14/09/2013: Bazaar of Moxen trial in Gent

Na een lange werkweek is het weer zover: zaterdag! Vrijheid, blijheid! En hoe vullen we zo'n zonnige vrije dag op? Juist ja, we gaan een hele dag in Outpost Gent zitten om Magic: The Gathering te spelen! In de veronderstelling dat het toernooi van vandaag een trial is voor de Belgian Legacy Cup, waar ik dus waardevolle byes kan winnen voor het Belgisch kampioenschap in december, onderneem ik een treinrit van twee uur naar Gent, waar op dat moment een soort jaarmarkt aan de gang is.

 

Ik veronderstel verkeerd. Blijkbaar zijn de byes die vandaag te winnen zijn niet voor het Belgisch kampioenschap, maar voor het legendarische Bazaar of Moxen toernooi, dat dit jaar tijdens de eerste dagen van november doorgaat in de lichtstad Parijs.
BoM-trials blijken minder populair te zijn. Enkele minuten voor het toernooi van start gaat, zijn we nog maar nauwelijks met genoeg om het sanctioned te houden. Op het allerlaatste ogenblik vallen er nog wat mensen van de Gent crew en een verdwaalde Limburger binnen, zodat we uiteindelijk toch nog met 19 spelers zijn.

 

Net zoals op de BLC-trial in Charleroi, speel ik vandaag BUG Delver. De singleton Sunken Ruins die me vorige keer zuur is opgebroken, wordt vervangen door een Underground Sea en de twee maindeck Disfigures worden Thoughtseizes, omdat ik in Gent als vanouds veel combodecks verwacht.

 

Dat blijkt geen slechte keuze, waaaaaaant:

 

Ronde 1: VS Reinout met ANT: 2-0 (1-0)

Slechts een week na het grootste Are you shitting me?-moment ooit, krijg ik al meteen de kans om mijn nederlaag van in Charleroi te vergelden. Ik ben de pandoering van toen nog niet vergeten en begin erg op m'n hoede aan de match.

In Game 1 gaat het me voor de wind. Ik kan door middel van een Delver of Secrets snel en goedkoop een bedreiging op het veld krijgen. Als die Delver dan ook nog eens meteen verandert in een Insectile Aberration, is het hek helemaal van de dam. Ik kan druk op Reinout uitoefenen zonder er nog veel mana of kaarten aan te moeten besteden, zodat ik m'n hand kan vullen met counterspells om op zijn combo te reageren. Dankzij een Sylvan Library krijg ik nog dat extra beetje card advantage en in enkele beurten sla ik Reinout, die al een paar beurten land aan het topdecken is, dood, met nog 3 Force of Wills en 3 andere blauwe kaarten in m'n hand.

1-0

 

Ook Game 2 verloopt vlotjes. Ik krijg op beurt 1 een Deathrite Shaman en kan zo na de draw step van zijn derde beurt een Vendilion Clique spelen. Ik zie in zijn hand Badlands, Ponder, Scalding Tarn, Dark Ritual en Duress. De keuze valt me niet al te simpel, maar uiteindelijk kies ik ervoor zijn belangrijkste combokaart, de Dark Ritual, weg te sturen en hem een nieuwe kaart te laten rapen. Deze keuze blijkt later de juiste te zijn. De combinatie van Deathrite, Clique en een derde kleine beater voert de druk op, en 7 leven besluit Reinout ervoor te gaan. Zijn combo gaat niet all the way, en hij raakt maar aan een stormcount van 7, waardoor ik plots op 3 sta en hij op 19. Uitstel is echter geen afstel: mijn beaters liggen er nog en Reinout heeft geen combostukken meer. Voor de zekerheid verwijder ik met Deathrite zijn Tendrils of Agony uit de graveyard, zodat ik me geen zorgen meer moet maken om mini-tendrills door Past in Flames.

2-0

 

Ronde 2: VS Kris met Manaless Dredge: 0-2 (1-1)

Kris wint de die-roll en laat me beginnen, en meteen weet ik hoe laat het is. Dredge is een van de slechtere matchups voor BUG en het belooft een lastige match te worden. Ik heb zelf nog een tijdje dredge gespeeld, en hoop door mijn Deathrite Shamans en Dazes toch nog een kans te maken. De Dazes raap ik niet, en de Deathrite doet niet voldoende. Op het moment dat ik zijn enige dredger wil verwijderen, cyclet hij een Street Wraith. De stroom dredgers blijft komen, en graveyard vult zichzelf snel. Laat op het spel maak ik een speelfout die hij niet afstraft en die eigenlijk ook niet meer uitmaakt. Met een hoop zombie tokens probeert Kris een Dread Return te spelen om zijn Flayer of the Hatebound terug te halen. Ik counter deze zondermeer, terwijl ik eigenlijk in response zijn tweede en laatste Dread Return had moeten verwijderen met Deathrite en pas daarna de eerste had moeten counteren. Wanneer ik de eerste Dread Return counter, gaat Kris niet voor de tweede en houdt zo genoeg zombies over om voor lethal te slaan in een aanval die lijkt op een slechte remake van Night of the Living Dead.
0-1

 

Eentje hiervan was me allicht beter van pas gekomen dan een Deathrite Shaman...

 

 

Game 2 verloopt trager, maar niet anders. Door mijn eigen Delver na een aanval te Disfigure'n, verwijder ik alvast 2 Bridges from Below, wat Kris, die er ook niet in slaagt snel zijn Nether Shadows terug te halen, enigszins vertraagt. Een goedgevulde graveyard maakt van mijn Goyf een stevige beater, die helaas maar al te makkelijk gechumpblockt wordt. Kris slaagt erin met Dread Return een Balustrade Spy terug te halen en dumpt zijn hele deck in de graveyard. Vervolgens haalt hij een Flayer of the Hatebound terug, die hij meteen weer opoffert om een Golgari Grave Troll te Dread Return'en. Ik laat hem nog enigszins werken voor de kill door hem te laten tellen hoe groot de Troll precies is. Het enige wat ik nog kan doen wanneer er 39 damage in de richting van mijn gezicht vliegt, is Kris er op attent maken dat het in feite 40 is, omdat Grave Troll zichzelf meetelt. Lekker Puh.

0-2

 

Ronde 3: VS Alexandre met Grixis Pyromancer: 2-1 (2-1)

Aan het begin van ronde 3 slik ik even. Ik moet spelen tegen de enige Belgische GP-winnaar ooit. Kadootjes zal ik dus niet krijgen.

Al snel zie ik dat Alexandre Grixis Pyromancer speelt: eigenlijk ben ik erg benieuwd naar de prestaties van Pyromancer, waarover ik zelf nog geen sluitend oordeel heb kunnen vellen. Wanneer enkele beurten later 2 Lavamancers en een legertje 1/1 elementals mijn levenstotaal gestaag doen afnemen, krijg ik een antwoord op mijn vraag. Voor hij kan aanvallen voor lethal slaag ik er net in om hem op 5 leven te krijgen, in de hoop dat zijn Dark Confidant een Force of Will revealt. De bovenste kaart blijkt echter een Polluted Delta te zijn, en de gevolgen laten zich raden.

0-1

 

In Game 2 opent Alexandre met een Delver of Secrets. Op beurt twee speel ik een Hymn to Tourach, wat het lauwe "What's the target for Hymn?" aan mijn tegenstander ontlokt. Het target lijkt me nogal duidelijk, en ik maak m'n punt duidelijk door hem op beurt 3 nog eens te raken met een Hymn. Zijn Delver is ondertussen een Insectile Aberration, maar door mijn Tarmogoyf die later het gezelschap krijgt van een Deathrite Shaman, verloopt de race in mijn voordeel. Wanneer ik een Disfigure trek om zijn beestje te verwijderen, kan mijn goyf ongemoeid all the way gaan.

1-1

 

Aan het begin van Game 3 nemen we beiden een mulligan. Ik ben tevreden met mijn 6, maar Alexandre besluit door te gaan tot 5. Hierdoor loopt hij achter op kaarten en komen mijn Hymn to Tourach en Wasteland extra hard aan. Alexandre geeft zich niet zomaar gewonnen en betaalt 4 leven om Dismember op mijn Tarmogoyf te spelen, wat hem wat tijd koopt. De Tombstalker waar ik zowat mijn hele graveyard voor exile, hapt een Submerge, waarna Alexandre mijn tweede zwarte source verwoest met Wasteland, waardoor ik Tombstalker niet opnieuw kan casten. Mijn Sylvan Library geeft me echter extra opties, en een Delver of Secrets volstaat om de laatste puntjes damage binnen te kloppen.

2-1

 

Ronde 4: VS Johan met Esperblade: 2-1 (3-1)

De vierde ronde is cruciaal. Een win katapulteert me vrijwel zeker in de top 8, een loss... wel... niet. Op dat moment is Johan, een van de betere Belgische legacyspelers, nièt de tegenstander die ik wil tegenkomen.

Ik moet toegeven dat Game 1 bijzonder spannend was. Johan begint, en haalt met een Thoughtseize de Hymn to Tourach uit m'n hand. Mijn draw levert me een nieuwe Hymn op, die hem een paar kaarten afhandig kan maken. Wat later heb ik een Delver en een Deathrite op het veld wanneer Johan besluit Jace the Mind Sculptor te spelen om mijn Delver te bouncen. Tijdens mijn volgende beurt sla ik de Jace naar 1 loyalty met mijn Deathrite, en herspeel ik de Delver. In zijn beurt speelt Johan een Snapcaster Mage om me terug te Thoughtseizen en Brainstormt hij met Jace. Ik offer normaal gesproken niet graag een Delver of een Deathrite op, maar tijdens mijn volgende beurt slaag ik erin mijn instincten te overwinnen en de correcte play te maken: mijn Delver en Deathrite vallen Jace aan. De Deathrite tradet met Snapcaster Mage en Delver slaagt erin Jace uit te schakelen. Enkele beurten later staat Johan -mede dankzij zijn fetches en Thoughtseizes- op 4, maar ziet het er slecht uit voor me: twee Spirit tokens van Lingering Souls slaan me voor 2 damage per beurt terwijl mijn ongeflipte Delver slechts sip kan toekijken. Een derde token houdt Johan bij. Later vertelt hij me dat hij dit deed om een blocker over te hebben voor een eventuele end of turn Vendilion Clique. Mijn Delver kan hem dus van 4 naar 3 schoppen. Twee beurten voor twee aanvallen in plaats van voor drie kost hem uiteindelijk de game: wanneer ik een tweede Delver of Secrets speel, valt Johan met alle spirits aan en zet me op 3, waardoor alles afhangt van de ene upkeep die me nog rest. Ik reveal een Abrupt Decay en win zo een van de spannendste spelletjes die ik ooit gespeeld heb.

1-0

 

Game 2 stelt heel wat minder voor. Ik spaar de Thoughtseize in m'n hand om de Batterskull te verwijderen die m'n tegenstander met Stoneforge Mystic gaan halen is. De Vindicate en Sword of Feast and Famine die ik verder zie, baren me echter zorgen. Als Johan later nog een tweede Stoneforge speelt en een Jitte gaat halen, gaat het met mij snel bergaf wanneer hij de kans krijgt beide equipments aan z'n Stoneforge te hangen.

1-1

 

Game 3 verloopt tamelijk gelijk op, tot ik de overhand in de lucht krijg met een Tombstalker nadat mijn Insectile Aberration een Swords to Plowshares vreet. Ik voorkom een lastige situatie door zijn Jitte te Decayen voor die enige schade kan doen, en de weegschaal slaat finaal door in mijn voordeel als ik mijn tweede Tombstalker speel.

2-1

 

Ronde 5: VS Christophe met ???: ID (3-1-1)

Na de spanning van de vorige ronde, krijg ik nu de tijd om wat te eten en te rusten. Christophe en ik geraken allebei vlot in de top 8 met een draw, dus zien we ook geen reden om dat niet te doen.

1-1-1

 

QF: VS Benjamin met UWR: 2-1

Het is alweer tijden geleden dat ik nog eens top 8 gehaald heb en dit is de eerste keer dat het me lukt met BUG Delver. Ik maak me zorgen: hoewel ik al een handvol t8's gescoord heb, ben ik slechts een keer door de kwartfinale geraakt, en dat in de goede oude tijd toen Merfolk nog een deck was en winnaars van een GPT nog een playset duals konden winnen.

In Game 1 lijkt het alvast of die trend zich zal voortzetten. Ik moet een mulligan naar 5 nemen vooraleer ik een ietwat aanvaardbare hand kan houden. Benjamin speelt een beest dat ik al tijden niet meer gezien heb en dat de hele match domineert: Grim Lavamancer. De Lavamancer brandt me langzaam maar zeker naar beneden en zorgt er ondertussen voor dat mijn Tarmogoyfs nooit echt bedreigend overkomen. Met een Thoughtseize zie ik bij Benjamin Stifle, Vendilion Clique, Swords to Plowshares en Umezawa's Jitte. Door te Jitte te verwijderen voorkom ik dat de match helemaal in zijn voordeel overhelt en omdat Benjamin er niet in slaagt een witte source of een derde land te vinden, klauw ik me langzaam terug een weg in het spel. Ik sta op 3 en hij op 6 wanneer ik met een Insectile Aberration en twee 3/4 Tarmogoyfs aanval. Zijn Lavamancer schiet het insect af en blockt de Goyf. Benjamin topdeckt geen Lightning Bolt en volgende beurt win ik.

1-0

 

Tot mijn schande moet ik toegeven dat ik in Game 2 er niet in geslaagd ben Benjamin onder de 20 te brengen. Zijn life total op mijn nota's zegt voldoende: 20, 23, 27, 31, 30, 34, 38... U raadt het al: een Stoneforge Mystic op beurt 2 zoekt een Batterskull, die ik niet weg krijg.

1-1

 

 

God, wat heb ik een bloedhekel aan Stoneforge Mystic...

 

 

Game 3 dus. Ik wou dat ik kon zeggen dat het een heroïsche strijd was die op het scherp van de snede werd uitgevochten, maar de realiteit is dat mijn tegenstander een vrij iffy hand heeft gehouden met maar een landje. De tweede source komt niet, en Benjamin doet een heel spel lang eigenlijk niets.
2-1

 

SF: VS Matthias met OmniTell: 2-1

Voor Matthias zijn eerste kaart neerlegt, weet ik dat hij OmniTell speelt. Ik zag hem immers tijdens de 5e ronde zijn plaats in de top 8 veroveren op Reinout. Voor game 3 had de stormspeler geen antwoord op een Leyline of Sanctity, wat Matthias de fabelachtige Turn 0 win opleverde. OmniTell is een vreselijk vervelend deck, dat zijn combo bijzonder efficiënt kan beschermen, maar door er veel tegen te spelen in de plaatselijke toernooitjes in Hasselt (Hallo Maarten!), weet ik dat ik er met BUG tenminste een kans tegen maak.

In de eerste game doet mijn deck wat het moet doen: ik sloop twee Ancient Tombs met Wasteland, en laat hem een Dream Halls en Cunning Wish discarden met Hymn to Tourach. Ik speel ook een Tarmogoyf, die uitblinkt in nutteloosheid: in de volgende beurt probeert Matthias immers af te gaan met Show and Tell. Ik Daze, wat bij hem een Pact of Negation uitlokt omdat hij geen untapped land meer heeft. "Force of Will", zeg en toon ik. "... Op de Show and Tell", voeg ik er nog net op tijd aan toe. Matthias verliest de counterwar, ziet dat hij zijn Pact niet kan betalen en scoopt.

1-0

 

Voor Game 2 blijkt mijn beoordelingsvermogen een kleine sanitaire stop ingelast te hebben. Wanneer het terugkomt, blijk ik een openingshand gehouden te hebben die bestaat uit Thoughtseize, Ponder, Wasteland, Bayou, Tarmogoyf en twee Hymn to Tourachs. Matthias heeft de Leyline waarvan ik wist dat hij ze op side had steken, en dan is het uit met de pret.

1-1

 

In Game 3 kan ik snel druk zetten: mijn turn 1 Delver flipt op turn 2 en slaat vervolgens iedere beurt voor 3 damage. Een Leyline blokkeert mijn discard spells, maar ik heb voldoende counters om enkele cruciale spells te counteren. Helaas is ook mijn voorraad counters niet oneindig. Voor ik hem met Insectile Aberration naar 1 mep, betaal ik nog 8 leven om 2 extra kaarten te rapen van mijn Sylvan Library om zo een counter te bluffen. Mijn hand zit echter vol land, en een beurt voor mijn vliegend beest het spel kan beëindigen ben ik zonder countermagic de spreekwoordelijke sitting duck. Mijn tegenstander heeft blijkbaar rond een Daze zitten spelen die ik niet heb, zodat hij met de kaart die hij vervolgens raapt niet af kan gaan en scoopt. Het feit dat de Judge meteen na de match vraagt of ik de counter had, doet me vermoeden dat ik door het oog van de naald gekropen ben.

2-1

 

Finale: VS Kris met Manaless Dredge

Voor het tot een finale komt, blijkt dat Kris en ik zeer verschillende interesses hebben: ikzelf hecht niet al te veel waarde aan de byes, gezien ik toch niet naar Parijs kan, maar wil wel graag de Badlands, terwijl Kris sowieso naar Parijs gaat, en weinig geeft om de Badlands. We splitten de prijzen: Kris gaat naar huis met een Plateau en byes voor Bazaar of Moxen en ikzelf met de Badlands, de kaart waar ik m'n zinnen op had gezet bij het begin van het toernooi. Profit!

 

 

 

Plusjes en minnetjes:

+ Wijzigingen aan het deck die meteen hun vruchten afwerpen!

+ Sympathieke mensen in Gent, zoals we dat gewoon zijn. Bedankt voor het fijn toernooi mannen, en veel succes toegewenst op BoM!

+ Het gevoel er als speler op vooruit gegaan te zijn.

+ Nog eens top 8 halen, de QF-curse doorbreken en er zelfs een dual aan overhouden!

 

- Ronduit domme openingshanden houden.

- De trein richting Sint-Truiden die maar een keer per uur rijdt, en op het station vertrekt op exact hetzelfde moment als ik mijn Badlands in ontvangst neem, waardoor ik nog een klein uur me zit te vervelen in het station.

 

Thoughts?

Discuss!