dinsdag 15 april 2014

12/04/2014: I played it before it was cool!

Ik speel nu al een paar weken UWR Delver, in de volksmond beter bekend als "Patriot", en hoewel met wit spelen leuker is dan ik op het eerste gezicht gedacht zou hebben, is het toch nog altijd niet zeg maar echt mijn ding. Trouwens, deze blog re-branden naar Dr. Stoneforge or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Batterskull zou al helemaal idioot zijn.
Neen, neen. Er is nog eens een BoM-trial in Brussel, en gezien ik graag wat meer oefening wil met het deck dat ik sinds GP Parijs niet meer heb aangeraakt, maar wel op Bazaar wil spelen... Speel ik vandaag Team America. Sticking to my guns, zoals dat dan heet.

4 Deathrite Shaman
4 Delver of Secrets
3 Tarmogoyf
3 True-Name Nemesis
1 Dark Confidant

2 Liliana of the Veil

1 Sylvan Library

4 Brainstorm
3 Ponder
3 Daze
3 Force of Will
3 Hymn to Tourach
2 Thoughtseize
4 Abrupt Decay

4 Underground Sea
2 Tropical Island
2 Bayou
4 Polluted Delta
2 Misty Rainforest
2 Verdant Catacombs
4 Wasteland

//sideboard//
1 Vendilion Clique
2 Disfigure
1 Force of Will
1 Marsh Casualties
1 Mind Harness
1 Golgari Charm
2 Surgical Extraction
3 Spell Pierce
1 Life From the Loam
1 Krosan Grip
1 Umezawa's Jitte

Een beetje een andere lijst dan gewoonlijk. Na het debacle dat Parijs was, besluit ik toch maar terug te kiezen voor True-Name Nemesis als finisher i.p.v. Tombstalker, ook al omwille van de awkwardness van een Tombstalker samen me Goyf en Deathrite Shaman te spelen. In navolging van de courante Team America-builds, probeer ik ook eens een Dark Confidant, en steek ik een van m'n Forces op side, omdat ik deze counterspells toch meer wèl dan niet uitboard, en ze nogal vervelend zijn om met Confidant te revealen. Met zoveel 3-offs, ziet de lijst er alleszins afschuwelijk uit.
 
R1: VS Team America: 1-2 (0-1)
Hm, wow. Ik mag al meteen beginnen met de mirror. In Game 1 pakt mijn tegenstander met een vroege Hymn mijn Ponder en Force of Will, en kan ik mijn Deathrite Shaman en Wasteland houden, wat me dus 1 leven uitspaart. Zijn Delver flip maar niet, dus houd ik de Abrupt Decay die ik bijtrek nog wat bij: 1 leven per beurt verliezen lukt me wel, en wie weet kan ik nog relevante informatie krijgen door zijn Delver flips. Ondanks het feit dat ik mijn tegenstander twee keer kan Waste'n (de manabase is traditioneel een zwak punt van BUG), bouwt hij toch een stevige board presence uit, zodat het uiteindelijk zijn Goyf, Deathrite Shaman en Dark Confidant tegenover mijn.... niets... zijn.
Needless to say, I didn't win this one.
0-1
 
Game 2 verloopt beter. Ik pak met Thoughtseize een eerste Tarmogoyf, Surgical Extract zijn Underground Sea's en pik de tweede Goyf die hij speelt met Mind Harness. Weinig aan te doen.
1-1
 
Ik open Game 3 met een hand waarin 2 Wastelands en een Life From the Loam zitten, en krijg het gevoel dat dat wel goedkomt. Helaas, telkens wanneer ik mezelf op het Waste-lock plan zet, slagen mijn tegenstanders erin meer Wastes te trekken, zodat ik nooit aan de mana geraak om Life From the Loam ook effectief te casten. Zijn Goyf wordt ook een steeds groter probleem, en ik denk de oplossing gevonden te hebben wanneer ik het vooruitzicht heb een Liliana op mijn volgende beurt te spelen... Waarna hij nog een Delver speelt. Ik heb te weinig antwoorden en verlies.
1-2
 
R2: VS UR Delver: 2-1 (1-1)
Een oude bekende die ik nog geld moet. Joy. Gelukkig is Reinout in de grond een goede jongen (maar krijg hem daar maar eens) en spelen we een ontspannen pot. Voor de verandering speelt 'ie eens geen Storm, allicht omdat de meta blijkbaar een BUG-sausage fest is, en Storm zo ongeveer een bye op pootjes is voor BUG.
 
Ik mag G1 beginnen, en open met een Deathrite. Reinout opent iets sterker met een Goblin Guide, die me alleszins wel een extra landje oplevert. Ik denk een geniale verdediging op te bouwen en speel een Goyf, waarna ik tot de conclusie kom dat de Goyf in kwestie een 0/1 is. Whoops. Renout gaat volledig loos, en speelt in zijn tweede beurt nog 2 extra Goblin Guides. Gelukkig heb ik voor het tweede exemplaar een Daze, zodat mijn Goyf -nu er ook gefetcht is- een 3/4 is, ruimschoots groot genoeg om een Guide dood te blokken. Ik volg mijn T2 Goyf op met een T3 True-Name Nemesis en vanaf dan heeft Reinout niet veel meer in de pap te brokken.
1-0
 
Omdat ik Reinout een sympathieke jongen vind en ik hem graag de indruk wil geven dat hij nog kan winnen, besluit ik het wat spannend te maken en mezelf een Gameloss aan te smeren. Ugh. Reinout heeft een vroege Goblin Guide, en wanneer die aanvalt, reveal ik een Abrupt Decay. Ik neem dat ding blijkbaar in m'n hand en raap in de volgende beurt gewoon mijn kaart. Geen van ons beiden merkt de fout op. Gelukkig is er nog een attente toeschouwer die de Judge er eventjes bijhaalt, en me zo een Gameloss aannaait voor "Drawing Extra Cards". Ik ben blij dat de fout is gecorrigeerd, maar plezant is anders.
1-1
 
 
 
Geen zorgen, geen zorgen, er is nog steeds G3. Ik kan twee vroege Delvers spelen die vrijwel meteen flippen, maar ik vind geen derde land om een True-Name Nemesis of Liliana te spelen. Blijkbaar win ik dit spel door de manascrew, want voor mijn lethal attack speelt Reinout 2 Price of Progress, voor 8 damage. Gezien ik op dat moment nog maar op 11 stond, zou ik dood geweest zijn mocht ik een derde landje gezien hebben. Whew.
2-1
 
R3: VS Team America: 0-2 (1-2)
Ik overdrijf niet als ik spreek van een BUG-sausage fest. Ronde 3, en ik mag alweer de mirror spelen. Ik kijg alleszins genoeg oefening in een matchup die ik nog niet zo goed ken, dus ik klaag niet.

...Behalve over het feit dat ik verlies, obviously. In G1 speelt mijn tegenstander een vroege Delver die meteen flipt, en houdt me door zijn Wastelands en zijn eigen Deathrite Shaman om de mijne te counteren, van de groene mana die ik nodig heb voor een Abrupt Decay om van de Delver in kwestie af te geraken. En meer dan die ene Delver heeft hij niet nodig om te winnen.
0-1
 
Game 2 is verreweg het idiootste spel dat ik ooit gespeeld heb. Mijn tegenstander gebruikt z'n eerste beurt om mijn Deathrite Shaman te Dismember'en. Ik probeer hem te disrupten met Wasteland, maar een Ponder gespeeld door zijn Deathrite Shaman levert hem weer een landje op. Ik chain 2 Liliana's om hem 2 kaarten en een Dark Confidant afhandig te maken, en raap een Disfigure voor zijn tweede Confidant. Dan maak ik de play waarvan ik verwacht dat die mij het spel wint: Waste zijn laatste landje, steel zijn Deathrite Shaman met Mind Harness.
 
 
 
Mijn tegenstander z'n board is volledig leeg, en hoewel hij ook lelijk huis gehouden heeft bij mij, heb ik alleszins nog mana om dingen te spelen. Vier beurten lang kan ik zijn Deathrite houden (wat ook een indicatie is dat ik vier beurten lang zelf nièts relevant raap om te spelen. Na de vijfde beurt krijgt hij zijn Deathrite Shaman terug, en cast er een Delver of Secrets mee. Mijn tegenstander raapt nog steeds geen land, maar kan via zijn Deathrite 1 mana per beurt ophoesten, waarmee hij een Brainstorm cast in response op de trigger van Delver. De Delver flipt en gaat all the way, nadat ik ongeveer acht lange beurten nièts relevant trek. Tegen de tijd dat ik zelf een beestje zie dat ik kan neerleggen, is er van een race al eigenlijk geen sprake mee.
0-2
 
R4: VS Team America: 2-1 ( 2-2)
Wow. Team America. Voor de verandering. Maarten is ondertussen gedropt, en ik snap hem volledig: ik zou ook niet vrolijk worden als ik met Merfolk een toernooi ging spelen dat voor 80% uit Maverick-spelers bestond. Wat deze match interessant maakt, is dat mijn tegenstander niemand minder is dan de toeschouwer die me in R2 een Gameloss gekost heeft. Time to return the favour.
 
Mijn tegenstander begint G1 en opent met Deathrite Shaman. Ik probeer die te counteren met Force of Will, maar word op mijn beurt terug geForce'd. Beetje zonde, maar geen probleem, gezien ik hem op mijn tweede beurt Hymn en hem dus zo stevig achterop zet wat kaarten betreft. In beurt drie speel ik een getopdeckte Liliana om van zijn Deathrite af te geraken. Voor hij een Delver of Secrets speelt, tik ik Liliana eerst een beurt omhoog met een discard om vervolgens genoeg Loyalty te hebben om ook van de Delver af te geraken. Hij Disfigure't de Delver die ik vervolgens speel, maar dankzij Sylvan Library krijg ik meer opties dan hij. Ik vind een Liliana, die naast de actieve Sylvan Library zoveel card advantage oplevert dat mijn tegenstander scoopt.
1-0
 
G2 is minder spannend. Ik krijg 2 Hymns op rij te verduren, wat me een broodnodig fetchlandje kost. Mijn Deathrite Shaman vangt een Abrupt Decay en mijn landjes worden geWaste'd, zodat ik eigenlijk nooit de mana krijg om actief deel te nemen aan dit spel.
1-1
 
In G3 begin ik weer, wat wil zeggen dat mijn Daze's weer gespeeld kunnen worden. Daar maak ik dankbaar gebruik van wanneer ik zijn T1 Deathrite Shaman counter. De early game is een echte attritie-oorlog. De Abrupt Decays vliegen heen en weer, hij heeft twee Liliana's om van mijn beide Tarmogoyfs af te geraken, ik Decay zijn Sylvan Library, hij Maelstrom Pulse't mijn Liliana en laat me m'n Delver of Secrets opofferen. Wanneer het stof optrekt, zitten we allebei in topdeck mode. Uiteindelijk levert dat mij een Sylvan Library op, waardoor ik mijlenver voorop kom en het spel win. Sylvan Library, gemakkelijk MVP van deze match.
2-1
 
R5: VS Pox: 2-1 (3-2)
Lap, daar hebben we het weer. Ofwel bezit ik het dubieuze talent alle Poxspelers op een toernooi tegen te komen (er is er meestal maar eentje), ofwel is Pox aan een onverhoede comeback bezig. Ik ben geen fan van het deck, temeer omdat de decks die ik speel meestal een fragiele manabase hebben. En dan krijg je dus de kerel met Sinkhole, Wasteland en Smallpox tegenover je.
 
In G1 wordt mijn Delver snel doodgebrand door een Cursed Scroll (u nog welbekend van de BoM-trial in Gent). Uit ervaring weet ik dat die Scroll snel een groot probleem wordt, dus maak ik er met Abrupt Decay korte metten mee. Op 4 mana speelt mijn tegenstander een Sinkhole, en loopt dan met zijn Smallpox in mijn Daze. Een bepalende beurt, want ik houd een landje en een geflipte Delver over, terwijl hij in topdeck mode zit. Meer dan die ene Delver blijk ik uiteindelijk niet nodig te hebben.
1-0
 
G2 is een ware slachting. Met twee Innocent Blood op rij maakt mijn tegenstander achtereenvolgens komaf met mijn Delver of Secrets en mijn Dark Confidant. Er landt een Engineered Plague op Human, ik moet mijn Deathrite Shaman opofferen aan zijn Liliana, die hij dan onmiddellijk vervangt met een tweede Liliana die mijn Tarmogoyf opeet. Tot overmaat van ramp komt er dan nog eens een Tombstalker op de proppen, terwijl het aan mijn kant van het veld akelig leeg blijft.
1-1
 
De tijd tikt gestaag verder en we hebben niet veel overschot om G3 te spelen. Mijn tegenstander speelt soms tergend traag, nadenkend over iedere landdrop die dan een Swamp blijkt te zijn. Ikzelf voer de druk aardig op, en chain een T1 Delver in een T2 Dark Confidant, waardoor ik een beetje verhaal heb tegen Innocent Blood of Smallpox en ik dankzij Confidant normaal wat broodnodig card advantage krijg. Ik heb ook counters voor zijn voornaamste spells en de endgame gaat in met aan zijn kant een Nether Spirit die steeds terugkomt en een Dark Confidant en Tarmogoyf aan mijn kant.
 
 
 
Een Force of Will reveal aan Confidant doet pijn, maar is uiteindelijk nadeliger voor mijn tegenstander: hij besluit steeds de Goyf te chumpen met de Nether Spirit, in de hoop dat ik doodga aan m'n eigen Confidant. Bijgevolg kop ik ook iedere beurt 2 damage binnen, wat ten langen leste genoeg is.
2-1
 
R6: VS Tezzerator/Thopter Foundry: 2-0 (4-2)
G1 begint niet al te best: ik moet mull'en naar 5 voor ik een ietwat acceptabele hand heb en de Dark Confidant die ik wil spelen om dat wat te compenseren, hapt een Force of Will. Gelukkig doet mijn tegenstander ook niet bijster veel voor ik een True-Name Nemesis en een Delver die meteen flipt kan spelen. Mijn tegenstander speelt Ensnaring Bridge, maar heeft voorlopig steeds 3 kaarten in de hand, zodat ik de Abrupt Decay in mijn eigen hand pas voor de laatste aanval moet gebruiken om van de brug af te komen. en voor lethal te meppen.
1-0
 
In G2 krijg ik snel een Delver in het spel, die helaas niet al te snel flipt. Ondertussen maakt een Thopter Foundry mij nogal zorgen, dus speel ik Abrupt Decay. Ook een tweede Foundry ondergaat dat lot. Er liggen ondertussen wel al een aantal Thopters in het spel, wat slecht nieuws is voor mijn ondertussen twee geflipte Delvers. Ik trade een Delver voor twee tokens. Wanneer mijn tegenstander Stoneforge Mystic speelt en een Jitte gaat halen, voel ik de bui hangen. Ik heb een actieve Deathrite Shaman wanneer m'n tegenstander op 1 life staat, maar wel een Jitte met twee counters aan z'n Thopter Token heeft hangen. Omdat mijn overgebleven Delver toch niet meer lang te leven heeft, val ik aan, in de hoop dat mijn tegenstander blockt en verkeerd pompt, zodat ik ergens nog een lethal activatie van Deathrite ertussen kan wurgen. Mijn tegenstander blockt, pumpt zijn token een enkele keer en gebruikt de laatste counter op Jitte om niet te sterven aan de activatie van Deathrite. Worth the try. In de volgende beurt valt de Thopter ongestoord aan en doodt mijn tegenstander met zijn Jitte de Deathrite. Mijn board is leeg en mijn tegenstander heeft een beestje en een actieve Jitte. Dat ziet er hé-le-maal niet goed uit. Een Godsgeschenk in de vorm van een topdeck die me mijn singleton Krosan Grip bezorgt, brengt raad.
 
Zingt Hallelujah!
 
Wel, dat werkt. Ik wijs er even op dat Jitte, dankzij de Split Second van Krosan Grip, de kans niet krijgt z'n counters in lifegain om te zetten en dat mijn tegenstander braafjes op 1 leven blijft staan. Het zal u niet verwonderen, beste lezer, dat de degout nu van mijn tegenstander z'n gezicht af te lezen valt. Ik krijg wat tijd, omdat zo'n Thopter niet veel schade aanricht, en krijg uiteindelijk een Deathrite Shaman op het veld, zodat ik me zelfs geen zorgen moet maken over een eventuele Ensnaring Bridge. Mijn tegenstander cast in zijn beurt nog een laatste Transmute Artifact, maar komt tot de slotsom dat er geen artifact meer in z'n deck zit dat hem nu nog kan redden.
2-0
 
Geen zorgen, deze moest ik ook een paar keren lezen voor de spreekwoordelijke Euro viel...
 
En zodus slaag ik er toch nog in van mijn 1-2 naar 4-2 te gaan en 12/37 te worden. Lekker. Het voelt goed om nog eens BUG te spelen en het toernooi was best leerrijk. Zo ben ik volledig overtuigd door Dark Confidant en verwacht ik goede dingen van Mind Harness. Anderzijds ben ik niet onder de indruk van Surgical Extraction en Life From the Loam, die allicht vervangen worden. Ook de derde True-Name Nemesis is allicht wat te veel, en zal plaats maken voor een vierde ponder: ik heb te vaak het gevoel gehad op topdecks aangewezen te zijn. Om diezelfde reden blijft Sylvan Library main. Het gevolg van deze keuze voor Confidant is wel dat er een Force of Will op side blijft steken, wat de combo-matchup dat tikkeltje slechter maakt.
 
Plusjes:
+ Terug met BUG spelen, en Voelen dat het Goed was
+ Aangenaam verrast worden door keuzes als Dark Confidant en de Sideboard Mind Harness. Vooral van die laatste verwacht ik nog grootse dingen.
+ Blijkbaar het deck-to-beat spelen.
+ De mooiste topdeck aller tijden.
 
Minnetjes:
- Een domme gameloss pakken. Wel bij de les blijven, Jeroen!
- Blijkbaar het deck-to-beat spelen. Net als bij Melira Pod in Modern: als ik nu verlies, kan ik het niet meer op het deck en de meta steken. Maar ik deed het al voor het cool was!
 
 
Better start practicing the mirror...
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten