woensdag 30 oktober 2013

26/10/2013: GP Antwerpen (Deel 2)

 
Een late vrijdag, een korte nachtrust die verstoord werd door muggengezoem... Neen, ik verschijn niet bepaald uitgerust aan de Waagnatie om deel te nemen aan GP Antwerpen. Hoewel ik twijfels heb over de positie van Melira Pod in de metagame en ik Merfolk ook best aardig kan spelen, kies ik ervoor het deck te spelen waar ik meer ervaring mee heb en waarvan de lijst meer op punt staat.
 
Dat ziet er zo uit:
 
Maindeck
4 Birds of Paradise
3 Deathrite Shaman
2 Viscera Seer
2 Voice of Resurgence
2 Melira, Sylvok Outcast
1 Spellskite
1 Wall of Roots
1 Cartel Aristocrat
1 Scavenging Ooze
4 Kitchen Finks
1 Spike Feeder
1 Eternal Witness
2 Murderous Redcap
1 Linvala, Keeper of Silence
1 Reveillark
1 Archangel of Thune
 
3 Chord of Calling
1 Abrupt Decay
4 Birthing Pod
 
4 Verdant Catacombs
3 Marsh Flats
1 Misty Rainforest
2 Gavony Township
1 Dryad Arbor
2 Razorverge Thicket
1 Twilight Mire
1 Woodland Cemetery
1 Swamp
1 Plains
2 Forest
1 Godless Shrine
2 Temple Garden
2 Overgrown Tomb
 
Sideboard
1 Orzhov Pontiff
1 Kataki, War's Wage
1 Obstinate Baloth
1 Thrun, the Last Troll
1 Sigarda, Host of Herons
1 Fulminator Mage
1 Qasali Pridemage
1 Harmonic Sliver
2 Aven Mindcensor
1 Abrupt Decay
2 Path to Exile
2 Thoughtseize
 
Ronde 1: VS RG Tron: 0-2 (0-1)
De dag begint uitstekend wanneer ik het al meteen mag opnemen tegen mijn slechtste match-up: rood-groene Tron. Bovendien blijkt mijn deck drie kaarten te missen. Gelukkig slaag ik erin de drie Deathrite Shamans snel uit mijn Legacydeck te vissen en te sleeven, maar de spanning zit er alvast goed in voor ik goed en wel begonnen ben.
 
In Game 1 bouw ik gestaag een goede positie op om de combostukken te gaan zoeken. Helaas speelt mijn tegenstander een Oblivion Stone, waardoor ik mijn engine (Birthing Pod), mijn mana (Birds of Paradise) en een deel van de combo (Melira) kwijtraak. Ik worstel nog om daarvan te herstellen wanneer hij met een Karn Liberated ook mijn Deathrite Shaman verwijdert, me de beurt daarop een kaart laat exilen en dan een nieuwe Karn speelt om nog een permanent te exilen. Ik ben alles kwijt en niet snel daarna landt Emrakul.
0-1
 
Game 2 start beter. Ik vind al snel de stukken om infinite te gaan met Kitchen Finks en ga zo naar 800.000 leven. De kill heb ik echter nog niet, en mijn opponent blaast mijn combostukken op met Oblivion Stone. Wanneer ik enkele beurten later een swamp drop en dus de Marsh Flats en Murderous Redcap in m'n hand nog niet kan afleggen, word ik in zijn beurt het slachtoffer van Mindslaver. Mijn tegenstander neemt mijn volgende beurt over, is zo aardig met de Marsh Flats effectief een landje te vinden en de Redcap te spelen, maar schiet er wel mijn Dryad Arbor mee af. Waarom hij niet mijn Melira opblaast is me een raadsel, tot ik zijn volgende play zie: een Oblivion Stone (die raakt immers geen non-land permanents). Ik zit met een leeg bord en 800.000 leven en moet vervolgens lijdzaam toekijken hoe een Karn zich naar zijn ultimate werkt.
 
 
Het spel start opnieuw met een Emrakul bij mijn opponent en ik weer op 20 leven. De gevolgen laten zich raden.
0-2
 
Ronde 2: VS BWR: 1-2 (0-2)
Ook in de tweede ronde krijg ik geen goede match-up. Wat mijn opponent precies speelt is me niet geheel duidelijk, maar de hoeveelheid removal spreekt boekdelen.
 
In Game 1 moet ik zakken tot op 4 leven, maar ik slaag er wel in de combo te assemblen. Driewerf helaas heeft hij de Lightning Bolt om mijn Melira in response op de persist-trigger van Murderous Redcap te slopen. Fail.
0-1
 
Tijdens het tweede spel heb ik de touwtjes eens zelf in handen. Hij gebruikt zijn Pillar of Flame op een vroege Voice of Resurgence, waardoor ik later vrij spel heb om de combo met Kitchen Finks en Redcap uit te spelen.
1-1
 
In het derde spel loopt het al van het begin mis. Na een mulligan naar 5 hapt mijn Birds of Paradise een Lightning Bolt. Ik loop het hele spel lang achter op de feiten.
1-2
 
Ronde 3: VS Groen-witte Hatebears...-ish.: 2-1 (1-2)
Na slechts twee rondes zit ik al op the bubble, en de goesting is eerlijk gezegd ver te zoeken. Ik overweeg sterk te kappen met de Grand Prix als ik deze ronde verlies om wat side-events te gaan spelen.
Ik kom uit tegen een Belg die het momenteel even slecht als ikzelf doet. Hij speelt een eigen variant van het groen-witte haatberendeck, zo vermoed ik althans. Ik slik even wanneer zijn t2 Time of Need een Linvala, Keeper of Silence zoekt, waardoor de kans om te winnen op combo tot nul herleid wordt. Zo gezegd, zo gedaan. Ik krijg een Archangel of Thune in het spel en val aan. Ik vergeet echter dat mijn tegenstander ook een Stirring Wildwood heeft, waardoor mijn Archangel door zowel het levende bosje als de Linvala geblockt wordt. Beide engelen sterven, waardoor mijn beestjes terug truukjes kunnen uithalen. Dankzij de korte aanwezigheid van Archangel en de Gavony Township in het spel, zijn al mijn beestjes ondertussen echter vrij stevige beaters geworden en win ik op Township aggro.
1-0
 
In het tweede spel doet het haatdeck precies wat het moet doen. Een combinatie van Leonin Arbiter en Aven Mindcensor maken mij het leven onmogelijk en houden mij zowel van beestjes als landjes af.
1-1
 
De Damping Matrix die ik in Game 3 met lede ogen zie landen, slaat in als een donderslag bij heldere hemel. Op de twee Abrupt Decays die momenteel in m'n deck zitten na, heb ik daar immers geen antwoord op. Ook hier ben ik dus gedwongen over te schakelen op het aggro-plan. Dat lukt wonderwel, zeker omdat mijn tegenstander niet al te sterk lijkt in combat math. Ik val aan met mijn beestjes,hij blockt niet en komt dan tot de pijnlijke vaststelling dat mijn aanval na de activatie van Gavony Township ineens wèl lethal is.
2-1
 
Stiekem de èchte winconditie van het deck...
 
 
Ronde 4: VS Burn: 2-1 (2-2)
Goed, ik win eindelijk eens wat. Dan toch maar niet droppen en doorgaan zolang we nog in de running voor dag 2 zijn. In ronde 4 kom ik een Fransoos met Burn tegen, die geen woord Engels spreekt, wat me mateloos ergert. Ik beweer niet dat iedereen perfect polyglot moet zijn, maar naar een buitenlands toernooi gaan en er zomaar van uitgaan dat iedereen wel Frans spreekt, vind ik ronduit arrogant.
 
Dat gezegd zijnde doet mijn tegenstander in Game 1 precies wat hij moet doen: directe schade. Wanneer ik op 5 leven sta, probeer ik een Kitchen Finks te spelen om te stabiliseren en wat verder uit bolt-range te geraken. De Skullcrack die hij dan speelt, doet dubbel pijn en daarna is het slechts een kwestie van (zeer weinig) tijd vooraleer hij een laatste burnspell vindt om het af te maken.
0-1
 
Gelukkig heb ik postboard ook toegang tot een Obstinate Baloth. Omdat Fetches, Shockduals en snelle Pod-activaties allemaal vrij veel leven kosten, speel ik in dit spel aggro. Door mijn Pod iets voorzichtiger te gebruiken, kan ik op zoek naar meerdere Kitchen Finks en met een van die Finks zoek ik een Baloth. Wanneer hij uitgetapt is, slaag ik er daarenboven in de combo met Kitchen Finks op tafel te leggen en gain ik een arbitrair hoog aantal leven. Mijn tegenstander beseft dat hij dit niet kan wegburnen en scoopt.
1-1
 
Ook in Game 3 bewijzen mijn Kitchen Finks me goede diensten. We verliezen wat tijd met een Judge call wanneer mijn opponent, die mijn Birthing Pod-activatie laat resolven, wil reageren op "het in het spel komen van Spellskite". Kan natuurlijk niet, maar door de Judge call, en het feit dat de Judge daarna op zoek moet naar een andere Judge die Frans spreekt omdat mijn tegenstander het Engels niet machtig is, verliezen we behoorlijk wat tijd. We hebben de extra tijd gelukkig niet nodig, ook nu kan ik infinite life gainen, deze keer dankzij de Archangel of Thune + Spike Feeder combo.
2-1
 
Ronde 5: VS Jund/Infect-hybrid: 2-1 (3-2)
Ik krijg er kop noch staart aan wanneer mijn tegenstander met zijn Cavern of Souls het creature type "Horror" noemt. Hierna kan zelfs de maindeck Relic of Progenitus me niet echt meer verbazen. Mijn tegenstander blijkt een rood-zwart deck te spelen dat elementen van Jund (Olivia Voldaren) en Infect (Phyrexian Crusader) combineert. Hij is echter iets te trigger-happy met zijn Relic, waardoor ik in het eerste spel uiteindelijk toch met de combokill kan winnen.
1-0
 
Over Game 2 valt er weinig te zeggen. Ik vind niet wat ik moet vinden, terwijl mijn tegenstander een vrij consistente klok heeft, die later nog sneller wordt door een Olivia Voldaren, die het mij bovendien vrij lastig maakt om de combo bij elkaar te krijgen.
1-1
 
In Game 3 lokt een vroege Gavony Township een Pithing Needle van m'n tegenstander uit. Dat vind ik allemaal best, gezien ik op beurt 4 of 5 de combo met Kitchen Finks heb liggen. Ik gain weer 800.000 life en ga vervolgens met Viscera Seer op zoek naar de Redcap.
2-1
 
Na het spel vraag ik mijn tegenstander waarom hij nu precies "Horror" noemde met z'n Cavern. Blijkt dat 'ie Phyrexian Vatmother speelde.
 
 
 
Ronde 6: VS Scapeshift: 0-2 (3-3)
Nou nou. Van 0-2 terug naar 3-2 klauwen... Ik sta van mezelf te kijken. Eventjes koester ik nog de hoop dat dit toernooi toch nog goed kan eindigen, tot ik in ronde 6 mijn tweede onwinbare match-up tegenkom: Scapeshift.
Op dit punt laten de notities me in de steek. Ikzelf heb er ook niet al te veel herinneringen aan, wat doet vermoeden dat de matches precies zo verliepen als te verwachten viel. In het eerste spel stelt hij zijn combo alleszins sneller samen dan ik dat kan.
0-1
 
In Game 2 hoop ik iets te bereiken met de Aven Mindcensor in mijn openingshand. Hij heeft er echter removal voor en ondervindt slechts een klein oponthoud voor hij afgaat.
0-2
 
== Intermezzo ==
 
Ronde 6 eindigt bijzonder snel voor mij, waardoor ik eindelijk de tijd vind om in de rij te gaan staan bij de andere signerende artist: Svetlin Velinov. Ik ben niet zo'n grote fan van meneer Velinov als van RK Post, maar blijkbaar heeft hij wel de art gedaan van enkele kaarten die als foil in mijn EDH deck zitten. Met wat hulp van Timmy van de Hasselt crew slaag ik erin mijn EDH als volgt te pimpen:
 
 
Daarnaast kan ik ook een Soldier Token, een playset Goblin Electromancer, een Preordain, een Swiftfoot Boots, een Jarad's Orders, een True Conviction en een Obzedat, Ghost Council laten signeren voor ik aan de volgende ronde moet beginnen.
 
== Einde intermezzo ==
 
Ronde 7: VS Naya met Domri Rade: 0-2 (3-4)
Sic transit spes gloriae. Dag twee halen lukt ondertussen niet meer, maar ik besluit toch nog maar wat door te spelen. Immers, GP's leveren vet veel Planeswalker points op, en die gaan me goed van pas komen als ik byes wil scoren voor de GP's in Praag en Parijs volgend jaar.
Helaas zal ik ook deze ronde weinig punten scoren. In beide spelletjes komt er van combo weinig in huis: rood en wit zijn nu eenmaal kleuren met veel removal en ook Domri Rade verwijdert zeer verdienstelijk beestjes van me.
0-1
 
Ook de Thrun, the Last Troll die ik in het tweede spel kan afleggen, doet uiteindelijk niet meer dan het onafwendbare uitstellen. Ik stabiliseer weliswaar tegen zijn beestjes, maar aan zijn burnspells heeft hij voldoende om het spel na zijn snelle start af te maken.
0-2
 

Ronde 8: VS Living End: 0-2 (3-5)
De vermoeidheid begint ondertussen toe te slaan en ik heb hoe langer hoe meer zin in een lekker warm bed. Dat de resultaten bepaald niet meezitten, is ook niet bevorderlijk. Ook tegen Living End, een deck waar ik normaal een oerdegelijke match-up tegen heb, lukt het vandaag niet.
 
In Game 1 kan dat liggen aan het feit dat mijn tegenstander al mijn landjes sloopt. Een Fulminator Mage wordt opgevolgd door nog een Fulminator Mage en ten slotte een Avalanche Riders. Ik struggle om aan mana te komen om überhaupt ièts te doen, maar voor ik daar in slaag, cast hij Violent Outburst, waardoor hij in een Living End kan cascaden die al zijn gecyclede en geofferde beestjes kan terughalen om mijn kop in te slaan.
0-1
 
In Game 2 geraak ik net iets verder. Ik heb een Cartel Aristocrat, een Murderous Redcap en 2 Birds liggen wanneer mijn tegenstander in een Living End cascadet. Ik weet wat ik nu moet doen en begin systematisch m'n eigen bord al leeg te maken, zodat al mijn beestjes terugkomen na de Living End. Op twee dingen had ik echter niet gerekend: de twee Faerie Macabres in z'n hand, die mijn beestjes uit de graveyard exilen en het feit dat Cartel Aristocrat zichzelf niet kan sacrificen. Ondanks de poging komt er dus niets terug bij mij. Ook bij mijn tegenstander is de oogst niet vet, maar de twee Faeries en de Shriekmaw zijn als klok snel genoeg om het spel af te maken.
0-2
 
Ronde 9: VS Raffinity: 2-1 (4-5)
De laatste ronde, en ik ben vastbesloten nièt mijn slechtste GP resultaat tot nog toe neer te zetten. Om dat doel te bereiken, moet ik deze rond wel nog zien te winnen.
 
Het eerste spel verloopt typisch voor deze match-up. Ik probeer zijn snelle opening en aanval te overleven tot ik de combo bijeen kan puzzelen en hij probeert mij dat net te verhinderen. Met een Abrupt Decay verwijder ik zijn Signal Pest, wat de druk behoorlijk verlicht. Wanneer ik op 9 leven en 3 poison counters sta, ga ik af met Archangel of Thune en Spike Feeder, waardoor mijn Birds of Paradise plots wel erg groot worden.
1-0
 
 
 
In Game 2 lukt het me niet zijn aanval af te weren. Hij slaat hard en snel, en ik trek geen antwoord op de Cranial Plating die onder zijn Ornithopter hangt.
1-1
 
De start van mijn tegenstander was in het derde spel al heel wat minder explosief als blijkt dat hij misschien een vrij matige tot zelfs slechte hand gehouden heeft. In zijn eerste beurt speelt hij Mox Opal en Glimmervoid en geeft dan de beurt door. Dat is dus mijn tweede beurt, waarin ik voldoende mana heb om de Opal te Decayen, zodat ook zijn Glimmervoid er aan het einde van de beurt moet aan geloven. Het verlies van deze twee manasources komt hij niet snel genoeg te boven. Ik ben nu het aggrodeck, en al snel slaan mijn engelen zijn levenstotaal aan gort.
2-1
 
Zo, dat is alweer een GP in the books. Ik moet toegeven dat ik vrij teleurgesteld ben door mijn resultaat. Zoals ik verwacht had, is Melira Pod net iets te mainstream geworden en is de hate overal aanwezig, zelfs in de maindecks. Een korte pauze, weg van Pod, zou me alleszins geen kwaad doen.
 
Ondertussen hoor ik wel dat 4 vrienden wèl dag 2 halen. Zij mogen dan ook meteen het eerste plusje zijn van de plusjes-en-minnetjes-sectie.
 
Plusjes en minnetjes
+ Bart, Erik, Tim en Jens die dag 2 halen! Proficiat heren! Nog een extra schouderklopje voor Bart, die eindelijk z'n begeerde dag 2 haalt en Tim, die met BR Goblins een nieuw archetype op de kaart lijkt te zetten.
+ Timmy, die me geholpen heeft mijn EDH te pimpen. Fel bedankt, kerel!
+ Nico, Andy en de rest van de Leuven Crew, voor het aangename gezelschap tussen de rondes door.
 
 
- Mijn deck dat het laat afweten, een combinatie van mijn eigen onvermogen te identificeren wanneer ik voor aggro moet gaan en wanneer voor combo, de huidige metagame en een gezonde portie pech.
- Voornamelijk slechte match-ups treffen. Dan steekt een mens de Linvala al maindeck tegen Splinter Twin en Birthing Pod, ziet 'ie er heel de dag lang geen.
- De ietwat trage rondes, wat deze Day 1 allicht langer heeft laten duren dan nodig was geweest.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten