginnen.

We lokken weer 14 man, wat ons 4 rondes Legacy oplevert. En 1 Planeswalker Point.
(En nog 23 PWP te gaan)

R1: VS Death & Taxes: 2-0 (1-0)

Ah, onze Waalse vrienden zijn nog eens van de partij. Mijn tegenstander speelt, zoals we ondertussen van hem gewoon zijn, Death & Taxes. Hij mag beginnen. Zijn T1 Aether Vial hapt een Force of Will, omdat ik eerlijk gezegd genoeg heb gehad van domme Flickerwisp-truukjes. Die beslissing loont, want op beurt 3 moet hij zijn Stoneforge Mystic hardcasten.

Ik Daze, hoewel hij de extra mana gerust kan betalen. Het was dan ook niet mijn bedoeling de Stoneforge te counteren, maar zijn Wasteland te laten tappen, zodat hij mij niet van m'n T3 Liliana kan afhouden, die dan wel met Stoneforge afrekent. En precies dat gebeurt.

De Mystic heeft een Batterskull gehaald, dus Thoughtseize ik eens om er vanaf te geraken. Ik zie naast de Batterskull een Jitte, een Thalia, een Canonist, een Aven Mindcensor en een Mother of Runes. Mijn tegenstander zit wat krap qua mana, dus lijkt de Jitte een groter probleem dan de Batterskull. Ondertussen krijg ik ook de kans een True-Name Nemesis te spelen, en die is eigenlijk gewoon game.

1-0

 

G2 gaat wat moeizamer. Na een ongelukkige Runed Halo van mijn tegenstander op Deathrite Shaman (spoiler: dat doet geen fluit) bouwen we allebei een respectabele boardpositie uit, en mijn True-Name Nemesis moet thuis blijven om te dienen als blocker voor een verdomd enge Mirran Crusader.

 

Pop Quiz!  Waarom werkt dit niet tegen Deathrite Shaman?

 

Ik heb een geflipte Delver, maar een Serra Avenger met Mother of Runes-backup blokkeert het luchtverkeer. Ik ram mijn Delver naar de Avenger, die blockt en vervolgens protection krijgt van de Mother. Die Mother is nu wel getapt, en dus een sitting duck voor een van de twee Abrupt Decays in m'n hand. De volgende Decay eet de Avenger op. Mijn tweede Delver flipt en geeft me een klok, die volstaat om het spel te winnen.

2-0

(En nog 20 PWP te gaan)

 

 

R2: VS UR Delver-burn: 2-0 (2-0)

Geen makkelijke tegenstander, deze ronde. Vorige keer heb ik hier ook al van verloren, en zelfs denken aan een Price of Progress doet al pijn.

 

De eerste game is vrij uneventful. Ik krijg in de early game twee beurten meppen van een Goblin Guide. De derde keer laat ik hem nog aanvallen, wat mij een landje oplevert, waarna de Goblin Guide als beloning voor zijn harde werk een Abrupt Decay krijgt voor hij zijn schade kan doen. De Tarmogoyf die ik vervolgens kan spelen is 5/6, ruim buiten het bereik van een Lightning Bolt. Het is dan ook op de rug van deze Goyf dat ik naar de overwinning rijd.

1-0

 

Met een mulligan naar 5 on the play heeft m'n tegenstander nog voor het spel goed en wel begonnen is al een behoorlijke achterstand. Ik speel niet m'n beste Magic in G2 en vergeet blijkbaar al wel eens een aanval voor een substantieel getal aan damage. Gelukkig heb ik wel genoeg common sense om een Price of Progress in mijn beurt te Daze'n, zodat ik alleszins 2 damage minder krijg omdat ik een Underground Sea terug naar m'n hand haal, die ik vervolgens opnieuw kan spelen, zodat ik ook nog een Surgical Extraction op de Price of Progress kan spelen. Om onverwachte blow-outs moet ik me dus alvast geen zorgen maken. De positie van mijn tegenstander verbetert niet, terwijl ikzelf met twee Tarmogoyfs kan schoppen. De Delver of Secrets en de Sylvan Library die nog volgen, zijn eigenlijk alleen maar icing on the cake.

2-0

(En nog 17 PWP's te gaan...)

 

R3: VS Jund: 1-2 (2-1)

Yay. Tegen Arno, met Jund. Niet onwinbaar, maar zeker geen fijne match-up, omdat Jund niet alleen Wastelands heeft, maar zelf ook Deathrite Shaman speelt, wat het mij nog wat moeilijker maakt om mana te hebben.

In G1 ontsnap ik gelukkig aan dat lot. We bouwen allebei een stevige positie uit en al snel wordt het een race die ik win op de rug van mijn True-Name Nemesis. Deathrite Shaman draagt zijn steentje bij, en verhindert een Waste-lock door een Wasteland en een Life From the Loam te verwijderen uit de graveyard.

1-0

 

No such luck in G2. Een Wasteland op Underground Sea, gevolgd door een Surgical Extraction op diezelfde Underground Sea, houdt me van mijn mana af, en hoewel ik me nog kranig weer en Arno naar 5 weet te brengen, verlies ik.

1-1

 

G3 is zo mogelijk nog gortiger. Waste Sea, Extract Sea en dan nog een lock met Wasteland en Life From the Loam voor de andere landjes en removal voor de beestjes. Ik twijfel er nog even aan m'n eigen Deathrite Shaman te Submergen wanneer die voor deze hele rotzooi op beurt 2 een Abrupt Decay vangt, maar doe dat niet. Een beslissing die me zuur opbreekt, omdat die Deathrite me tenminste nog een beetje mana had kunnen opleveren. Them beats.

1-2

(En nog steeds 17 PWP's te gaan...)

 

 

R4: VS Elfball: 1-0 (3-1)

Elfball is ook geen match-up waar ik veel vertrouwen in heb. 2-Mana Decays spelen op 1-mana elfjes is nu niet meteen spannend. Bovendien kan ik, zelfs als ik een counter heb voor de Natural Order, nog steeds gewoon doodgaan aan een overweldigend aantal elfjes.

 

In G1 probeer ik het aantal elfjes wat binnen te perken te houden terwijl ik zelf een middelmatige beater of twee heb. Helaas heb ik geen counter voor de Natural Order wanneer ik op 11 sta. Mijn tegenstander zoekt een Craterhoof Behemoth en valt aan... voor 8. Kleine misplay daar. Om de Natural Order te kunnen casten moest mijn tegenstander immers al zijn elfjes tappen. Ik neem de damage en ga naar 3, en mep mijn tegenstander, die door de aanval met Behemoth geen blockers meer over heeft, dood op de backlash.

1-0

 

G2 loopt lang en gaat in essentie nergens naar. Ik heb de Force of Will met blauwe kaart klaar voor de Natural Order, maar kan ondertussen weinig doen aan twee aanvallende Nettle Sentinels. Ik kan er weliswaar steeds eentje blocken met mijn True-Name Nemesis, maar die wordt dan weer teruggehaald door Wirewood Symbiote en opnieuw gespeeld om de andere Sentinel te untappen. Die nonsens kan ik gelukkig een halt toeroepen met een Abrupt Decay op de Symbiote, maar de schade is al lang gedaan.

Ik stabiliseer uiteindelijk op 2, en kan mijn Deathrite Shaman niet gebruiken omdat er aan de overkant van het veld er ook eentje ligt die maar al te graag een instant of sorcery zou opeten. Na een Wasteland op zijn Bayou moet ik me daar alvast geen zorgen om maken, maar een beestje opeten om een beetje leven te winnen zit er nog steeds niet in. Omdat mijn tegenstander soms niet voldoende druk zet, slaag ik erin de dans te onspringen, en we komen in een stalemate.

Het wordt eng als er ook nog eens een Scavenging Ooze komt, die ik gelukkig kan pareren met mijn Nemesis. De tijd verstrijkt, en we gaan naar de extra rondes. In zijn voorlaatste beurt cast mijn tegenstander een reusachtige Green Sun's Zenith en haalt... Worldspine Wurm.

 

 

Met een gigantische Ooze, een 15/15 trampler en wat kleine elfjes ziet het er niet goed uit voor die laatste beurt. Gelukkig heb ik twee Submerges op rij kunnen trekken, waarmee ik het probleem van de Wurm en de Ooze oplos. Blij dat dat geen Progenitus was. De elfjes block ik en wanneer het stof is opgetrokken, leef ik nog steeds en wordt deze game een draw.

1-0

(En nog 14 PWP's te gaan)

 

Goed. Het zit er weer op, en met een tweede plaats en een kadobon van 20 euro kan ik niet ontevreden zijn. Ik sta bovendien 10 punten dichter bij mijn doel: een jaar lang een felbegeerde bye hebben op iedere GP die ik speel. Maar ik moet er nog 14 bijeen zien te sprokkelen, en de tijd dringt...